ดวงใจขบถ

แต่ยุพราชช้ำมากกว่า เขายืนมองเจ้าจ้อยจากมุมไกล เห็นเธอยืนเศร้าเสียใจแล้วยิ่งเจ็บปวด ได้แต่คิดว่าถ้าวันนั้นเขาเป็นคนพาเจ้าจ้อยหนีไปจากหอคำ เป็นคนที่คอยดูแลปกป้องเจ้าจ้อยรอนแรมอยู่ด้วยกันในป่าไปจนถึงชายแดน เขาอาจเป็นคนที่เจ้าจ้อยรัก...

แววตายุพราชแปรเปลี่ยนเป็นคมกริบด้วยแรงแค้น เมื่อนึกถึงภาพพสุสารภาพรักเจ้าจ้อยในป่า เขากำมือทุบไปที่ต้นไม้ด้วยพิษรักแรงหึงและรู้สึกว่าพสุทรยศความเป็นเพื่อนของเขา

“ไอ้เพื่อนขบถ...ไอ้ทรยศ!”

อกานซิงห์เดินมาเห็นอาการของลูกชายที่มองไปยังเจ้าจ้อย เขาหนักใจอย่างบอกไม่ถูก

“การซุ่มมองคือการทำหน้าที่องครักษ์เจ้าจ้อยของเจ้าอย่างนั้นหรือยุพราช”

เสียงทักขึ้นข้างหลังทำให้ยุพราชตกใจหันไปมอง...อกานซิงห์รู้ทันความนึกคิดของลูกทุกอย่าง จึงพยายามโน้มน้าวพร้อมกับเตือนสติ

“ทำไมยังไม่ตัดใจ หรือว่าจะให้พ่อช่วยหาคู่ให้ในคุ้มจันทรามีนางกำนัลที่เพียบพร้อมทั้งความงาม ความประพฤติ และความรู้หลายคน อย่างเช่นอ่อนคำก็เรียนจบพยาบาลมาจากอเมริกาเช่นเดียวกับเจ้าจ้อย และยังไม่มีวี่แววว่าจะคบหาชายใด”

“ถ้าไม่มีชายใดคบ ก็ปล่อยให้อ่อนคำขึ้นคานไปเถอะพ่อ อย่าโยนให้มาเป็นภาระของเฮาเลย”

“การที่จะเลิกรักใครสักคน ต้องใช้ความรักของอีกคนเข้ามาช่วย พ่อรู้ว่ามันยาก แต่ลูกรู้ใช่ไหมว่าลูกต้องทำ...ยุพราช เราเป็นทหารข้าบาทรับใช้ เจ้าจ้อยเป็นเจ้าหญิงของเมืองจายและมีเจ้าขุนแสงเรืองเป็นคู่หมั้นคู่หมายที่คู่ควรอยู่แล้ว”

“คู่ควรหรือพ่อ เจ้าจ้อยไม่ได้รักเจ้าขุน และไม่อยากแต่งงานด้วย พ่อรู้หรือไม่”

“หยุดนะยุพราช ถึงรู้...มันไม่ใช่หน้าที่ที่เราจะไปวิพากษ์วิจารณ์ หน้าที่เราคือปกป้องครอบครัวเจ้าหลวงและทำตามคำสั่ง”

ยุพราชขยับปากจะเถียง แต่อกานซิงห์ขัดขึ้นเสียก่อน

“ลูกต้องตัดใจ ทำให้ได้ยุพราช พ่อไม่อยากเห็นชีวิตของลูกต้องก้าวเดินผิดทางเพราะเรื่องความรัก เตรียมตัวพาเจ้าหลวงกลับคุ้ม”

อกานซิงห์เดินผละไป ยุพราชยืนคอตก ค่อยๆหันกลับไปมองเจ้าจ้อย...แต่เจ้าจ้อยกับอ่อนคำหายไปจากตรงนั้นแล้ว

ooooooo

เจ้าอุ่นคำติดใจสงสัยเป็นอย่างมากหลังจากเมื่อวันก่อนเจ้าหลวงเรียกทนายมาพบและเห็นเจ้าหลวงถือซองเอกสารสองซอง

วันนี้เมื่อปลอดคน เจ้าอุ่นคำจึงแอบเข้าไปในห้องทำงานเจ้าหลวงและพยายามค้นหาซองเอกสารจนกระทั่งพบมันอยู่ในโต๊ะที่ล็อกกุญแจแน่นหนา เมื่อเปิดซองออกดูก็พบว่าซองหนึ่งเป็นเอกสารระบุทรัพย์สมบัติต่างๆที่ซ่อนอยู่ต่างประเทศมากมาย กับอีกซองคือพินัยกรรมที่ยกทรัพย์สินทุกอย่างให้เจ้าจ้อยแต่เพียงผู้เดียว