สะใภ้อิมพอร์ต

“ค่ะ แล้วจะทำมากกว่านี้ถ้าพี่รตียังไม่หยุด คนอย่างรินไม่เคยหาเรื่องใครก่อนแต่ถ้าใครมาหาเรื่องรินแล้วยิ่งมาทำร้ายครอบครัวรินแล้วด้วย รินไม่ปล่อยไว้แน่ พี่รตีคิดว่าทุกคนเขาไว้ใจที่พี่กลับมาที่นี่งั้นเหรอ พวกเรารู้ว่าพี่มีแผน และพวกเราต้องรู้ให้ได้ว่าพี่คิดจะทำอะไร แล้วก็จำใส่สมองเอาไว้ด้วยนะคะ ถ้าพี่ทำอะไรครอบครัวของริน พี่ไม่มีทางไปจากฟาร์มนี้ได้แน่” แม้รินจะทำท่าเอาจริงแต่รตีไม่กลัวลุกขึ้นจะเล่นงานเธอ

หมอหมีเข้ามาขวางเสียก่อน “รตี จะทำอะไร”

“ควรถามนังรินมากกว่าไหม ไม่เห็นเหรอว่ามันจะตบฉัน”

หมอหมีเห็นแค่รตีคนเดียวกำลังจะทำร้ายริน และถ้าเธอทำแบบนั้นเขาจะไม่เกรงใจ รตียื่นหน้าท้าทาย น้ำหน้าอย่างเขาจะทำอะไรเธอได้ เขาทำได้มากกว่าที่เธอคิดจากนั้นลากแขนเธอออกไปหน้าร้าน เธอโวยวายให้ปล่อย เขาก็เลยปล่อย เธอไม่ทันตั้งตัวเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น เธอลุกขึ้นมาชี้หน้าหาว่าเขาจงใจผลัก

“พี่หมอไม่ได้ผลัก พี่รตีขาอ่อนล้มไปเอง”

พอลล่ากับโก้ช่วยยืนยันอีกสองแรงว่ารินพูดความจริง รตีไม่พอใจหาว่าหมอหมีกับพวกรุม เขารำคาญไล่เธอกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนจะดีกว่า รตีเห็นสีหน้าเอาเรื่องของเขาก็ไม่กล้าหือรีบจ้ำพรวดๆ ออกไป พอลล่ากับโก้ชมรินกับหมอหมีว่าสุดยอดมากเล่นงานรตีกระเจิงไปเลย รินยิ้มรับทั้งที่มือสั่นมากตื่นเต้นกับเรื่องที่เกิดขึ้น หมอหมีคว้ามือเธอมากุมไว้ รินร้องเอะอะ

“พี่หมอจะทำอะไรคะ”

“ทำให้มือรินหายสั่นไง กลัวใช่ไหม”

รินพยักหน้ายอมรับว่ากลัว พอลล่ากับโก้รู้งานสะกิดกันถอยออกมาเหลือแค่รินกับหมอหมีเพียงลำพัง เขาเตือนว่าทีหน้าทีหลังถ้าเจอเหตุการณ์อย่างนี้อีก อย่าไปยุ่งให้ถอยออกมาแล้วรีบโทร.หาเขา ถ้าเมื่อครู่นี้เขามาไม่ทันรตีอาจทำอะไรที่เราคาดไม่ถึงเขาไม่อยากเห็นเธอเจ็บตัว เตือนเสร็จเขาวกเข้าเรื่องสำคัญตกลงเธอจะเป็นแฟนของเขาได้หรือยัง เขารอฟังคำตอบอยู่ ทีแรกเธออึกอักไม่กล้าพูดแต่สุดท้ายก็ตกลงคบเป็นแฟนกับเขา

ooooooo

ที่สถานพักฟื้น วิชัยมาป้อนข้าวป้อนน้ำทิพย์ผู้เป็นแม่ซึ่งเป็นอัมพาตนอนติดเตียงพูดไม่ได้ ไปพลางเล่าเรื่องที่ตัวเองไปแสดงตัวให้ทับทิมรู้แล้วว่าเป็นใครให้ท่านฟังไปด้วย ทิพย์ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ

“มันช็อกสุดๆตอนที่ผมเล่าให้มันฟัง ผมอยากให้แม่อยู่กับผมด้วยตอนนั้นจังเลยครับ แม่จะได้เห็นหน้าอีคนใจดำที่มันไล่เราสองคนแม่ลูกออกมา อีกไม่นานหรอกครับแม่ อีกไม่นานฟาร์มไพรรักษาจะเหลือแต่ชื่อ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของมันผมจะเอามาให้หมด ชดเชยในสิ่งที่พ่อไม่เคยให้ผมกับแม่...แม่ดีใจใช่ไหมครับ”

ทิพย์พยายามจะห้ามแต่พูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ วิชัยคิดว่าแม่เห็นด้วยกับตัวเอง บอกให้ท่านพักผ่อนเขาขอตัวกลับก่อนคราวหน้าจะกลับมาหาแม่พร้อมข่าวดี โน้มตัวไปหอมแก้มแม่ก่อนลุกออกไป ทิพย์ได้แต่มองตามน้ำตาไหลพรากไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ลูกทำ...

ด้านดลคอยเอาใจลิซ่าไม่ห่าง ทั้งนวดเท้านวดหัวให้ เธอหลับตาพริ้มมีความสุขจนอยากจะนอนเจ็บไปอีกนานๆจะได้มีคนเอาใจ หลังจากใช้มือนวดจนเธอเคลิ้ม ดลใช้ปากพรมจูบทั้งหน้าผากทั้งพวงแก้ม แล้วยื่นหน้าจะจูบปาก แต่เธอชิงจูบเขาก่อน ดลโวยวายว่าขี้โกงมาจูบเขาก่อนได้อย่างไร