หัวใจลูกผู้ชาย

“แกพาไปขังที่ห้องคนใช้” ธนูว่าพลางขยิบตาให้เม้งอย่างรู้กันว่าคนที่จะให้เอาไปขังคือสาลินี เขาไม่รอช้าเข้าไปจับตัวเธอไว้ สาลินียังไม่รู้ตัวด่าเม้งว่าไอ้บ้า ตวาดให้เขาเอามือสกปรกออกไป ธนูรำคาญสุดๆ

“ไอ้เม้ง รีบพานังนี่ไปพ้นๆหน้าฉัน”

“คุณธนู!! ฉันเป็นเมียคุณนะ”

“เธอเป็นได้แค่นางบำเรอ กว่าจะมาถึงฉันผ่านมากี่คน ไอ้เปลว ไอ้แม็ค แล้วไอ้แม็คก็คงไม่ใช่คนแรกของเธอ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีใครอยากได้เป็นเมีย นอกจากใช้บริการบนเตียง” คำพูดดูแคลนของธนูทำให้สาลินีเหลืออดตบเขาหน้าหัน ด่าซ้ำหยาบๆคายๆ เขาโกรธที่ถูกด่าบอกเม้งช่วยสงเคราะห์ดารามือรางวัลให้มีความสุขในคฤหาสน์นี้ด้วยก็แล้วกัน เม้งยินดีจัดชุดใหญ่ให้ ลากตัวเธอไปที่เรือนคนใช้

“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว แกหลอกฉัน คนอย่างแกไม่ตายดี” สาลินีตะโกนด่าเสียงขรม ธนูมองตามสะใจ แล้วมองขึ้นไปทางห้องปิ่นปักด้วยแววตาชั่วร้าย...

อีกมุมหนึ่งหน้าคฤหาสน์ จ่าเฉื่อยในคราบคนขับรถส่งของขับรถตู้มาจอด บอดี้การ์ดปรี่มาแจ้งว่าเข้าไม่ได้ เมย์ที่นั่งข้างคนขับเลื่อนกระจกรถลง อ้างว่าจะเอาของมาส่งให้คุณปิ่น ของสำคัญมาก บอดี้การ์ดให้เข้าไม่ได้คุณธนูกำชับห้ามใครเข้าออกเพื่อความปลอดภัย

“ฉันแจ้งคุณธนูไว้แล้ว ถ้านายชักช้าฉันจะฟ้องคุณธนูว่านายขัดคำสั่ง...เร็วสิ” เมย์ขู่

บอดี้การ์ดหลงเชื่อตะโกนบอกพรรคพวกที่คุมรีโมตอยู่ในตู้ยามให้เปิดประตูรั้ว

ooooooo

ครั้นประตูรั้วเปิด จ่าเฉื่อยค่อยๆเคลื่อนรถเข้าไปจอดหน้าตัวตึก เมย์ลงมาเลื่อนประตูรถตู้เปิดออก นพในคราบพนักงานส่งของสวมหมวกแก๊ปหลุบต่ำอำพรางใบหน้าที่แท้จริงเดินนำกิ๊บกับนิคกี้ที่อยู่ในสภาพเดียวกันลงจากรถ ยังไม่ทันขยับไปไหน บอดี้การ์ดที่เฝ้าตัวตึกพุ่งมาขวางหน้า

“พวกคุณขนอะไร ใครสั่งให้เข้ามา”

“คุณปิ่นสั่งให้เอาของที่สตูดิโอมาส่งค่ะ” เมย์โกหกเนียนๆ บอดี้การ์ดมองกลุ่มของนพถามว่าเป็นใคร เธอว่าพวกนั้นเป็นพนักงานส่งของ บอดี้การ์ดเข้าไปใกล้หวังจะดูหน้าชัดๆ เอ๋ซึ่งสวมชุดหมีของพนักงานส่งของเช่นกันปรี่เข้าไปดักหน้าพร้อมกับถอดหมวกแก๊ปออก

“จำเอ๋ไม่ได้เหรอ คุณบอดี้การ์ดสุดหล่อ ถ้าเป็นห่วงความปลอดภัย ตรวจค้นให้ทั่วตัวเลย เอ๋เปิดให้” พูดจบเอ๋หันไปสั่งพวกหนุ่มๆ “พวกนายรูดซิปถอดชุดให้คุณบอดี้การ์ดตรวจอาวุธ” เอ๋ทำท่าจะรูดซิปชุดตัวเองบอดี้การ์ดร้องห้ามเสียงหลงว่าไม่ต้อง รีบขนของแล้วรีบออกไป