หัวใจลูกผู้ชาย

“ปล่อยเขาเถอะ”

“แดนยังโกรธพี่นพมากนะคะคุณปิ่น”

“จะโกรธเกลียดกันยังไงเขาตัดความเป็นพี่น้องกันไม่ขาดหรอก ยิ่งดีซะอีกในเวลาที่แดนกำลังเป็นทุกข์ เขาจะรู้ว่าใครรักเขามากที่สุด”

ooooooo

แดนนั่งอยู่ที่เพิง หงุดหงิดใจที่นพมาอยู่ด้วย มีเสียงฝีเท้าคนดังขึ้น เขาหันมองตามเสียง ยิ่ง ไม่พอใจที่เห็นนพเดินตรงมาทางตัวเอง รีบคว้า ไม้เท้าค้ำยันเดินหนี นพเอาถาดใส่อาหารวางที่เพิงแล้ววิ่งไปขวางหน้า

“แดนอยู่คุยกับพี่ก่อน”

“แกไม่ใช่พี่ฉัน แกออกไป” แดนผลักนพพ้นทางจะเดินหนี นพรั้งตัวไว้ แดนไม่ยอมให้มาถูกตัวเอาไม้เท้าฟาด เขาไม่ตอบโต้น้องได้แต่บอกให้กินข้าว เดี๋ยวต้องกินยา แดนอารมณ์บูดเดินไปหยิบถาดจะโยนทิ้ง นพปรี่มาแย่งถาดคืน “แกโกรธเกลียดฉันยังไงก็ได้ แต่แกต้องกินยา”

“ฉันอยู่กับแม่มีความสุขดีแล้ว แกกลับมาทำไมรึว่าหมดทางไป”

“ฉันมาที่นี่ไม่ใช่เพราะฉันหมดทางไป ฉันมาเพราะฉันอยากดูแลแม่ ดูแลแก”

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่นับญาติกับแก ชีวิตฉันมีแค่แม่คนเดียว”

“แกเคยพูดว่าจะอยู่เพื่อแม่ แต่ถ้าแกยังดื้อทำตัวเป็นเด็ก แกจะดูแลแม่ได้อย่างไร”

“แกไม่ต้องมาสอนฉัน ฉันโตแล้วฉันคิดเองได้”

“งั้นแกก็คิดให้มาก แกอยากหายแล้วกลับไปเรียนให้จบมีงานดีๆทำ แกก็ต้องกินข้าวกินยาให้ตรง เวลา” นพพูดจบ เอาถาดอาหารกับยาวางที่เดิมแล้วเดินจากไป แดนคิดทบทวนแล้วจึงนั่งลงกินข้าวจนหมดจานแล้วกินยาตาม นพซึ่งแอบดูอยู่ดีใจที่น้องกินข้าวกินยา ปิ่นปักเข้ามายืนข้างๆเขาจับมือเป็นกำลังใจให้...

ธนูเข้าครอบครองคฤหาสน์ของเปลวอย่างเต็มรูปแบบ แถมเอาเครื่องประดับของเขามาสวมใส่อีกด้วย หยิบไวน์ในแก้วคริสตัลหรูขึ้นมาจิบอย่าง อารมณ์ดี เฮียกับเม้งเดินหน้าเครียดเข้ามารายงาน

“ฉันเจอตัวไอ้เปลวแล้ว”

“มันอยู่ไหน” ธนูยิ้มพอใจ จิบไวน์ไปด้วย เฮียอึกอัก

“เอ่อ ฉันขอโทษด้วยพี่ มันหนีไปได้” เฮีย ก้มหน้าอย่างเจียมตัวเพราะรู้ว่าธนูต้องโกรธ ผิดกับเม้งที่ยังโชว์เก๋าไม่เลิก บอกธนูว่าไม่ต้องห่วง ตนสั่งให้สมุนไล่ล่ามันแล้ว อีกไม่กี่วันจะเอาศพมันมาให้

“พวกเอ็งเก่งแต่ปาก” ธนูโมโหปาแก้วใส่ เม้งหลบทัน “เอ็งมันใหญ่แค่ตัวแต่สมองขี้เลื่อย ทำอะไรไม่เคยสำเร็จ ไอ้ทึ่ม” ด่าเสร็จเขาลุกออกไป เม้งเจ็บใจและเสียหน้าที่ถูกปาแก้วใส่ ขณะที่เฮียมองเม้งเป็นทำนองตำหนิที่พูดไม่รู้จักคิด แล้วตามธนูไป เม้งเห็นสายตาหยันของเหล่าบอดี้การ์ดก็ยิ่งเจ็บใจรีบเดินตามเฮียไปอีกทอด...

เฮียเดินตามธนูจนทัน ยกมือไหว้ขอโทษที่เป็นหัวหน้าที่ไม่ได้เรื่อง ขอให้เขาให้โอกาสพวกตนอีกครั้ง ถ้าทำงานพลาดอีกให้เขาลงโทษตนได้เลย ธนูเตือนว่าพูดอะไรไว้จำให้ขึ้นใจ เม้งตามมาสมทบพอดี