ชาติเสือพันธุ์มังกร
ตอนที่ 8
ปิ่นมุกไม่กลัว เหยียดยิ้มตอกไม่ไว้หน้า
“อั๊วนึกว่าลื้อจะรู้เร็วกว่านี้ จริงๆลื้อต้องขอบคุณอั๊วนะที่ทำให้หน้าลื้อกับจิตใจของลื้อมันอัปลักษณ์ได้พอๆกัน”
ฮุ่ยเซี้ยงโมโหจับตัวปิ่นมุกจะกรีดหน้าให้หายแค้นแต่ต้องชะงักเมื่อทรงวาดโผล่มาขวาง
“ที่แล้วมาอั๊วคิดว่าโอ๊วแปะรามือแล้วเลยไม่คิดเอาเรื่องต่อ แล้วอั๊วก็ไม่อยากให้อาเจ็กต้องเสียใจที่มีพี่บุญธรรมแบบนี้ด้วย แต่เมื่อโอ๊วแปะไม่ปล่อยอาจูเราก็ต้องสะสางกันตรงนี้”
ลูกน้องพันเดชอยากฆ่าทรงวาดหรือเถ้าแก่เสือแห่งเยาวราชเพื่ออวดคนอื่น ฮึกเหิมเต็มที่ดาหน้ากันสู้แต่ก็พ่ายกระบวนท่ากังฟูของทรงวาด ฮุ่ยเซี้ยงกลัวไม่น้อยแต่ยังทำเสียงแข็งขู่
“ถ้าลื้อกล้าเข้ามาอีกก้าวเดียวอีนังนี่ตายแน่”
“ถ้าอาจูตายอั๊วก็จะตายด้วยแต่โอ๊วแปะต้อง ตายก่อน”
ปิ่นมุกแทบไม่อยากเชื่อหูว่าทรงวาดจะปกป้องเธอขนาดนี้ แต่ไม่ทันพูดอะไรกันลูกน้องพันเดชก็ขับรถฝ่าวงล้อมมาพาตัวฮุ่ยเซี้ยง ปิ่นมุกและแปะฮ้อจากไปทิ้งทรงวาดให้มองตามเซ็งๆ อยากช่วยปิ่นมุกกับแปะฮ้อแต่ไม่อยากบุ่มบ่ามตามไปกลัวตัวประกันทั้งสองเป็นอันตราย
โชคดีที่ทิเหล็งพากานต์ส่งโรงพยาบาลเรียบร้อยและขโมยรถมอเตอร์ไซค์ข้างทางพาทรงวาดตามพวกฮุ่ยเซี้ยงไปถึงสวนนอกเมืองแห่งหนึ่ง ทรงวาดรั้งรอไม่อยากทะเล่อทะล่าเข้าไปแต่คิดแผนช่วยอยู่เงียบๆ
ooooooo
ฮุ่ยเซี้ยงชะล่าใจคิดว่าทรงวาดคงตามไม่ทันลากตัวปิ่นมุกไปมุมลับตาเพื่อฆ่าล้างแค้น ปิ่นมุกเห็นปืนก็กลัวมากแต่ข่มใจแดกดันเพื่อถ่วงเวลารอทรงวาด
“คนแซ่โอ๊ว...อั๊วไม่แปลกใจเลยที่ทั้งชีวิตลื้อต้องอยู่ใต้เงาลิ้มเม่งฮง อย่าว่าแต่ตอนนี้เลย ต่อให้ชาติหน้าลื้อก็ไม่มีวันเหนือน้องบุญธรรมลื้อไปได้หรอก”
“ลื้อพูดอีกทีซิ ลื้อกล้าว่าอั๊วสู้อาฮงไม่ได้อย่างงั้นเรอะ”
“ใช่! ลิ้มเม่งฮงจะฆ่าอั๊วยังลงมือด้วยตัวเอง แต่ลื้อพาคนมาจับอั๊วกับแปะฮ้อแถมต้องมัดมือไม่ให้หนีอีก คนขี้ขลาดอย่างลื้ออย่าเรียกตัวเองว่านักเลงเลยเป็นได้แค่สวะคุมซ่องเท่านั้นล่ะ”
ฮุ่ยเซี้ยงโกรธจัดจะฆ่าปิ่นมุกแต่ทรงวาดกับทิเหล็งบุกมาช่วยเสียก่อน ลูกน้องพันเดชหนีกระเจิงเมื่อเจอฤทธิ์กังฟูของทรงวาดกับทิเหล็ง ฮุ่ยเซี้ยงเห็นท่าไม่ดี
ควักมีดมาแทงทรงวาดแต่อีกฝ่ายจับทันปลายคมๆเลยเข้าเนื้อไม่มาก ฮุ่ยเซี้ยงก็จะแทงซ้ำ ปิ่นมุกถลาไปบังหน้าทรงวาดแต่ก็ถูกแปะฮ้อผลักพ้นทางมีด...รอดตายหวุดหวิด!
