หัวใจลูกผู้ชาย

“แม่เล็กจะทำอะไรคะ ปิ่นกับคุณแม่ช่วยเป็นลูกมือนะคะ”

“งั้นรบกวนคุณปิ่นช่วยทำต่อด้วยค่ะ ฉันรู้สึกเวียนหัวอยากไปพัก” พูดจบแม่เล็กออกจากครัว ปิ่นปักรู้ดีว่าเธอทนเห็นหน้าธาราไม่ได้ ส่วนธาราเดินมาถามนพว่าได้ผักอะไรมาบ้าง เขายังทำใจยอมรับท่านไม่ได้เช่นกัน ส่งตะกร้าผักให้ปิ่นปัก ขอตัวไปอาบน้ำก่อน แล้วเดินออกไปเลย ธารามองตามผิดหวังที่ลูกยังไม่ยอมให้อภัย ปิ่นปักต้องเข้ามาปลอบ

“คุณแม่ต้องให้เวลานพนะคะ”

“แม่เข้าใจพวกเขา แม่หวังว่าสักวันเขาจะเข้าใจแม่ด้วย”

“ค่ะ...ให้ปิ่นช่วยนะคะ” ปิ่นปักช่วยธาราทำอาหารเช้าต่อจากที่แม่เล็กทำทิ้งไว้

ooooooo

ที่ผับของธนู เฮียคุยโทรศัพท์กับเสี่ยวันชัยนัดส่งมอบยาเสพติดกัน

“ครับเสี่ย ผมได้ของจะโทร.แจ้งพิกัดครับ” เฮียวางสายแล้วเดินไปหาเม้งที่นั่งดื่มเหล้าท่าทางอารมณ์บูด ถามว่าเป็นอะไร ของขาดหรือ เขาส่ายหน้า

“ฉันเซ็งที่ยังไม่เจอตัวไอ้นพ ไม่รู้ว่ามันกบดานที่ไหน”

เฮียคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ชวนเม้งให้ไปด้วยกัน เขาสงสัยจะไปไหน เฮียไม่ตอบเดินลิ่วไปยังลานจอดรถ เม้งรีบเดินตาม...

ณ ค่ายมวยจ่าเฉื่อย เปรี้ยวกำลังคุยโทรศัพท์กับจ่าเฉื่อยโดยเปิดสปีกเกอร์โฟนเพื่อให้นพได้คุยด้วย เธอคุยไปพลางเก็บเสื้อผ้ายัดๆใส่กระเป๋าเป้เพื่อตามไปสมทบกับพ่อ

 “ฉันให้เด็กในค่ายกลับบ้านไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วพ่อ แล้วฉันกำลังเก็บเสื้อผ้าไปบ้านน้าเพิ่ม”

“ไม่ต้องขนมาเยอะ รีบออกมาได้แล้ว”

“จ้า...แล้วเจอกันจ้ะ” เปรี้ยวหยิบเป้คว้ามือถือจะไป แต่เจอเม้งที่หน้าประตู ถึงกับอุทานชื่อมันออกมา ทั้งนพและจ่าเฉื่อยต่างตกใจ เม้งย่างสามขุมเข้าหา เปรี้ยวถอยกรูดก่อนจะหันหลังวิ่งหนีไปอีกทางแต่เม้งรวบตัวไว้เสียก่อน เธอร้องลั่นให้ปล่อย

“จะรีบไปไหน”

เปรี้ยวทั้งเตะทั้งถีบไม่ยอมให้จับง่ายๆจนเม้งจุกตัวงอ นพได้ยินเสียงตุบตับลอดเข้ามาในมือถือก็ใจคอไม่ดีถามเธอว่ามีอะไร เธอตะโกนใส่มือถือที่เปิดสปีกเกอร์โฟนไว้ว่าไอ้เม้งมาที่ค่าย จ่าเฉื่อยเร่งให้ลูกรีบออกมา เปรี้ยววิ่งไปอีกด้านเพื่อออกทางประตูหลัง เจอเฮียดักหน้าไว้

“พวกไอ้นพอยู่ไหน”

“ฉันไม่รู้”

“แล้วที่คุยเมื่อกี้ คุยกับใคร” เม้งที่ตามมาสมทบกระชากตัวเปรี้ยวที่ยังถือมือถือเข้ามาใกล้ๆ เฮียทำเป็นเตือนเขาอย่าทำรุนแรงกับผู้หญิง แล้วถามเปรี้ยวว่าจ่าเฉื่อยอยู่ไหน เธอให้คำตอบเดิมๆว่าไม่รู้ เฮียตบเธอหน้าหัน แล้วกระชากมือถือไปจากเธอ นพเห็นเธอเสียงเงียบไปก็ร้องถาม

“เปรี้ยว พวกมันทำอะไร”

“สวัสดี เอ็งสบายดีนะไอ้นพ”

“เฮีย!!”