ชาติเสือพันธุ์มังกร

รณชิตฟังแล้วหมั่นไส้อดแขวะทรงวาดไม่ได้

“อ๋อ...ที่แท้ก็ต้องการทดสอบ แต่ผมเจ็บก็จ้างคนอื่นได้นะเถ้าแก่”

“ถึงอั๊วจะเชื่อว่าจ่าไม่ได้ทำแต่ถ้าอาเจ็กอั๊วไม่เชื่อก็ไม่มีประโยชน์อะไร นับแต่นี้จ่าคือเป้าหมายการล้างแค้นของลิ้มเม่งฮงและพวกหกห้องทั้งหมด...ระวังตัวด้วย”

คำเตือนของทรงวาดทำให้รณชิตเครียดไม่น้อยเพราะแม้ตัวเองจะไม่ใช่คนผิดแต่วิสัยคนพาลและนักเลงโตอย่างเม่งฮงคงไม่อยู่เฉยจนกว่าจะมีข้อพิสูจน์ว่าใครคือฆาตกรฆ่าลี่เง็ก...

งานศพลี่เง็กถูกจัดอย่างเงียบเหงาในวัดจีน บรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้าหมองและหดหู่เพราะไม่เคยมีใครคิดว่าลูกสาวคนเดียวของเม่งฮงแห่งแก๊งหกห้องจะตายอย่างน่าอนาถเช่นนี้

ไต้เกียวสาแก่ใจมากแต่แสร้งตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาอย่างแนบเนียน เช่นเดียวกับฮุ่ยเซี้ยงซึ่งรอเวลานี้มานานจะปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

“บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระ ไม่ว่ามันเป็นใครก็ต้องเอาเลือดมันมาเซ่นวิญญาณอาเง็กให้ได้”

เม่งฮงตื่นเต้นที่เจอฮุ่ยเซี้ยง “ตั่วเฮีย...อาไต้เกียวบอกว่าตั่วเฮียพักรักษาตัวอยู่ อั๊วไม่นึกเลยว่าตั่วเฮียจะมาได้”

“เราพี่น้องกัน เกิดเรื่องอย่างนี้ทำไมอั๊วจะไม่มาล่ะ ต่อให้ฟันขาอั๊วทิ้งทั้งสองข้างอั๊วก็ต้องคลานมาให้ได้!”

ooooooo

เม่งฮงซาบซึ้งน้ำใจพี่น้องร่วมสาบานและหุ้นส่วนใหญ่ของแก๊งอย่างฮุ่ยเซี้ยงจึงตอบแทนด้วยการบอกความลับที่ถูกซ่อนไว้หลายปีว่าปิ่นมุกคือคนฝากแผลเป็นบนใบหน้าของเขา

ฮุ่ยเซี้ยงแค้นคนทำแผลบนใบหน้ามานาน เมื่อรู้ว่าเป็นปิ่นมุกก็ไม่รอช้าพาลูกน้องของพันเดชไปล้างแค้น ปิ่นมุกเพิ่งออกจากศาลเจ้าเพื่อแจ้งแปะฮ้อเรื่องลี่เง็กตายอย่างน่าสงสัยโดยมีกานต์ตามมาด้วย ฮุ่ยเซี้ยงสั่งคนจับตัวปิ่นมุกแต่กานต์กับแปะฮ้อช่วยกันไว้ให้เธอหนีไปทางด้านหลังศาลเจ้า

กานต์ถูกเล่นงานสะบักสะบอมแต่ยังรวบรวมแรงไปตามทรงวาดมาช่วย ส่วนแปะฮ้อใช้วิชากังฟูกันปิ่นมุกไปถึงหลังศาลเจ้าแต่ก็หนีไม่พ้นถูกพวกฮุ่ยเซี้ยงตามไปล้อมไว้

“ลื้อทำให้หน้าอั๊วต้องกลายเป็นผี หน้าลื้อต้องเป็นยิ่งกว่าอั๊วร้อยพันเท่า...จับอีกรีดหน้าให้ยับ!”