ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์

หลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นกับตนเอง...คืนนั้นฉายมณีโทร.หานลินีที่ยังอยู่โคกอีเกิ้ง สั่งให้กลับกรุงเทพฯวันพรุ่งนี้โดยไม่ยอมบอกเหตุผล แต่ให้มาคุยกันที่บ้าน

“บอกตอนนี้ไม่ได้เหรอคะ โมก็เพิ่งคิดวิธีเอาคืนนังหน้าจืดออก กะว่าพรุ่งนี้จะเอาให้เข็ด ให้สมกับที่ทำให้โมต้องเจ็บตัวแบบนี้”

“ช่างหัวมันให้หมด ไม่ต้องสนใจนังพวกบ้านนอกนั่นแล้ว สนใจแค่นังชิโลคนเดียว พรุ่งนี้แกต้องหาทางทำให้นังชิโลมากรุงเทพฯคนเดียวให้ได้”

“ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้นล่ะคะ เสียงคุณแม่ฟังแปลกๆด้วย...เกิดอะไรขึ้นที่บ้านรึเปล่า”

ฉายมณีหน้าเครียดนิ่งเงียบไปทำให้ลูกสาวยิ่งสงสัย เร่งเร้าให้บอกมา...ในที่สุดฉายมณีก็ทนอัดอั้นอยู่คนเดียวไม่ไหวระเบิดความเจ็บแค้นออกมา

“แม่กำลังเดือดร้อน ไอ้มือปืนที่เคยจ้างให้ฆ่าพ่อแม่นังชิโลมันกลับมาแบล็กเมล์แม่”

“หา!! มือปืนที่แม่เคยจ้างให้ฆ่าพ่อแม่นังชิโลมันกลับมาเหรอคะ”

“แกจะเสียงดังทำไม เดี๋ยวก็มีใครได้ยินหรอก”

นลินีนึกได้รีบเดินดูรอบตัว แต่ทุกอย่างเงียบกริบไม่มีคนอื่นนอกจากเธอคนเดียว “ปลอดภัยค่ะ ไม่มีใครอยู่แถวนี้แน่”

“งั้นแกก็รีบกลับมา แล้วทำตามที่ฉันสั่งให้เรียบร้อย”

“ค่ะคุณแม่” นลินีวางสายด้วยสีหน้าครุ่นคิดเป็นห่วงแม่ โดยไม่รู้ว่าในมุมมืดใกล้ๆนั้นหมอภัชยืนหน้าตาตื่นหลังจากได้ยินความลับที่เธอพูดโพล่งออกมาเมื่อสักครู่

หมอภัชตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน เขารีบปั่นจักรยานฝ่าความมืดเพื่อไปบอกชโลธร แต่เพราะความรีบร้อนทำให้รถเสียหลักตกลงบ่อน้ำข้างทางเนื้อตัวเปียกปอน ซึ่งขณะนั้นเซียงกับทิพย์กำลังเดินคุยกันมา

ในมือถือไฟฉายและอุปกรณ์ดักจับแมลง เซียงเตือนน้องสาวที่หลงรักหมอภัชให้ตัดใจจะได้ไม่ต้องอกหัก แต่ทิพย์ก็แย้งว่าที่ผ่านมาหมอภัชดีกับเธอมาตลอด มีแต่แฟนของเขาที่มักดูถูกเธอ

พลันสองพี่น้องหยุดชะงักเพราะได้ยินเสียงร้องโอดโอยของใครบางคนในบ่อน้ำ เมื่อเดินไปดูใกล้ๆ ก็ผงะอุทานกันเสียงหลง “หมอแข่ว” แล้วก็ช่วยเขาขึ้นจากบ่อ แต่ท่าทางเขาแปลกๆ ยืนบิดไปบิดมาแถมควักล้วงเป้ากางเกงตัวเองจนสองพี่น้องคิดว่าเขาทำอนาจาร...แต่กลายเป็นเข้าใจผิด หมอภัชพยายามจะเอาปลาที่ดิ้นดุ๊กดิ๊กออกมาต่างหาก

ooooooo

ทางด้านทศพลกับชโลธรที่เพิ่งกลับเข้าบ้าน ทศพลรักล้นใจอยากกอดอยากหอมชโลธร อ้างว่าอีกวันสองวันเราก็จะได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ ไม่ต้องรักหลอกๆโกหกคนอื่นให้อึดอัดใจกันอีกแล้ว

พูดจบทศพลก็สวมกอดและหอมแก้มชโลธรอย่างเร็ว เธอตกใจผลักไสเขาพัลวัน