ชาติเสือพันธุ์มังกร

ข้อสันนิษฐานของทรงวาดฟังขึ้นไม่น้อย ทั้งเม่งฮงและฮุ่ยเซี้ยงจึงยอมสงบท่าที ไต้เกียวปลื้มและประทับใจในความสุขุมและเยือกเย็นของเขา แต่ไม่ทันพูดอะไรมากทิเหล็งก็มารายงานผลการสอบถามหัวหน้าคณะงิ้ว

“หัวหน้าคณะบอกว่าไม่รู้จักไอ้คนลงมือครับเถ้าแก่ เผอิญคนในคณะไม่สบาย อีมาขอเล่นแทน หัวหน้าคณะเห็นว่าเล่นได้และไม่ใช่ตัวสำคัญก็เลยรับไว้ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องยังงี้ครับ”

“คิดฆ่าอาเจ็กอั๊วไม่ใช่เรื่องเล็ก คณะงิ้วแค่นี้ไม่น่าจะมีส่วนรู้เห็นด้วยหรอก”

ทรงวาดอาสาสืบหาตัวบงการลอบสังหาร เม่งฮงกับฮุ่ยเซี้ยงพอใจเพราะเชื่อมืออีกฝ่ายว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง

ooooooo

เหตุการณ์ลอบสังหารเม่งฮงทำให้ป่วยซังขวัญผวา ปิ่นมุกหรือเตียงจูต้องพาไปพักด้วยกันในห้อง ทรงวาดเป็นห่วงน้องสาวตามไปดูอาการเลยถูกสาวน้อยในอุปการะแขวะ

“ให้แจ้ซังนอนกับอั๊วที่นี่แหละ แจ้ใจอ่อนไม่ใจดำอำมหิตอย่างอาเจ็กของเฮีย เจอเรื่องแบบนี้ขวัญเสียหมดแล้ว”

“อั๊วกำลังจะขอบใจลื้อที่เป็นห่วงอาซังอยู่แล้วเชียวแต่ปากลื้อนี่มัน...”

“ปากอั๊วทำไม...หรือไม่จริง...เฮียจะเถียงว่าอาเจ็กของเฮียเป็นคนใจดีมีเมตตาอย่างนั้นสิ เสียดาย...ไม่ถูกหอกปักอกตาย ไม่อย่างนั้นอั๊วจะลงทุนซื้อพลุมาจุดฉลองสามวันสามคืนซะเลย”

ทรงวาดไม่ถือสาคำพูดจิกกัดของปิ่นมุกหันไปพูดกับน้องสาว ป่วยซังเป็นห่วงพี่ชายกลัวเหตุลอบสังหารจะกระทบโรงสี ทรงวาดส่ายหน้าพลางปลอบไม่ให้กังวลเพราะเรื่องน่าเครียดกว่าคือเขาต้องไปให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจซึ่งจ้องจับผิดชาวแก๊งและผู้เกี่ยวข้องอย่างเขามาตลอด

การคาดการณ์ของทรงวาดเป็นจริงทุกอย่าง เมื่อรณชิตรู้เรื่องก็เรียกตัวเถ้าแก่คนดังไปสอบปากคำที่สถานีทันที ทรงวาดไม่หวั่นท่าทางก้าวร้าวของตำรวจหนุ่ม ยืนยันว่างานเปิดตัวเรียบร้อยดี

“มันไม่มีอะไรจริงๆครับ หมู่จะให้พูดยังไง ถ้าไม่เชื่อหมู่ไปถามคนที่มางานดูก็ได้”

“นึกว่าผมโง่เหรอ ที่ท้าให้ถามเพราะรู้สิว่าไม่มีใครอยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องตีรันฟันแทงของนักเลงอย่างพวกคุณ”

“ผมไม่ใช่นักเลง ผมเป็นแค่พ่อค้าข้าวเท่านั้น”

รณชิตไม่เชื่อ อคติฝังใจทำให้ตอกไม่ไว้หน้า

“ค้าข้าวหรือค้าเนื้อสดกันแน่ หลานชายของลิ้มเม่งฮงเนี่ยนะจะทำอาชีพสุจริตได้”

“ถ้าหมู่ตั้งธงไว้อย่างงี้แล้วจะเรียกผมมาสอบปากคำทำไม ไม่จับเข้าคุกซะเลยล่ะครับ”

“แน่มากเถ้าแก่เสือ คงคิดว่ามีพ่อบุญธรรมเป็นรัฐมนตรีแล้วตำรวจชั้นผู้น้อยอย่างผมจะไม่กล้างั้นสิ บังเอิญผมชอบฟังเสียงไม้ล้มซะด้วย ต้นไม้ยิ่งใหญ่ ยิ่งล้มดัง!”