ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 12
เหมันต์ช่วยทศนาถออกมาจนได้แต่ตัวเองยังไม่ยอมออกจากห้องเก็บหนัง พยายามดับไฟไม่ให้ติดสารเคมีและเกิดระเบิด ผาณิตาร้องไห้ปิ่มว่าขาดใจ โวยวายกับทศนาถที่รอดมาได้อย่างสะบักสะบอม
“ถ้าเหมันต์เป็นอะไรไป ตาลจะไม่ให้อภัยพี่ทศตลอดชีวิต”
“เธอไม่มีวันเข้าใจพี่หรอก ไอ้ลุงสองมันยุให้ลูกน้องมันรังแกพี่ เหยียดหยามพี่”
“พี่ก็เคยทำแบบนี้กับใครต่อใครไม่ใช่หรือ กรรมกำลังสนองพี่อยู่ พี่ก็ก้มหน้ารับกรรมไปไม่ใช่เผาโรงงานที่ปู่สร้างมาเพื่อเอาคืนอาสองด้วยวิธีโง่ๆแบบนี้”
อุดมกับเหล่าคนงานได้ยินแล้วผงะ ผาณิตาไม่ยี่หระเพราะเห็นเหมันต์ออกจากกองเพลิงพอดี เธอโถมตัวไปหาอย่างไม่อายใคร ทิ้งทศนาถให้มองตามอึ้งๆ...ละอายแก่ใจเกินกว่าจะสบตาเหมันต์
ปราการกับหริทธ์มาถึงโรงงานหลังจากนั้นไม่นาน แจ้งความจับทศนาถทันทีในฐานะผู้ต้องหาวางเพลิง!
“หลานผมเป็นคนวางเพลิงโรงงาน ผมเองก็ไม่อยากเอาเรื่อง แต่คนงานเกือบต้องตายเพราะเขา ผมก็อยากให้เขาได้รับบทเรียนบ้าง หมวดนำตัวมาได้เลยครับ”
หมวดอาทรับทำคดีนี้ให้ปราการเหมือนเคย ตั้งท่าจะจับทศนาถแต่เหมันต์ห้ามไว้
“เขาไม่ได้เป็นคนวางเพลิง มันเป็นอุบัติเหตุผมเป็นคนเข้าไปดับไฟ ตัวเขานอนสลบอยู่ ผมเป็นพยานได้”
ปราการไม่ยอม สบตาคาดคั้นอุดมอดีตผู้จัดการโรงงาน
“คุณอุดม...บอกตำรวจไปว่าคุณเห็นสองคนนี้ร่วมมือกันวางเพลิง คนหนึ่งเป็นสาย อีกคนก็แอบลักลอบเข้ามา”
อุดมอึกอักเพราะไม่เป็นความจริง ผาณิตาจะเถียงแต่ช้ากว่าปราการที่รีบสำทับกับหมวดอาท
“คุณก็รู้ว่าเหมันต์แจ้งความกล่าวหาว่าผมฆ่าพ่อเขา แต่พอไม่มีหลักฐานก็เลยคิดแผนแก้แค้นเผาโรงงาน”
หมวดอาทรับสมอ้างทันทีว่าเป็นแรงจูงใจที่ฟังขึ้นแต่พวกคนงาน เกรียงและองุ่นก็ช่วยเป็นพยานช่วยเหมันต์ว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุวางเพลิงโรงงานครั้งนี้
“พวกผมเป็นพยานได้ว่าอาจารย์เหมันต์มาเยี่ยมพวกผม ไม่ได้ลักลอบเข้ามา พออาจารย์เห็นควันไฟก็เลยช่วยดับไฟ อาจารย์ช่วยเสี่ยน้อย...ช่วยโรงงานของเราไว้”
เสียงฮือฮาตอบรับของเหล่าคนงานทำให้อุดมตกที่นั่งลำบากเพราะถูกกดดันจากปราการ กระนั้นอดีตผู้จัดการโรงงานก็ไม่อยากโกหกจึงเลือกให้การแบบเลี่ยงๆ
ปราการโกรธจัดประกาศกร้าวจะไล่ออกหากใครเป็นพยานให้ทศนาถกับเหมันต์พ้นผิด เหมันต์ไม่หวั่นโพล่งขึ้น
“ถ้าไล่คนงานทั้งหมดออกต้องจ่ายค่าชดเชยหนักเลยนะครับ”
ผาณิตาได้ทีสำทับแฟนหนุ่ม “หรือถ้าจะรับคนงานใหม่ก็คงต้องใช้เวลา แล้วรองเท้าอาสองล่ะคะ”
ปราการกำหมัดแน่น จำต้องถอยเมื่อหมวดอาทกระซิบว่าพยานหลายปากคงกักตัวไว้ไม่ได้
“ไพ่เกมนี้ถือว่าฉันยอมหมอบให้ก่อนก็แล้วกัน”
พูดพลางส่งสายตาท้าทายเหมันต์ซึ่งสวนทันควัน
“ผมไม่เล่นสิ่งผิดกฎหมายแต่ผมเอาคนผิดกฎหมายเข้าคุกได้!”
ooooooo
