ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 12
ผาณิตาไม่รู้จะตามหาพวกมิตรที่ไหนต้องบากหน้าโทร.หาเหมันต์ให้ช่วยแทน มิตรรอจังหวะอยู่แล้วโทร.เรียกเหมันต์มาพบเพื่อมอบตัวลาวัลย์เป็นเครื่องต่อรองกับปราการ
แต่โชคก็ไม่เข้าข้างพวกเหมันต์เพราะหริทธ์โผล่มาก่อนพร้อมถุงใบใหญ่บรรจุเงินหลักล้านตามที่พวกมิตรเรียกร้อง มิตรตรวจสอบถุงเงินแล้วพบว่าถูกหลอกไม่มีเงินหลักล้านแต่เป็นก้อนหินทั้งใบ!
พวกมิตรจะจับตัวหริทธ์กับลาวัลย์ เหมันต์กับผาณิตามาทันปราดขวาง มิตรเลยเปิดฉากเจรจากับเหมันต์
“มาเอาตัวน้องแกไป อบรมสั่งสอนน้องยังไงวะปล่อยให้มันไปรับใช้ไอ้เสี่ยเลวนั่น”
“คนที่ทำให้น้องผมเสียคนไม่ยอมกลับไปเรียนหนังสือคือพี่ไม่ใช่หรือครับ”
“เฮ้ย...แกพูดให้ดีนะ ฉันอุตส่าห์ลากตัวมันมาให้แก ทำดีไม่ได้ดีแล้วยังมาด่ากันเรี่ยราด”
“ด้วยการจับคนนั้นคนนี้มาข่มขู่นี่หรือครับทำดี”
“นังนั่นมันเป็นลูกของไอ้เสี่ยสอง มันคิดฮุบบริษัทที่ควรเป็นของนายยังจะไปเข้าข้างมันอีก”
“เขาฆ่าพ่อผมผมไม่เคยคิดจะให้อภัยอยู่แล้ว”
“ก็นี่ไง...จับลูกมันไว้แล้วบีบให้มันคืนบริษัทให้นาย ฉันจะลงมือให้เอง ไม่คิดเงินเลยสักบาท”
“แต่วิธีของพี่มันไม่ถูกต้อง ผมจะเอาเสี่ยสอง
เข้าคุกชดใช้ความผิดด้วยวิธีของผมเอง”
ความหยิ่งของเหมันต์ทำให้มิตรหมั่นไส้อยากตัดหางปล่อยวัดแต่ก็ดูดายไม่ไหวต้องหาทางช่วยเสมอ
หริทธ์ไม่ได้ยี่หระความช่วยเหลือของพี่ชาย ประคบประหงมลาวัลย์ด้วยความเป็นห่วง แต่นอกจากเธอจะไม่แลยังกำชับให้เขาห้ามบอกพ่อแถมพูดถึงเหมันต์ไม่ขาดปาก
“ฉันกลัวพี่เหมันต์จะเดือดร้อนไปด้วย พี่เหมันต์รู้จักกับคนพวกนี้”
“ทำไมเธอต้องเอาแต่ปกป้องพี่เหมันต์ด้วย นึกถึงฉันบ้างไหม...ฉันอุตส่าห์เสี่ยงชีวิตมาช่วยเธอ”
“นายคือเพื่อนแท้ของฉัน ฉันก็นึกขอบใจนายอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ”
“ฉันไม่ต้องการความเป็นเพื่อน เธอก็รู้ว่าฉัน
รักเธอ”
“ถ้าเธอรักฉันเธอก็ช่วยให้ฉันได้แต่งงานกับพี่เหมันต์สิ”
“ไม่มีวัน!”
ooooooo
ขณะที่หริทธ์ต้องปวดใจกับการตัดรอนของลาวัลย์ เหมันต์พยายามง้อผาณิตาที่นิ่งเงียบตั้งแต่แยกจากพวกมิตร เขาเข้าใจว่าเธองอนเรื่องเขาเข้าใจผิดเลยไม่ถือสา แกล้งเย้ายิ้มๆ
“ไม่คิดจะขอบใจสักคำหรือที่ผมมาช่วยน้องสาวคุณได้”
“นายก็ได้ช่วยน้องนายเหมือนกัน”
“ก็คุณไม่ยอมมองหน้าผมเลย ผมจะขอบใจคุณได้ไง”
“นายก็ไม่อยากเจอหน้าฉันอยู่แล้วนี่ ครอบครัวฉันทำร้ายพ่อนายแล้วยังทำให้เขาเดินไม่ได้ด้วย ฉันรู้ว่าความเป็นเพื่อนของเรามันสิ้นสุดตั้งแต่วันนั้นแล้ว”
