ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์

“จำใส่กะโหลกกะลาของแกไว้นังหน้าจืด อย่าได้สะเออะคิดมาเทียบกับชั้น ชาตินี้ลาขาด แกกับฉันไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”

นลินีออกรถไปพร้อมเสียงหัวเราะสะใจ แก้วตารีบวิ่งมาประคองทิพย์ลุกขึ้นด้วยความห่วงใย

“เป็นหยังบ่ทิพย์ เจ็บหม่องได๋”

ทิพย์สีหน้าเหยเก ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นมาเห็นรอยถลอกเลือดออกซิบๆ แก้วตาโกรธแทนทันที

“เฮ็ดจังซี้มันพยายามฆ่าชัดๆ ถ่าอยู่หนี่เด้อ ข้อยสิไปบอกบักเสือให้พาพวกในหมู่บ้านไปลากโตมันกลับมากราบขอโทษเจ้าให้ได้”

“บ่ต้องไปดอกแก้วตา เจ็บโตซำหนี่แลกกับโตเสนียดบ่คืนมาเหยียบบ้านเฮาอีก ข้อยก็พอใจแล้ว”

“บ่คืนมา...หมายความว่านังนั่นไปแล้วไปลับ ฮ่วย!! ส่ำพ้อ เพิ่นจังถิ่มทวนเอาคืนเจ้าจังซี้บ่ได้ จังได๋ก็ต้องไปบอกให้คุณหมอแข่วฮู้ว่าผูสาวเพิ่นเลวส่ำได๋”

“บ่ต้องไปบอกคุณหมอดอก เสียเวลา เป็นฮอดหมอมีความฮู้ท่วมหัวแต่คั่นอยากโง่มีเมียเลวๆก็ป๋าให้โง่ไปนั่นแหละ เจ้าก็บ่ต้องไปเว้าให้ผูอื่นฮู้เด้อ เดี๋ยวอ้ายเซียงสิเคียด แล้วไปมีเฮื่องกับหมอเพิ่น สิเสียบรรยากาศงานฉลองฮับขวัญสะใภ้ของแม่ป่อง”

แก้วตานิ่งไป มองทิพย์แล้วถอนใจดังเฮือก

ooooooo

ตกกลางคืนเสียงเพลงหมอลำและดนตรีจังหวะสนุกสนานดังกังวานตรงลานหน้าบ้านพ่อปั้น แสวงร้องเพลงขับกล่อมสร้างบรรยากาศให้คึกคักยิ่งขึ้นไปอีกโดยมีสมาชิกทุกคนในครอบครัวร่วมฉลอง รวมทั้งญาติมิตรและจำปูนกับจำปีด้วย

พ่อปั้นกับแม่ป่องจับคู่เซิ้งและหยอกเย้าไม่แพ้คู่ของเสือกับแก้วตาที่นัวเนียกันหวานแหวว ส่วนอีหล่า ทิพย์ จำปูนและจำปีก็ลั้นลาเป็นหางเครื่องให้แสวง แต่ชโลธรยืนดูทุกคนสนุกสนานเต็มที่ด้วยความกังวลจนทศพลสังเกตเห็นเดินมาถาม

“เป็นอะไรครับคุณหนู ไม่สบายรึเปล่า”

“รู้สึกหนาวๆน่ะ อากาศเริ่มเย็นมั้ง”

“เป็นไข้รึเปล่าครับ...ตัวรุมๆเหมือนกันนะครับ”

“ไม่ได้เป็นอะไรหรอก เขินนายจนหน้าแดง มากกว่า”

“นั่นไง เล่นผมซะแล้ว ผัวเมียจีบกันวันละมุกใช่ไหมครับ”

“ผ่านมั้ยล่ะ”

“ให้สามผ่านเลยครับ”

“บักหล่า...อย่ามัวแต่ยืนขายขนมจีบเมีย มาเซิ้งนำกันเด้อ”

“ได้เลยจ้าอีพ่อ” ทศพลรับคำพ่อปั้นแล้วหันมายิ้มสดใสให้ชโลธรพร้อมขออนุญาตไปเซิ้งสักหนึ่งเพลง แต่ไม่ได้ไปคนเดียว ดึงเธอร่วมวงและก้อร่อก้อติกขโมยหอมแก้มเธอบ่อยครั้ง โดยที่คนอื่นๆ ก็ส่งเสียงเชียร์อย่างครึกครื้น

ส่วนที่บ้านหลังใหญ่ของฉายมณี เวลาเดียวกันนี้ฉายมณีเพิ่งกลับถึงบ้านในสภาพเหนื่อยล้า แต่ต้องมาพบว่ามีแขกไม่ได้รับเชิญนั่งลอยหน้าจิบกาแฟอย่างสบายใจ

“ที่นี่ไม่ใช่บ้านแก อย่ามาทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน” ฉายมณีกรีดเสียงไม่พอใจ

พ่อใหญ่คมไม่ยี่หระ กลับยิ้มร่าพูดจาจ๊ะจ๋ากับอดีตเมีย “ว่าไงนะจ๊ะ พูดใหม่อีกทีสิเมียจ๋า ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของผัว”