หัวใจลูกผู้ชาย

ธนูพาเฮียกับเม้งมาที่ผับซึ่งเคยเป็นของเปลว สมุนทั้งสองคนแปลกใจเขาพามาที่นี่ทำไม เขาซื้อกิจการแห่งนี้แล้ว และมอบหน้าที่ผู้จัดการให้เฮีย

ส่วนเม้งจะได้ตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ เม้งส่ายหัวดิก ไม่อยากได้

“ฉันขอเป็นคนคัดเด็ก ฉันจะคัดแล้วคัดอีกเอาให้ดีที่สุด” ว่าแล้วเม้งมองโคโยตี้ที่เต้นอยู่บนเวทีตาเป็นมัน

“พี่ขายยาให้เสี่ยวันชัยก็มีกินมีใช้ ทำไมต้องเปิดผับให้เหนื่อยอีก” เฮียอดสงสัยไม่ได้

“เงินนอกระบบต้องเอามาฟอกให้มันสะอาด มันไม่ร้อนมือ”

“ฉันล่ะชอบงานนี้ มันเพลิ้นเพลิน” เม้งมองโคโยตี้เต้นอย่างมีความสุข สาวๆโคโยตี้เต้นกันสุดเหวี่ยงเพื่อยั่วธนูเจ้านายคนใหม่ เขายิ้มชอบใจแล้วต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อเห็นสาลินีในชุดเซ็กซี่เดินขึ้นไปบนเวที แล้วเต้นแข่งกับโคโยตี้ นักเที่ยวจำเธอได้ว่าเป็นดาราส่งเสียงเชียร์ลั่น สาลินีเต้นข่มพวกโคโยตี้ที่คิดจะอ่อยธนู แล้วเต้นอย่างยั่วยวนลงมาหาธนู กอดจูบนัวเนียเขาแสดงความเป็นเจ้าของ

ครั้นเสียงเพลงจบ นักเที่ยวตบมือให้สาลินีชอบอกชอบใจ ธนูไม่พอใจที่เธอทำท่าเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเดินหนี เธอรีบเดินตาม เม้งมองตามเธอตาไม่กะพริบอยากได้เป็นของตัวเอง...

ทางฝ่ายธนูเดินมาเติมเครื่องดื่มที่เคาน์เตอร์บาร์ สาลินีตามมาวอแวอีก เขาอยากรู้ว่าเธอมาที่นี่ได้อย่างไร

“ฉันเป็นภรรยาคุณแล้ว ก็มีหน้าที่ดูแลคุณสิ เมื่อไหร่คุณจะพาฉันเข้าไปอยู่คฤหาสน์นั่น”

“ยังไม่เจอศพมัน ฉันยังทำอะไรมากไม่ได้”

“ฉันรอมาทั้งชีวิต ฉันจะไม่รออีกแล้ว”

ธนูไม่พอใจเตือนเธอว่าอย่าคิดขัดคำสั่งเขา ต้องเดินตามเกมที่เขากำหนด เธอขู่หากเขาเล่นนอกเกมคิดจะเขี่ยเธอทิ้งเธอไม่ยอมเจ็บคนเดียวแน่ แล้วคว้าเหล้าในมือเขากระดกรวดเดียวหมดแก้วก่อนเดินจากไป เขามองตามขุ่นเคืองใจที่เธอทำตัวข่มต่อหน้าคนอื่น

ooooooo

ปิ่นปักเข้ามาถามธาราที่นอนป่วยอยู่บนเตียงว่าเป็นอย่างไรบ้าง ท่านปวดหัวเหมือนจะเป็นไมเกรน เธอปลอบท่านอย่าคิดมาก ต้องกินยาและพักผ่อนมากๆ

“แม่ฝันถึงคุณพ่อ ฝันไม่ดีเลย”

“คุณแม่เครียดเรื่องคุณพ่อ ปิ่นจะพาคุณแม่ไปทำบุญค่ะ”

ธารารับคำชวน อยากไปทำบุญเผื่อจิตใจจะสงบ...

ขณะที่ธาราลุกขึ้นแต่งตัวจะไปวัดกับปิ่นปัก นพสะพายเป้สัมภาระใส่อุปกรณ์ต่างๆเดินออกจากตึกร้าง พร้อมที่จะไปช่วยปิ่นปักกับธารา นิคกี้กับกิ๊บแบกกระเป๋าใส่อุปกรณ์ชุดใหญ่เดินตาม จ่าเฉื่อยขับรถตู้มาจอดโบกมือให้สามหนุ่มขึ้นรถ...