ตอนที่ 6
อวัศยาขัดขึ้นว่ามันเป็นอุบัติเหตุไม่เกี่ยวกับพี่เลย แต่เบนก็โทษตัวเองทั้งเรื่องที่พ่อไม่ให้ไปพบทุนอูตนก็ไม่ฟัง ไปแล้วเมื่อถูกจับมันจึงใช้เป็นเครื่องมือล่อให้พ่อมาติดกับ แล้วพ่อก็ตาย พร่ำบอกว่า
“มันเป็นเพราะพี่...พี่เป็นคนทำให้พ่อตาย...”
“พี่เบน” อวัศยาดึงเบนไปกอด “อย่าโทษตัวเองค่ะ พี่ทำดีที่สุดแล้ว”
“พี่ทำให้พ่อตาย...พี่เป็นคนทำ...” เบนพร่ำน้ำตาพรากในอ้อมกอดของอวัศยา
อวัศยาบอกเบนว่างานแสดงอัญมณีจบแล้ว แม่จะให้ตนกลับกรุงเทพฯคืนนี้เลย เบนบอกว่าแม่คงไม่อยากให้หมอกอยู่กับตน อวัศยาบอกว่าตนอยู่ที่นี่ก็ได้ถ้าเขาอยากให้อยู่
“ขอบใจนะที่เป็นห่วงพี่ แต่หมอกกลับบ้านไปดูแลพ่อเถอะ พี่อยู่คนเดียวได้...ไป เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
เบนหันเดินนำไปเลย อวัศยามองอย่างเสียใจซึ่งเบนก็เสียใจไม่น้อยกว่ากันเลย...
ooooooo
เมื่อเรื่องบานปลายร้ายแรง มงคลจึงแอบนัดพบทุนอูที่ชายแดน คุยกันอย่างตึงเครียดว่า เรื่องที่เกิดกับบิ๊กยะเป็นประเด็นใหญ่มาก ทางการไทยมีมาตรการตอบโต้เร็วๆนี้ ทุนอูถามอย่างไม่พอใจว่า
“ไหนคุณเคยบอกว่าจะไม่ให้เรื่องบานปลายไง”
ทั้งสองโต้เถียงกันรุนแรงต่างโทษกันไปมา มงคลเตือนว่าป่านนี้รัฐบาลกลางแสนปุระของเขารู้เรื่องแล้วให้ระวังตัวให้ดี ทุนอูตวาดว่ามาเตือนอะไรตอนนี้ที่มันพังพินาศฉิบหายไปหมดแล้ว บอกมงคลว่า
“ยาลอตสุดท้ายถูกเจ้าหน้าที่ไทยขัดขวาง ตอนนี้ยาหายไปพร้อมเจ้าแก้วอิน ทำไมไม่เตือนว่าไอ้อิสริยะมันอ่านแผนผมออกและวางแผนซ้อนอีกที!! มันคือหน้าที่คุณที่จะต้องรายงานความเคลื่อนไหวของพวกมันล่วงหน้า!! มึงเข้าใจคำว่าล่วงหน้าไหม!!” ทุนอูผลักมงคลอย่างแรง
ในที่สุดมงคลตัดบทว่าเรื่องไปกันใหญ่แล้วมันไม่คุ้มกับที่ตนจะเสี่ยง บอกว่าตนไม่อยากได้ส่วนแบ่งสัมปทานอัญมณีแล้ว ขอถอนตัว
“ถ้ามึงถอนตัว มึงตาย!” ทุนอูเดินเข้าหามงคลพร้อมปืน สั่ง “มึงต้องช่วยจนกว่าจะสำเร็จ”
ooooooo