ตอนที่ 15
“ฉันได้กลิ่นหมาแล้ว” นพพยักพเยิดไปที่ฝั่งตรงข้ามร้านขายน้ำ เห็นเฮียสวมหมวกหลุบต่ำ และสวมแว่นดำถือของออกจากร้านสะดวกซื้อ รีบสะกดรอยตาม...
กิ๊บ นิคกี้และนพสะกดรอยตามเฮียที่เดินเข้าไปในตรอกแคบๆ ทิ้งช่วงห่างพอสมควรเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกต ครั้นเดินมาถึงทางแยก เฮียหายไปทางไหนไม่รู้ ทั้งสามคนจึงต้องแยกกันตามหา โดยนิคกี้ไปกับกิ๊บส่วนนพเดินหาเป้าหมายเพียงลำพัง ในที่สุดนพเห็นเฮียเดินอยู่ไกลรีบวิ่งตาม ครั้นเลี้ยวพ้นมุมซอย เฮียหายไปอีกครั้ง แต่แล้วมีเสียงพูดดังขึ้นทางด้านหลัง พร้อมกับปากกระบอกปืนจ่อหัว
“แกรนหาที่ คิดจะเอาคืนฉันมันไม่ง่ายหรอก”
“ฉันมาช่วยเฮีย...เฮียคงไม่อยากหนีทั้งชีวิต ต่อให้ วันนี้เฮียฆ่าฉัน ยังไงตำรวจก็ล่าเฮีย มันไม่คุ้มหรอก”
“คุ้มสิวะ ฆ่าพวกแกฉันได้ส่วนแบ่งจากธนูแล้วไปอยู่ที่ไหนสักที่”
นพเสี้ยมทันที เฮียมั่นใจได้อย่างไรว่าธนูจะให้เงินและไม่หักหลัง เฮียยืนยันหนักแน่นว่าธนูไม่มีทางหักหลังเขาแน่นอน นพเสี้ยมอีกธนูเคยหักหลังคนที่ได้ชื่อว่าซื่อสัตย์และจริงใจกับมันมาแล้ว ตนขอพูดในฐานะเด็กที่โตมาในชุมชนเดียวกับเขา ตนเป็นห่วงเขา เฮียลดปืนลง
“แกต้องการอะไร”
“เฮียบอกว่ามันซ่อนตัวอยู่ที่ไหน หรือเฮียจะจับมันส่งตำรวจฉันจะเป็นพยานช่วยเฮีย ลดหนักให้เป็นเบา หลังจากนี้เฮียไม่ต้องหนี เฮียจะเลือกอยู่เป็นหรืออยู่ตาย”...
เฮียเจ้าเล่ห์หลอกให้นพหลงเชื่อว่าจะจัดการกับธนู ครั้นนพ นิคกี้และกิ๊บไปถึงห้องพักตามที่อยู่ ที่เฮียบอก กลับไม่เจอใคร เฮียพาธนูหนีไปก่อน
หน้าแล้ว นพเสียดายที่เขาเลือกจะอยู่ตาย...
ธนูไม่พอใจมากเมื่อรู้จากเฮียว่านพตามไล่ล่าตัวเอง ต้องการเอาคืนให้สาสม สั่งให้เฮียไปหาคนมาช่วย ตนยินดีจ่ายไม่อั้น เฮียรับคำจะตามกำลังเสริม มาจัดการกับนพและพวก
ooooooo
ที่บ้านเพิ่ม กระเจี๊ยบเก็บเสื้อผ้าเตรียมย้าย
ไปอยู่ที่อื่น แดนเข้ามาเห็นก็ร้องถามว่าทำอะไร เธอไม่วายยียวนก็เห็นอยู่แล้วว่ากำลังจัดกระเป๋าจะถามทำไม
“ฉันตาไม่บอดไอ้ที่ถามอะอยากรู้ว่าจะไปไหน”
“ก็ไปตามทางของฉัน นายหายดีแล้ว หมดหน้าที่ของฉันแล้ว อย่าให้ฉันอยู่เป็นภาระเลย”
“ฉันช่วย” แดนว่าแล้วเข้ามาหยิบเสื้อผ้าที่กระเจี๊ยบจัดเรียงไว้อย่างดีออกจากกระเป๋าเสื้อผ้ากลับไปยัดใส่ตู้ เธอด่าลั่นว่าทำบ้าอะไร เขาจะไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้น
“แต่ฉัน...”
“ถ้าห่วงว่าไม่มีเงินค่าจ้าง ฉันจะทำงานพิเศษหาเงินมาจ่ายเธอเอง หรือถ้ารอไหว ฉันค้างไว้ก่อน ฉันทำงานได้เงินแล้วจะจ่ายย้อนหลังให้ แต่ห้ามคิดดอกเบี้ยนะ”
“ทำไมถึงอยากให้ฉันช่วยนาย ยังมีคนดีๆที่เขาพร้อมจะดูแลนาย”