ลูกไม้ลายสนธยา

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้วนะ ลุงชื่อวรงค์เป็นนายกเทศมนตรีของรุมิหรา”

“สวัสดีค่ะ คุณศิถีเล่าให้ฟังคร่าวๆแล้วว่านายหัววรงค์คอยดูแลจัดการเรื่องของคุณยายให้ ขอบคุณนะคะ”

“ไม่ต้องเรียกเป็นทางการแบบนั้นก็ได้ เรียกลุงก็พอแล้ว เราคนกันเองทั้งนั้น หนูเดือนมาเหนื่อยๆ เข้าบ้านพักผ่อนก่อนเถอะ เย็นๆลุงจะมารับไปวัด”

เดือนพัตราขอไปวัดตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย ครั้นมาถึงศาลาสวดศพ เธอจุดธูปไหว้คุณยายสีหน้าเศร้าสุดๆ

“คุณยายขา เดือนกลับมาแล้วนะคะ กลับมาตามที่เรานัดกันไว้ คุณยายทำไมทิ้งเดือนไว้อย่างนี้ล่ะคะ”

นายหัววรงค์มองเดือนพัตราที่ไหว้ประพิมอยู่หน้าโลงศพ บ่นกับศิถีว่าดูท่าทางเด็กคนนี้จะดื้อรั้นไม่เบา เธอเห็นด้วย ตั้งแต่มาถึงยังไม่เห็นน้ำตาสักหยด เดือนพัตราลุกขึ้นมายืนตรงหน้ารูปถ่ายของประพิม

“เดือนไม่เชื่อว่าคุณยายจะจากเดือนไปแบบนี้ เดือนจะต้องรู้ความจริงให้ได้ คุณยายช่วยเดือนด้วยนะคะ” เดือนพัตราน้ำตาคลอเบ้าก่อนมันจะไหลออกมาเธอรีบปาดทิ้งไม่อยากให้ใครเห็น...

ขณะที่ทุกคนไปงานศพประพิม เหมหิรัญญ์ ข้ามภพมาที่ห้องโถงบ้านรัชดาพิพัฒน์ยืนมองรูปถ่ายของผู้ตายที่ติดอยู่บนผนังห้องได้ยินเสียงคนเดินมาหันไปมอง ปลาทูผู้ช่วยของศิถีถืออุปกรณ์ทำความสะอาดลงมาจากข้างบนเห็นเขาหายวับไปถึงกับกรี๊ดสนั่น โกยแน่บออกไปแทบไม่ทัน...

ณ ทุ่งดอกวิกสิตา อุตรกุรุทวีป เรขรุจีรู้เรื่องที่เหมหิรัญญ์ข้ามไปชมพูทวีปเข้ามาต่อว่าว่าข้ามไปที่นั่นอีกทำไม รู้ทั้งรู้ว่าถ้าท่านพ่อทราบจะเกิดอะไรขึ้น เขาบอกเสียงเศร้าว่าประพิมสิ้นอายุขัยแล้ว แต่อดประหลาดใจไม่ได้ทำไมไม่เห็นจิตที่สว่างของเธอมีแต่ความมืดดำราวกับเธอยังไม่สิ้นอายุขัยอย่างสมบูรณ์

“มันคือชะตากรรม เหมอย่ายุ่งกับมนุษย์ในชมพูทวีปอีกเลย”

“เราทำเพื่อปกป้องดินแดนแห่งเรา ใครบ้างที่รู้ความลับเรื่องราวระหว่างดินแดน หากมนุษย์ที่มีใจหยาบสามารถไขปริศนาแห่งประตูกาลได้จะเกิดอะไรขึ้น”

เหมหิรัญญ์สีหน้าเป็นกังวลสุดๆ

ooooooo

ธุระสำคัญของวโรชาคือมาดักรอมรุตที่สนามบินเพราะได้ข่าวจากน้องสาวของเขาว่าเขาจะเดินทางมาที่กระบี่วันนี้ มรุตเห็นเธอแต่ไกลรีบเอาฮู้ดเสื้อมาคลุมหัวแล้วเดินหลบๆออกไปไม่อยากเจอ วโรชาหัวเสีย

“พี่มรุตนะพี่มรุต อย่าคิดว่าจะหนีแหวนพ้น”...

งานสวดศพประพิมวันนี้ ทำให้เดือนพัตราได้เจอกับผู้มีหน้ามีตาทั้งหลายของรุมิหรา ทั้งรัตนพรรณที่มากับทองมาตย์ หันตราเจ้าแม่อสังหาริมทรัพย์ที่ดูเหมือนจะไม่กินเส้นกับรัตนพรรณ ทั้งคู่มักจะแขวะกันทุกครั้งที่มีโอกาส เดือนพัตรายังรู้อีกด้วยว่าบ้านรัชดาพิพัฒน์ของประพิมเป็นที่ที่หมายปองของทุกคน...