หัวใจลูกผู้ชาย

ร้องเพลงให้กำลังใจผู้คนจบ นพบรรเลงเพลงจังหวะคึกคักต่อ พร้อมส่งสายตาให้ปิ่นปักเต้นเพื่อสร้างบรรยากาศ เธอเขินไม่ยอมเต้น เขาดีดกีตาร์เข้าไปเต้นข้างๆเธออย่างเชื้อเชิญ เธอวางกล่องรับบริจาคแล้วร่วมเต้นกับเขา คนดูพากันตบมือให้จังหวะอย่างสนุกสนาน ครั้นเพลงจบ คนดูต่างเอาเงินใส่กล่องบริจาค กลุ่มนักศึกษายกมือไหว้ขอบคุณปิ่นปักกับนพที่ช่วยเหลือจนได้เงินบริจาคเพิ่มขึ้น...

ทั้งเต้นทั้งร้องเพลงจนคอแห้ง นพชวนปิ่นปักไปซื้อน้ำดื่มแก้กระหาย พลางถามว่ามีความสุขไหม เธอพยักหน้ามีความสุขสุดๆเลย เขาเห็นเธอชอบใจไว้วันหลังเรามาร้องมาเต้นกันอีก

“ฉันก็อายเป็นนะ ขอนานๆทีแล้วกัน”

“อดทนหน่อยนะ ถ้าตำรวจจับพวกมันได้ เธอก็คงได้กลับไปอยู่ในเมือง”

“ฉันอยู่ที่ไหนก็ได้ ขอแค่มีนาย”

“จริงอ่ะ”

หญิงสาวพยักหน้า แล้วเห็นเขาจะดูดน้ำหวาน แกล้งดึงหลอดออก เขาจะดื่มจากแก้วเธอก็ดึงแก้วน้ำหนี นพคว้าตัวเธอมากอดแย่งแก้วมาดื่มน้ำจนได้ สองคนหยอกล้อกันอย่างมีความสุข...

มืดแล้วตอนที่กระเจี๊ยบถือถุงใส่อาหารลงจากเรือข้ามฟากจะเดินไปบ้านเพิ่ม แดนที่ดักรออยู่ถามว่าไปไหนมา เธออ้างว่าไปธุระ เขาโวยใส่จะไปไหนทำไมไม่บอก เธอเห็นเขาเข้าไปในสวน ก็เลยไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของเขา แล้วยื่นถุงขนมกับอาหารให้ เขาต่อว่าว่าเงินไม่มียังจะซื้อของพวกนี้มาอีก

“ใครบอกว่าไม่มี”

“เธอไปทำอะไรมาถึงได้มีเงิน”

“คนสวยๆอย่างฉันหาเงินไม่ยากหรอก...

ฉันง่วงแล้ว ไปนอนก่อนนะ” ตัดบทเสร็จกระเจี๊ยบจ้ำอ้าวไม่อยากให้แดนซักให้มากความ เขาเดินตามไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร

ooooooo

เนื่องจากเปลวถูกนักโทษที่เป็นคนของเฮียทำร้ายในคุก นพจึงเรียกทุกคนมาพบแต่เช้า ธารา ปิ่นปักกับแม่เล็กและแดนมากันพร้อมหน้า สักพัก เพิ่มถึงได้ตามเข้ามา นพเห็นเขามาคนเดียวไม่เห็นจ่าเฉื่อย เปรี้ยวกับนิคกี้และกิ๊บมาด้วยก็ถามหา

“เฉื่อยมันไปคุยเรื่องขึ้นชกที่ต่างจังหวัด ส่วนพวกเปรี้ยวกลับไปค่ายมวยแล้ว มันฝากลาทุกคนด้วย”

“นพเรียกพวกเรามามีเรื่องสำคัญอะไร”

แม่เล็กซัก

“ธนูกับเฮียยังตามแก้แค้นผมและทุกคน ผมขอให้ทุกคนอย่าออกไปจากที่นี่ไม่อย่างนั้นจะตกเป็นเป้าของพวกมัน” คำพูดของนพทำให้ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะแดนเพราะเช้านี้ยังไม่เห็นหน้ากระเจี๊ยบ...

แดนเดินหากระเจี๊ยบไปทั่วบ้านแต่ไม่เจอไปดูที่แปลงผักสวนครัวก็ไม่เห็น แม่เล็กผ่านมาพอดี

เขาถามท่านว่าเห็นเธอบ้างไหม ท่านเห็นเธอนั่งเรือข้ามฟากไปแต่เช้าแล้ว

“เขาไปไหน ไปทำอะไร”

“แม่ไม่รู้เหมือนกัน อ้อ...เขาฝากให้ลูก” แม่เล็กหยิบซองจดหมายให้แดนซึ่งเปิดดูเห็นเงินหลายพันบาท