ตอนที่ 15
เปลวหันไปเจอปิ่นปัก ธาราและนพดีใจที่
ทุกคนมาเยี่ยม ยิ่งเห็นสายตาที่ทั้งสามคนมองมา
อย่างเป็นกำลังใจก็ยิ่งรู้สึกดี
“อยากให้หนังชีวิตของคุณจบอย่างมีความสุข คุณก็ต้องเล่นบทคนดี ทำความดี ผมเชื่อว่าคุณทำได้”
เหล่านักโทษเข้าใจคำสอนของเปลวต่างตบมือให้เสียงดังสนั่นมีกำลังใจจะสู้ต่อไป เปลวภูมิใจที่ได้แชร์ประสบการณ์ชีวิตและสร้างกำลังใจให้คนอื่นๆ นพ ธาราและปิ่นปักตบมือให้เขาเช่นกัน เปลวมองทั้งสามคนอย่างขอบคุณที่มาให้กำลังใจและ
ไม่ทอดทิ้งกัน
ooooooo
เช้าวันสดใส นพขี่มอเตอร์ไซค์พาปิ่นปักมายังสวนสาธารณะริมน้ำ ลงมาช่วยถอดหมวก กันน็อกให้ วางหมวกไว้บนรถ แล้วจูงมือกันมาตามทางเดินพลางนึกถึงความสุขและความรักที่มีให้กันตลอดเวลาที่ผ่านมา
“ฉันไม่คิดเลยว่าเราจะมาถึงวันนี้ได้”
“นั่นสิ ฉันเคยเกลียดนาย เกลียดมากๆด้วย แต่วันนี้กลับรักนาย”
“มากแค่ไหน”
“มากๆๆๆๆๆๆ”
“ขอบคุณมากนะ ถ้าไม่มีเธอเป็นกำลังใจ ฉันคงไม่มีวันนี้”
“เราอาจจะตกอยู่ในภาวะจนตรอก ชีวิตย่ำแย่กันได้ทุกคน แต่หัวใจที่เข้มแข็งและเต็มเปี่ยมด้วยความรักจะพาเราออกจากสิ่งเลวร้ายได้”
“ฟังแล้วรู้สึกดีจัง เธอน่าจะเอาข้อคิดดีๆนี้บอกเล่าคนอื่นด้วยนะ”
“งั้นฉันจะเขียนเป็นบทหนัง...หัวใจลูกผู้ชาย”
“ขอบคุณนะที่รักฉัน”
“ขอบคุณค่ะที่อยู่ให้ฉันรัก”
นพโอบตัวปิ่นปักเข้ามา ก่อนจะโน้มตัว
ลงไปจูบ เธอจูบเขาตอบด้วยความรักเต็มหัวใจ ท่ามกลางบรรยากาศสวยงาม
ooooooo
-อวสาน-