หัวใจลูกผู้ชาย

เสียงปืนทำให้บอดี้การ์ดที่เฝ้ายามอยู่หน้าประตูรั้วต่างกรูมายังตัวตึก จ่าเฉื่อยที่นั่งรออยู่บนรถตู้เห็นท่าไม่ดีวิ่งปรู๊ดเข้าไปในตัวตึกเพื่อช่วยนพกับพวกก่อนที่พวกการ์ดจะมาถึง

ooooooo

นพพาปิ่นปักวิ่งหนีมาที่บันไดเป็นจังหวะเดียวกับนิคกี้กับกิ๊บเล่นงานเฮียลงไปกองกับพื้น แล้วตามมาสมทบ ปิ่นปักถามสองหนุ่มว่าคุณแม่ของเธออยู่ไหน

“คุณเมย์พาคุณธาราไปหลบทางโน้นครับ”

นิคกี้พูดจบวิ่งนำทุกคนลงบันได เฮียค่อยๆยันตัวลุกขึ้น พร้อมกับปืนในมือจะยิงนพที่วิ่งปิดท้าย จ่าเฉื่อยยิงใส่เฮียเสียก่อนจนต้องโดดหลบ

“พวกมันแห่เข้ามาทางด้านหน้า” จ่าเฉื่อยร้องเตือน

“รีบไปหาคุณแม่ แล้วออกประตูหลังค่ะ”

เฮียพยายามยิงใส่พวกนพแต่ถูกจ่าเฉื่อยยิงสกัด นพคว้าปืนของบอดี้การ์ดที่ตกอยู่ติดมือไปด้วยจากนั้นพาปิ่นปักและทุกคนออกไป ธนูวิ่งมาถึงบันไดทางลงเห็นพวกนพหนีไปหลังไวๆ ไล่ยิงแต่พลาดเป้า บอดี้การ์ดกับสมุนอีกโขยงวิ่งเข้ามาในตัวตึก ธนูสั่งให้ตามไปฆ่ามันให้หมด...

ทางด้านสาลินีถูกเม้งซ้อมและถูกข่มขืนบอบช้ำไปทั้งตัว เม้งยังไม่หายหื่นลากเธอเข้าไปในห้องน้ำหวังจะขืนใจอีกรอบ คราวนี้เธอแกล้งสมยอมเพื่อให้เขาตายใจ ขณะเขากำลังกอดจูบเธออย่างหื่นกระหาย เธอขึ้นเข่าตรงจุดสำคัญของเขาแล้วคว้าขวดเซรามิกใส่สบู่น้ำฟาดหัวซ้ำจนลงไปกองกับพื้นก่อนจะวิ่งหนี...

นพกับพวกหนีออกมาทางด้านหลัง โดยมีเฮียและพวกไล่ตามมาห่างๆ นพบอกจ่าเฉื่อยให้พาทุกคนอ้อมไปที่ลานจอดรถ ส่วนเขาจะล่อพวกมันไปอีกทาง นพรอจนทุกคนไปพ้นแล้วจึงหันไปยิงใส่เฮียกับพวก จากนั้นวิ่งหนีไปคนละทางกับที่พวกปิ่นปักไป

ไม่นานนักปิ่นปักกับพวกมาถึงรถตู้ จ่าเฉื่อยสั่งให้ทุกคนขึ้นรถ ปิ่นปักรีๆรอๆเป็นห่วงนพไม่ยอมขึ้น พร้อมกับขอร้องจ่าเฉื่อยอย่าเพิ่งออกรถให้รอเขากลับมาก่อน

“ครับ มาด้วยกันก็กลับด้วยกัน” คำรับรองของจ่าเฉื่อยทำให้ปิ่นปักเบาใจ...

เฮียกับพวกไล่ยิงนพไปตามทางในสวนข้างคฤหาสน์ เขาหนีไปพลางหันมายิงต่อสู้กับพวกเฮียไปด้วย แต่กระสุนหมด ต้องวิ่งหาที่กำบัง เฮียเห็นเขาไม่ยิงโต้ตอบเดาออกว่ากระสุนหมด สั่งสมุนอ้อมไปอีกทางเพื่อโอบล้อมเขาไว้...

จ่าเฉื่อยที่กำลังรอให้นพกลับมา เห็นธนูเดินมาแต่ไกลพร้อมด้วยบอดี้การ์ด บอกให้กิ๊บกับนิคกี้ขึ้นรถ ปิ่นปักทักท้วงว่านพยังไม่มา

“ไอ้นพมันเก่ง คุณหนูต้องเชื่อใจมันครับ” จ่าเฉื่อยพูดจบ เร่งเครื่องรถออกไป ธนูเห็นปิ่นปักกับพวกจะหนีรีบวิ่งตาม...