ชาติเสือพันธุ์มังกร
ตอนที่ 8
วิสูตรพูดยิ้มๆ พลอยทำให้ทรงวาดอารมณ์ผ่อนคลาย
“คุณอ้ายมาได้ยินเข้าคงเคืองเราสองคนแย่เลยนะครับ...เออ...คุณเสือครับ...ผมเจอตัวนายฮุ่ยเซี้ยงแล้วนะครับ”
“ถ้าผมเดาไม่ผิดคงหลบอยู่กับคุณพันเดชใช่ไหม”
“ใช่ครับ...คุณเสือจะเอาไงต่อครับ ถ้าจะบุกเข้าไปคงทำไม่ได้แต่ถ้ารอให้ออกมาคงง่ายกว่า เพราะคนของผมก็สะกดรอยตามตอนออกมาข้างนอกเหมือนกัน”
“ถ้าโอ๊วแปะไม่ก่อเรื่องอะไรแล้วก็ปล่อยไปเถอะ ถึงอีจะเป็นคนอยู่เบื้องหลังการตายของคุณสุเทพแต่ผมก็ไม่อยากระงับเวรด้วยการจองเวร...เว้นแต่โอ๊วแปะจะไม่ยอมหยุด”
ooooooo
ฮุ่ยเซี้ยงซ่อนตัวในบ้านพันเดชมานาน อึดอัดอยากออกข้างนอกจะแย่แต่ไต้เกียวห้ามไว้ไม่ให้ไปเพราะมีแผนการใหญ่ต้องทำให้สำเร็จภายในสองสามวันนี้
แผนการของไต้เกียวคือส่งลี่เง็กไปยุเม่งฮงให้จัดการปิ่นมุกแทนตัวเอง โดยยกเรื่องทรงวาดมาขู่เพราะเชื่อว่าเม่งฮงต้องไม่อยู่เฉยหากรู้ว่าปิ่นมุกหาทางจับทรงวาด ...ทายาทตระกูลลิ้มคนเดียวที่เขาตั้งความหวังไว้มาก
“เชื่ออั๊วสิ...เฮียคิดจะเอามันเป็นเมียจริงๆ ข่าวที่คนของอั๊วได้มาไม่มีพลาดหรอก”
“แต่อั๊วเชื่อใจหลานชายอั๊ว อาโฮ่วต้องไม่มีวันทำให้อั๊วผิดหวังเป็นอันขาด”
“ต่อให้เฮียโฮ่วไม่ทำแล้วอาป๊าคิดเหรอว่าอีเด็กขอทานนั่นจะยอมปล่อยเฮีย สมบัติเฮียไม่ใช่น้อยๆนะ”
ลี่เง็กยุไม่หยุด ยิ่งเห็นว่าพ่อมีท่าทางคล้อยตามยิ่งใส่ไฟ
“อั๊วว่าตัดไฟแต่ต้นลมไม่ดีกว่าเหรออาป๊า ขืนปล่อยไว้แล้วเฮียพลาดขึ้นมาคนเจ็บใจที่สุดก็คืออาป๊านะ”
เม่งฮงหลงเชื่อคำยุยงลูกสาวบุกหาปิ่นมุกถึงบ้าน ปิ่นมุกพยายามข่มอารมณ์ไม่เต้นตามท่าทางคุกคามของอีกฝ่ายแต่เม่งฮงก็หาเรื่องไม่หยุดหย่อนแถมไล่เธอออกจากบ้านทรงวาด
“ลื้อไม่ใช่เจ้าของบ้านทำไมอั๊วต้องฟังลื้อด้วย ไปออกคำสั่งที่โรงน้ำชาของลื้อโน่น”
“อีเด็กเมื่อวานซืน! อั๊วเป็นอาเจ็กของอาโฮ่วทำไมจะไล่ลื้อออกจากบ้านไม่ได้ อย่าคิดว่าอั๊วไม่รู้นะ...ที่ลื้ออยู่ที่นี่ก็เพราะคิดจะจับหลานชายอั๊ว...อีผู้หญิงเหล่แก๊!”
“ถึงอั๊วจะเหล่แก๊หรือมาจากข้างถนนยังไงอั๊วก็ไม่เคยหากินกับเพศแม่ตัวเองอย่างลื้อ คนอย่างลื้อร่ำรวยขึ้นมาได้ก็เพราะร่างกายผู้หญิง ภูมิใจนักเหรอที่คนไทยเรียกคนอย่างลื้อว่าแมงดา”
