ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 12
การแสดงความรักของเขาทำให้ผาณิตาเขินจัดแต่ยังทำฟอร์มไม่ยอมรับ
“แล้วฉันจะลองบวกลบคูณหารดูแล้วกันว่าเป็นแฟนกับนายแล้วคุ้มไหม”
เหมันต์ไม่ถือสาเพราะเชื่อว่าเธอกับเขาหัวใจตรงกัน โดยไม่รู้เลยว่าภาพเขากับผาณิตาหยอกล้ออย่างคนใกล้ชิดอยู่ในสายตาของอู๋กับเอม!
เอมสะเทือนใจมาก หนีไปชกมวยระบายอารมณ์จนอู๋ต้องเปิดอกถาม
“ถ้าชอบเขานักทำไมไม่กลับไปบอกเขาซะเลย มา...พ่อพาไปเอง”
“ไม่เอา...เขากอดจูบกันเต็มตาแบบนั้นใครจะบ้าไปบอก”
“แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนที่เหมันต์ยังไม่มีใคร”
“เอมไม่กล้า”
“ไม่กล้าหรือเพราะรู้ว่าเขาไม่มีใจ”
“พ่อ! นี่ลูกนะ ไม่ปลอบก็อย่ามาพูดให้ยิ่งช้ำใจ”
อู๋ส่ายหน้า ถอนใจก่อนเตือนสติ “ราดยาแดงตอนแผลสดๆนี่แหละดี ถ้าเหมันต์มีใจกับแกเขาคงแสดงออกไปตั้งนานแล้ว ไม่ต้องรอแกแสดงออกก่อนหรอก”
“แต่เอมชอบพี่เขา เอมจะทำยังไงอ่ะ”
เอมร้องไห้ อู๋ดึงตัวมากอดปลอบ “บางทีเป็นพี่น้องกันมันก็ยั่งยืนกว่าเป็นคนรักกันนะ ถึงมันจะคนละแบบแต่พ่อเชื่อว่าเหมันต์ไม่ได้รักเอมน้อยไปกว่าผู้หญิงคนไหนเลย”
ooooooo
ปราการควบคุมอำนาจเบ็ดเสร็จในฐานะรักษาการประธานใหญ่เหมทองกรุ๊ป เหล่าพนักงานต่างพากันหวาดกลัวเพราะความเด็ดขาดของปราการ แต่ก็มีบางส่วนไม่พอใจเพราะถูกตัดสวัสดิการ
องุ่นกับเกรียง แม่บ้านช่างเม้าท์และศิษย์เอกของเหมันต์ได้รับผลกระทบมากกว่าใครเพราะถูกตัดสวัสดิการอาหารกลางวันและน้ำดื่มที่เคยมีให้ฟรี
สมัยเหมทองเป็นประธาน หริทธ์แอบได้ยินสองพนักงานนินทาปราการก็ออกตัวแรงปกป้องเต็มที่ แถมขู่ให้ลาออกถ้าอยู่ไม่ไหว
อุดมรักตัวกลัวตายประจบประแจงเอาหน้าหริทธ์สุดฤทธิ์ ต่างจากเกรียงที่เป็นสายให้เหมันต์ มองหริทธ์ด้วยแววตาผิดหวัง หริทธ์ไม่ชอบใจและหมั่นไส้คว้าคอเสื้อเกรียงมาขู่
“อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกคิดปลุกระดมคนงาน...แกตายแน่!”
องุ่นเห็นท่าไม่ดีออกโรงช่วยพูดให้เกรียง
“มันทั้งโง่ทั้งเซ่อ ปลุกระดมใครไม่เป็นหรอกผู้จัดการ”
หริทธ์ฮึดฮัดแล้วผละไป เกรียงรอจนผู้จัดการคนใหม่ลับตาจึงหันไปกระซิบกับองุ่น
“พี่เคยอยู่ข้างเดียวกับเสี่ยสองไม่ใช่หรือ แล้วช่วยผมทำไม”
“แผนกแม่บ้านโดนตัดเงินสวัสดิการ ฉันจะทนเฉยได้ไง ใครทำให้เรากินอิ่มนอนหลับฉันก็อยู่ข้างนั้นแหละ”
ปราการไม่ได้สนใจความระส่ำระสายภายในบริษัท วุ่นวายกับการแก้ต่างในคดีที่ถูกเหมันต์ฟ้องร้อง แล้วก็ได้เรื่องเมื่อกมลแจ้งว่าต๋องพยานปากเอกเคยรู้จักกับเหมันต์...ซึ่งทำให้เป็นพยานไม่มีน้ำหนัก
