ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 12
ปราการแค้นใจมากที่ทำอะไรเหมันต์กับทศนาถไม่ได้ แถมเหล่าคนงานยังลุกฮือเหมือนจะประท้วงที่เขาตัดสวัสดิการ เบี้ยเลี้ยง เงินเดือนและไล่คนออกเป็นว่าเล่น เหมันต์เป็นห่วงหริทธ์อยากให้ลาออกแต่อีกฝ่ายไม่สนใจ ทั้งผลักไสและทำท่ารังเกียจจนเขาอ่อนใจมาก
ผาณิตาปลื้มใจในความกล้าหาญของเหมันต์และอยากให้ทศนาถสำนึกบุญคุณข้อนี้ด้วย
“พี่ไม่คิดจะขอบใจเขาสักคำหรือ จะคิดจะแค้นเขาไปถึงไหน”
“พี่ไม่เชื่อว่ามันจะหวังดีกับพี่จริงๆ มันคงทำไปเพราะอยากได้บริษัทเหมทองก็เลยคิดจะดึงพี่เป็นพวก”
“เหมันต์ต้องการช่วยพี่จริงๆ เขาเสี่ยงเข้าไปช่วยทั้งๆที่รู้ว่าถ้าพลาดก็ต้องตายไปด้วย”
“เธอชอบมันถึงได้เข้าข้างมัน”
ทศนาถยังอคติเพราะระแวง เหมันต์เดินมาทันได้ยินประโยคสุดท้าย
“ที่ผมช่วยคุณเพราะเราเป็นพี่น้องกัน เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน”
“ใครอยากเป็นพี่น้องกับแก”
“โอเค...งั้นเราก็มาพูดเรื่องผลประโยชน์กัน ที่คุณคิดเผาโรงงานก็เพราะไม่อยากให้เสี่ยสองได้บริษัทเหมทองไปไม่ใช่หรือ แล้วทำไมไม่มาร่วมมือกันแย่งบริษัทคืนมาด้วยวิธีใสสะอาด คนงานก็ไม่เดือดร้อนคุณเองก็ได้ตำแหน่งคืน”
ข้อเสนอของเหมันต์เย้ายวนใจมาก ทศนาถยิ่งกว่าสนใจแต่ทิฐิเลยทำเป็นไม่แคร์ โพล่งลั่น
“ฉันไม่มีวันจับมือกับแกเพราะฉันเกลียดแก!”
ทศนาถไม่ไว้ใจปราการแต่ไม่กล้าหือต่อหน้า เมื่อกลับถึงบ้านจึงรีบขอโทษและแก้ตัว
“ผมสาบานได้นะครับลุงสอง ผมไม่เคยคิดทำแบบนั้น พ่อผมอยู่ในคุกต้องให้ลุงช่วย ผมจะโง่ทำให้ลุงโกรธทำไม มันเป็นอุบัติเหตุแล้วไอ้เหมันต์มันก็เสือกเข้ามาช่วยผมเอง”
ปราการรู้ทันหลานชายนอกไส้ บีบบ่าแกร่งแน่นพลางปรายสายตาไปหาสมร “ยังไงลุงก็ต้องเชื่อหลานรักของลุงอยู่แล้ว เพราะถ้าหลานคิดหักหลังลุง พ่อที่น่าสงสารของหลานก็คงต้องตายในคุกรวมทั้งแม่อันเป็นที่รักยิ่งของแกด้วย”
ขู่จบก็ผละไป ทิ้งทศนาถให้มองตามเครียดๆ สมรซักไซ้ลูกชายด้วยความเป็นห่วง เห็นสภาพเหมือนคลุกฝุ่นแล้วใจหายกลัวเขาตายเพราะขัดใจปราการ ทศนาถถอนใจยาวแต่ไม่ยอมเล่าว่าเหมันต์เป็นคนช่วยชีวิต...
ปราการหัวเสียมากที่จัดการใครไม่ได้โดยเฉพาะทศนาถกับเหมันต์ เมื่อบังเอิญผ่านไปเห็นซองยาที่ตนเคยฝากกมลไปให้มนตราถูกทิ้งถังขยะก็โกรธจัด
ถลาไปตบหน้าสร้อยฉาดใหญ่ที่ขัดคำสั่ง
มนตราตกใจกับอาการเกรี้ยวกราดของลูกชายบุญธรรม ตั้งท่าจะห้ามแต่ช้ากว่าปราการที่บังคับให้เธอกินยากล่อมประสาทที่เตรียมไว้ สร้อยจะห้ามแต่ปราการก็ขู่จะไล่ออกถ้ายังกล้าขัดคำสั่งเขาอีก!
ooooooo
