ตอนที่ 15
กลุ่มของปั้นที่มีทั้งเสือ แก้วตา แสวง เซียงและทิพย์ทยอยกันกลับมา แต่ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าหาชโลธรไม่เจอ ป่องโวยวายอย่างร้อนใจ
“ฮ่วย!! อยู่ๆอีเหวิ่งสิหายโตไปได้จังได๋ เมื่อคืนก็ยังม่วนอยู่นำกัน หรือว่าพ่อใหญ่คมสิส่งคนมาลักพาโตไป”
“ตอนแรกข้อยก็คึดจังซั่น แต่เป็นไปบ่ได้ดอก ประตูห้องนอนบักหล่าล็อกแน่นหนา บักหล่าก็นอนหลับอยู่กับเมียนำกัน ไผสิเข้าไปลักพาโตได้”
“เอ้า แล้วอีเหวิ่งสิหายโตไปซือๆได้จังได๋ แล้วบักหล่าล่ะอยู่ไส”
เวลานั้นทศพลกลับมาสำรวจเสื้อผ้าข้าวของของชโลธรที่บ้าน ปรากฏว่าหายเกลี้ยง ทศพลเข่าอ่อนแทบทรุดไม่คิดว่าสิ่งที่หวาดกลัวจะเป็นจริง
ทศพลระเบิดความเจ็บแค้นใจด้วยการทุบผนังอย่างแรง ก่อนจะเหลือบไปเห็นจดหมายบนโต๊ะ เขารีบหยิบขึ้นมาด้วยใจเต้นแรง อ่านข้อความที่ชโลธรเขียนพรรณนาไว้เมื่อคืน
“กว่านายจะได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ก็คงรู้ว่าฉันไปจากโคกอีเกิ้งแล้ว หลากหลายคำถามคงเกิดขึ้นกับนายตอนนี้ แต่ฉันอยากจะบอกว่านายไม่จำเป็นต้องคิดหาคำตอบ เพราะการจากไปของฉันไม่มีเหตุผลอะไรมากไปกว่า...เพราะเราต่างกันมากเกินไป ปัญหาของฉันมันใหญ่เกินตัวที่นายและคนที่นี่จะช่วยได้ ได้โปรดลืมว่าเคยมีผู้หญิงคนนี้เข้ามาในชีวิตนาย และถ้าตามไปหาฉันหรือให้ฉันเจอหน้านายอีก นายจะได้เห็นชิโลคนเดิมที่นายเคยเกลียดแม้แต่หน้าก็ไม่อยากมอง เพราะฉะนั้นอย่าลองดีเด็ดขาด อย่าให้ฉันต้องทนฝืนเป็นในสิ่งที่ฉันไม่สามารถเป็นได้เลย”
“คุณโกหกผม...คุณโกหกผมทำไม!!” ทศพลระเบิดความรู้สึกออกมาหมดหัวใจ นั่งน้ำตาไหลอาบหน้า พวกปั้นเข้ามาเห็นตกใจกันใหญ่ ถามเซ็งแซ่ว่าเป็นอะไร
ทศพลไม่ตอบแต่ลุกพรวดออกไปทันที เสือเห็นจดหมายที่พื้นรีบหยิบขึ้นมาบอกปั้นกับป่องว่า
“ข้อยว่าสาเหตุคือนี่ล่ะที่เฮ็ดให้บักพลเป็นจังซั่น”
ปั้นรับจดหมายนั้นมาอ่าน คนอื่นๆล้อมวงเข้ามาด้วยความอยากรู้ ผ่านไปสักครู่ป่องก็กรีดร้องเสียงสั่น
“เป็นไปบ่ได้ ข้อยบ่เซื่อ อีเหวิ่งบ่ได้เขียนจดหมายหนี่ดอก บักปั้น...อีเหวิ่งบ่ได้ถิ่มบักหล่าไปแม่นบ่”
“อีป่อง...อีเหวิ่งถิ่มเฮาไปแล้วอีหลี”
“โธ่บักหล่า” แม่ป่องเสียใจจนวูบหมดสติ ปั้นประคองเมียพลางบอกเสือกับแสวงให้รีบตามทศพลไป
สองคนวิ่งออกไปกระโดดขวางรถกระบะที่ทศพลขับ แต่โดนเขาตะโกนสั่งให้หลบ เขาจะไปตามเมียกลับมา
“ตอนหนี่เจ้ากำลังใจฮ้อน ขืนตามไปพ้อหน้ากันสิได้ไปกันใหญ่ เว้ากันบ่ฮู้เฮื่องดอก”
“บ่มีหยังใหญ่ไปกว่าหนี่แล้ว...หลบ!” ทศพลแตะคันเร่งขู่ไม่ให้สองคนขวาง แต่ทั้งอาและเพื่อนตัดสินใจกระโดดขึ้นท้ายกระบะขณะทศพลเร่งเครื่องพุ่งออกไป
ooooooo