มธุรสโลกันตร์

“ไปสิ...ฉันจะให้โอกาสเธอหนี วางแผนซะดิบดีแล้วนี่ ถึงขนาดวางแผนหลอกใช้คนของฉันช่วยให้เธอวาดแผนที่หมู่บ้านภูพยัคฆ์ หวังเอาไปให้ไอ้คู่หมั้นเธอยกพวกบุกมากวาดล้างพวกฉัน”

“พี่ผา...ฉันยอมรับว่าทำอย่างนั้นจริงๆ แต่ฉันไม่ได้จะหนีเอาตัวเองรอดอย่างเดียวนะ”

“หนีก็คือหนี ไม่มีเหตุผลอะไรมากกว่านั้นหรอก”

“พี่ฟังฉันก่อนได้ไหม”

“เปล่าประโยชน์จะฟังคำอธิบาย ฉันจะนับถึงสิบ หลังจากเสียงปืนฉันดังขึ้น ถ้าเธอหนีไม่พ้น ฉันจะเปลี่ยนจากผู้ปกป้องเธอไปเป็นผู้ล่าเธอแทน!”

เพชรน้ำผึ้งละล้าละลัง ไม่อยากไปทั้งที่เข้าใจผิดกันแบบนี้ แต่ภูผาก็ฉุนขาดแล้ว ประกาศกร้าว

“น้ำผึ้ง...ถ้าฉันจับเธอได้อีก เธอจะไม่ใช่เมียฉันอีกต่อไป แต่เธอจะเป็นนักโทษของฉัน!”

 ระหว่างที่เพชรน้ำผึ้งเอาชีวิตรอดจากอารมณ์กราดเกรี้ยวของภูผา เผ่าเทพกลับถึงไพรวารีอย่างปลอดภัย พร้อมการมาถึงของสมุดบันทึกเล่มจิ๋วของเพชรน้ำผึ้ง

เผ่าเทพหัวเสียมากที่พวกชาวบ้านตัดอ้อยไม่รับตัวเพชรน้ำผึ้งมาด้วย แถมสมุดบันทึกเล่มนี้ก็ยังไร้ประโยชน์เพราะบางส่วนของเล่มถูกฉีกทิ้ง

กระนั้นร่องรอยกดดินสอในสมุดบันทึกก็ทำให้เผ่าเทพเชื่อว่าเพชรน้ำผึ้งต้องการส่งสารบางอย่าง และสารนั้นคงหนีไม่พ้นแผนผังชุมโจรเสือผัน แต่ปัญหาก็คือ...เจ้าตัวคนส่งหายไปไหนและมีอันตรายหรือไม่!

ooooooo

เผ่าเทพร้อนใจเรื่องเพชรน้ำผึ้ง ส่งกำลังตำรวจกระจายกันตามหาในจุดที่ชาวบ้านตัดอ้อยพบเธอ พลอยน้ำค้างรู้เรื่องญาติสาวก็ดีใจมาก อยากขอตามไปหาด้วยแต่เผ่าเทพห้ามไว้

“ผมจะให้ตำรวจที่โรงพักมาอยู่ดูแลคุณนะครับ”

“ไม่ต้องห่วงทางนี้ค่ะ รีบหาคุณน้ำผึ้งให้เจอ ถ้าคุณน้ำผึ้งหนีออกมาได้แบบนี้ บางทีอาจจะมีปัญหากับเสือผา”

“นี่คุณยังเชื่ออีกเหรอว่าเสือผาจะปกป้องน้ำผึ้งให้”

“ค่ะคุณเผ่าเทพ...เสือผาบอกกับดิฉัน”

“อย่าไปฟังลมปากพวกโจรเลยครับ คำว่าไม่มีสัจจะในหมู่โจรมันจริงยิ่งกว่าอะไรซะอีก!”

พลอยน้ำค้างอ่อนใจกับอคติของเผ่าเทพ

เชื่อมั่นว่าเสือผาจะทำตามที่เคยสัญญากับเธอ ไม่รู้เลยว่าเวลานี้เสือหนุ่มโมโหจนขาดสติแล้ว อยากจะตามล่าเพชรน้ำผึ้งมาลงโทษให้หลาบจำ

เพชรน้ำผึ้งไม่ชำนาญเส้นทางในป่า พลาดท่ากลิ้งตกเนินลาดชัน ภูผาเห็นร่องรอยก็กัดฟันกรอด ทั้งโกรธทั้งห่วงเมียกำมะลอจนทำตัวไม่ถูก เขาเกือบจะต้อนเธอให้จนมุมอีกครั้งแล้ว หากก้องกับรุ่งจะไม่มาบอกเรื่องกำนันชัชส่งสมุนมือดีหลายคนตามล่าพวกเขา

ภูผาคิดหนัก สุดท้ายก็ตัดสินใจปล่อยเพชร–น้ำผึ้งกลับไพรวารีเพื่อความปลอดภัยของเธอ แต่กระนั้นก็ยังท่ามากไม่อยากให้เธอรู้ว่าห่วง แกล้งตะโกนขู่แต่ความจริงตั้งใจจะบอกทางออกจากป่าทิ้งท้าย

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ...อีกแค่นิดเดียว เธอก็จะหนีฉันพ้นแล้ว แต่เธอเลือกมาผิดทาง ถ้าเลือกไปทางต้นตะเคียนยักษ์ เธอก็จะได้กลับไปหาคู่หมั้นเธอแล้ว”

พูดจบก็ผละตามก้องกับรุ่งไปจัดการพวกกำนันชัช กระนั้นก็ไม่วายหันไปตอบสองสมุนคู่ใจที่ถามถึงเพชรน้ำผึ้ง