ตอนที่ 12
ผาณิตาอดไม่ได้ประชดประชัน เหมันต์ต้องกลั้นขำแทบแย่ก่อนกระชากเธอมากอด
“ผมรู้ความจริงจากพ่อแล้วว่าคุณไม่เกี่ยวกับแผนฆ่าตัวตายของพ่อชาญเลยสักนิด แล้วคุณรับว่าทำเองทำไม”
“นายชอบทำเพื่อพ่อเพื่อน้อง แล้วฉันทำเพื่อปู่บ้างไม่ได้หรือไง”
“ผมขอโทษ ผมผิดเองผมควรเชื่อมั่นในตัวคุณ”
คำขอโทษจากปากเขาทำให้ใจเธออ่อนยวบแต่ไม่ได้โอนอ่อน ทุบอกเขาแรงๆหลายที
“นายมันโง่”
เหมันต์ต่อให้ยิ้มๆ “งี่เง่าด้วย”
“ไม่รักษาคำพูด”
“เป็นเพื่อนที่เลวมาก”
สองหนุ่มสาวต่อปากต่อคำกันไม่หยุด ก่อนโพล่งหัวเราะที่ปรับความเข้าใจกันได้ เหมันต์รู้สึกดีมากและตัดสินใจพาเธอไปพบทิมอดีตเลขาฯของเธอที่เวลานี้เป็นผู้ช่วยของเขา
ทิมเกิดอาการประหม่าเมื่อเจออดีตเจ้านายสาว ผาณิตาเข้าใจดีจึงเป็นฝ่ายง้อ เหมันต์มองดูด้วยความชอบใจก่อนเล่าให้ผาณิตาฟังเรื่องต๋องพยานปากเอกที่จะช่วยเขาเอาผิดพวกปราการ
ต๋องถูกพาตัวไปหาดาบหลงเพื่อสอบปากคำ พวกปราการจึงถูกเชิญตัวมาโรงพักเวลาต่อมา หมวดอาทแอบดูจนรู้ว่าพวกเหมันต์มีพยานปากสำคัญจึงรีบส่งข่าวให้พวกปราการรู้ตัว
เหมันต์กับผาณิตายังไม่รู้ว่าปราการจะวางแผนตลบหลัง ปรึกษาจะหาใบโอนหุ้นของเหมทองเพื่อทวงสิทธิ์โดยชอบธรรมของเหมันต์คืน เหมันต์ส่ายหน้าไม่อยากได้
“ไม่จำเป็นหรอก ผมไม่ได้ต้องการบริษัทหรือตำแหน่งหัวโขนพวกนี้”
“แต่นายคือสายเลือดแท้ๆของบุญญาฉัตรพงษ์นะอย่าลืม”
“ผมไม่เคยปฏิเสธสายเลือดของพ่อ ที่ผมกำลังทำอยู่ไม่ใช่การแก้แค้นแต่อยากทำให้บ้านกลายเป็นครอบครัวที่แท้จริง นั่นคือความปรารถนาของพ่อวุธหรืออาเหมวัตของคุณ”
ooooooo
ข่าวเรื่องต๋องเป็นพยานปากเอกของพวกเหมันต์ทำให้ปราการโกรธจัด สั่งกมลส่งคนไปฆ่าปิดปากต๋อง กว่าพวกเหมันต์จะรู้เรื่องต๋องก็หายตัวไปแล้ว!
ทิมกับดาบหลงรีบระดมกำลังตามหาต๋อง เช่นเดียวกับเหมันต์ที่ร้อนใจมาก แต่ไม่ทันก้าวออกจากบ้านมิตรก็โผล่มาพร้อมต๋องซึ่งยังเข้าใจผิดคิดว่าถูกพวกมิตรตามล่า
มิตรส่ายหน้าเหนื่อยหน่ายก่อนอธิบายกับต๋องต่อหน้าพวกเหมันต์อย่างใจเย็น
“คนที่จะฆ่าแกคือไอ้เสี่ยสองต่างหาก ฉันส่งคนสะกดรอยตามคนของเสี่ยสองเพราะกลัวมันจะเอาคืนที่จับลูกสาวมันไปก็เลยรู้ว่ามันให้คนหามือปืนไปฆ่าปิดปากพยาน ฉันก็เลยส่งคนของฉันไปรับงานนี้”
ความจริงจากมิตรทำให้เหมันต์คิดแผนโต้กลับปราการด้วยการแจ้งความข้อหาพยายามฆ่าปิดปากพยาน ปราการถูกเชิญตัวไปสอบปากคำอีกรอบโดยมีหมวดอาทเป็นคนดูแลเหมือนเคย