ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์

เช้าวันเดียวกัน นลินีอาละวาดขว้างปาแจกันแตกกระจายขณะทุ่มเถียงกับมณีฉายด้วยเรื่องพ่อใหญ่คม

“หัวเด็ดตีนขาดยังไงโมก็ไม่มีทางยอมรับว่าไอ้ฆาตกรนั่นเป็นพ่อแน่”

“ก็ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ธนภพมันเลวระยำ ทั้งนอกใจฉัน ทั้งยักยอกเงิน ทำเอาบริษัทต้องวุ่นวายใกล้จะล้มละลายอยู่แบบนี้ ฉันก็คงไม่ต้องเปิดประตูรับให้มันกลับมาเป็นผัวฉันอีกครั้งเหมือนกันหรอก” ฉายมณีระเบิดความรู้สึกอัดอั้นออกมาอย่างเจ็บปวด นลินีเลยอ่อนลง

“แม่...แม่คุยกับพ่อดีๆไม่ได้เหรอ”

“ทุกอย่างมันไปไกลเกินกว่าที่ผัวเมียจะกลับมานอนคุยกันบนเตียงได้อีกแล้วล่ะลูกโม” พ่อใหญ่คมส่งเสียงเข้ามา ฉายมณีไม่พอใจรีบเดินไปขวาง

“บอกแล้วไงว่าฉันจะคุยกับลูกเอง”

“เธอคุยเองไม่รู้เรื่องหรอก เพราะลูกสาวเราได้นิสัยฉันมาเต็มๆ หัวรั้น เอาแต่ใจ แบบนี้สิถึงสมควรเป็นลูกสาวฉัน คนที่คุยได้ก็ต้องเป็นคนที่เหมือนกัน ฮ่าๆๆ”

“หุบปาก!! แกไม่ใช่พ่อฉัน” นลินีผลักเขาให้พ้นทาง แต่เขาจับแขนเธอบีบและจ้องหน้าแววตาดุดัน

“ไอ้กระจอกพ่อใหม่ของลูกมันไม่ได้แค่หลงเมียน้อยอย่างเดียว แต่มันยังยักยอกเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง พอแม่ของลูกจับได้มันก็วางยาบริษัทกะให้ไปไม่รอดอีก ส่วนมันก็หนีหายไปกับเงินที่มันยักยอกสบายใจไป โดยไม่สนว่าลูกเมียที่นี่จะฉิบหายยังไง”

“พ่อแกมันวางแผนไว้แบบนั้นจริงๆ”

คำพูดยืนยันของฉายมณีเล่นเอานลินีนิ่งอึ้ง

“ทีนี้เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าแม่ของลูกไม่มีทางเลือกแล้ว ส่วนลูก...พ่อที่รู้จักมาทั้งชีวิตมันกำลังทำลายทุกอย่างของลูก แต่พ่อที่ให้กำเนิดจะเป็นคนช่วยให้ได้ทุกอย่างคืน”

นลินีครุ่นคิด ท่าทีเริ่มอ่อนลงจนพ่อใหญ่คมเห็นชัดว่าเธอเลิกพยศจึงยอมปล่อยมือ

“เห็นมั้ย ฉันบอกแล้วว่าลูกสาวเราได้นิสัยฉันมาเต็มๆ ทีนี้เราก็จะมาเป็นครอบครัวสุขสันต์กันได้แล้ว”

พ่อใหญ่คมดึงนลินีเข้ามากอดเป็นการรับขวัญ นลินีไม่ขัดขืนหรือโวยวายทั้งที่ยังไม่ยอมรับเขาเป็นพ่อ แล้วดึงแม่เข้ามาคุยกันสองคนในห้องนอน

“โอเค โมยอมเข้าใจแล้วว่าเราต้องแก้ปัญหาที่พ่อทำไว้กับเราก่อน แต่สำหรับมัน แม่ไว้ใจได้จริงๆเหรอ ก็ไหนว่าตอนที่เคยอยู่กินด้วยกันมันทั้งเอาเปรียบทั้งไม่ทำอะไรเลย นอกจากหวังรวยทางลัดอย่างเดียว”

“ใช่ สันดานมันเป็นคนแบบนั้น ทุกอย่างที่ได้เงินมันทำได้หมด ไม่เว้นแม้แต่เป็นมือปืน”

“ก็นี่ไง...แล้วจะให้โมไว้ใจด้วยได้ยังไง”

“แกไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ แม่สงสัยว่าที่มันมาหาแม่คราวนี้ต้องมีอะไรบางอย่างแน่ เพราะครั้งสุดท้ายที่แม่รู้มา มันได้ดิบได้ดีเป็นเจ้าของโรงสีร่ำรวยไปแล้ว แม่แค่ต้องใช้เวลาสืบหาความจริงก่อน”