ตอนที่ 8
บรรยากาศบ้านทรงวาดเต็มไปด้วยความเงียบเหงาเมื่อไม่มีปิ่นมุกปีศาจน้อยประจำบ้าน ทรงวาดพยายามทำทุกอย่างเป็นปกติและตัดใจจากปิ่นมุกแต่สุดท้ายก็ไปเจอกันที่ศาลเจ้าเมื่อรู้ว่าแปะฮ้อไม่สบาย
ปิ่นมุกแวะมาดูอาการแปะฮ้อตามประสานักศึกษาแพทย์ ทรงวาดเห็นหน้าเธอก็กระดากอยากพูดด้วยแต่พูดไม่ออกได้แต่ถามเรื่องหอพักที่จะให้เธอไปอยู่
ปิ่นมุกยังงอนจึงตอบคำถามแกนๆและปฏิเสธเงินจากเขาเพราะอยากทำงานหาเงินด้วยตัวเองมากกว่า
ทรงวาดปล่อยให้ปิ่นมุกเข้าใจผิดเพื่อตัดใจ เช่นเดียวกับอรุณรุ่งหรือฮุ่ยหลิงที่พูดไม่ออกเมื่อชาญยุทธกับพันเดชผลัดกันมาบ้านเธอแทบทุกวัน แต่วันนี้เหมือนจะเป็นศึกใหญ่เพราะสองหนุ่มมาเจอกันโดยบังเอิญ
ฮกไช้พ่อของอรุณรุ่งเปิดโอกาสให้ชาญยุทธกับพันเดชเพราะเห็นว่าท่าทางดีทั้งคู่ สองหนุ่มเลยฟาดฟันกันตลอดเวลาจนคนกลางอย่างอรุณรุ่งหนักใจมาก ชาญยุทธพยายามเจรจาไม่ให้พันเดชดึงอรุณรุ่งมาเกี่ยวกับเรื่องความขัดแย้งระหว่างกันแต่พันเดชไม่ยอม ยืนกรานจะทำลายทั้งชาญยุทธกับอรุณรุ่งให้ย่อยยับ!
ไม่ใช่แค่บ้านฮกไช้ที่วุ่นวายเพราะมีศึกชิงนางระหว่างชาญยุทธกับพันเดช บ้านทรงวาดก็เต็มไปด้วยบรรยากาศอึดอัดเมื่อป่วยซังโมโหทิเหล็งที่เจ้ากี้เจ้าการบอกพี่ชายให้ชวนตนไปงานเลี้ยง ทิเหล็งหวังดีแค่อยากให้ป่วยซังเปิดหูเปิดตา ทรงวาดเห็นดีเห็นงามแต่ป่วยซังกลับไม่ชอบใจและคิดว่าทิเหล็งจุ้นจ้าน!
ขณะที่ทุกคนในกรุงเทพฯมีแต่เรื่องน่าปวดหัว เฮ้งเตี๋ยงซึ่งหนีมาอยู่กินฉันผัวเมียกับพริ้มเพราที่บ้านเกิดของเธอที่ต่างจังหวัดก็ต้องทำงานหนักอย่างที่ไม่เคยมาก่อน
เฮ้งเตี๋ยงใช้เงินที่ติดตัวมาไถ่ที่ดินให้พ่อตาแม่ยาย ทั้งสองจึงโอนชื่อเจ้าของที่ดินให้เขาตอบแทน กระนั้นเรื่องวุ่นวายก็ไม่จบเมื่อน้องชายคนเดียวของพริ้มเพราก่อหนี้สร้างสินไม่หยุดหย่อน
พริ้มเพราลำบากใจมาก ทั้งกลัวพ่อแม่ เกรงใจผัวจนต้องพยายามไกล่เกลี่ย
“พี่เตี๋ยงจ๊ะ...ฉันขอโทษแทนน้องชายด้วยนะพี่อย่าโกรธมันเลย มันยังเด็กไม่รู้จักคิดหรอก”
“ถึงอั๊วไม่โกรธแต่ใช่ว่าคนอื่นเขาจะยอมน้องลื้อด้วยนะ นิสัยอย่างอีเดี๋ยวก็ต้องโดนดีเข้าสักวัน”
“ฉันบอกพ่อแม่แล้วแต่พ่อแม่รักลูกชายมากกว่าลูกสาว พูดอะไรไปก็ปกป้อง ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน”
“อั๊วเข้าใจ...ไม่ใช่แค่บ้านลื้อหรอก บ้านอั๊วอาป๊าก็รักอั๊วมากกว่าอาเง็กเหมือนกัน เมื่อก่อนอั๊วไม่ได้สงสารอาเง็กหรอกนะแต่ตอนนี้ชักจะเห็นใจอีขึ้นมาบ้างแล้ว...”
ooooooo