ตอนที่ 8
“หรือว่าพี่ผจงฉวยโอกาสตอนพี่ผาไม่อยู่แล้วเข้าไปจับตัวน้ำผึ้ง”
“ไม่ใช่ฝีมือไอ้ผจงหรอก ข้ายังเห็นมันกับพวกลูกน้องมันอยู่แถวนี้อยู่เลย”
“งั้นก็เป็นไปได้อย่างเดียว น้ำผึ้งหนีไปแล้วจริงๆ”
“นังเด็กโง่เอ๊ย...ทำแบบนี้มีแต่จะทำให้ไอ้ผามันตกที่นั่งลำบาก”
ooooooo
ภูผาไม่บุ่มบ่ามไปหาด่านตำรวจ แต่เฝ้าสังเกตการณ์พักใหญ่จึงสำเหนียกได้ถึงความผิดปกติ ด่านและตำรวจพวกนั้นเป็นตัวปลอม!
เพชรน้ำผึ้งเห็นด้วยกับภูผาเพราะคิดว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล เสือหนุ่มอาจโดนหักหลังแต่ไม่รู้ว่าฝีมือใคร ภูผากับก้องสบตากันตามประสาคนที่เป็นสายให้ตำรวจมานาน แต่รุ่งไม่รู้เรื่องและคิดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด
ภูผาไม่รอช้าคิดแผนลวง บุกเดี่ยวไปที่ด่านแล้วให้ก้องกับรุ่งตามไปช่วยทีหลังเพื่อหาตัวคนบงการ เพชรน้ำผึ้งได้ยินแผนก็ไม่เห็นด้วย ไม่อยากให้เขาไปตะลุยพวกตำรวจปลอมตามลำพัง
“พี่จะบ้าเหรอพี่ผา พี่คนเดียวกับพวกนั้นทั้งโขยง พี่อยากหาเรื่องตายเหรอ ต่อให้พี่เก่งแค่ไหน พี่ก็เอาตัวรอดไม่ได้หรอก พาทุกคนกลับเถอะ จะได้ไม่มีใครต้องเป็นอะไร”
“ถ้าพากันกลับ ฉันก็ไม่รู้น่ะสิว่าใครคือคนที่คิดเล่นงานฉันอยู่”
“หมายความว่าที่พี่จะเอาตัวไปเสี่ยง เพราะอยากหาตัวคนอยู่เบื้องหลังงั้นหรือ”
“ฉลาดขึ้นแล้วนี่ ไม่ต้องห่วงฉันหรอก...ถ้าไม่มั่นใจฉันไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงตายแล้วปล่อยให้เมียเป็นม่ายหรอก”
พูดจบก็ดีดนิ้วใส่หน้าผากเมียกำมะลอด้วยความหมั่นไส้ กระนั้นก็นึกเอ็นดูท่าทางกระเง้ากระงอดของเธออย่างบอกไม่ถูก ความโกรธที่เธอหนีจากภูพยัคฆ์ค่อยๆเลือนหาย เหลือแค่ความห่วงใยที่เธอคิดการใหญ่โดยไม่ประมาณตัว
“เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ รู้ไหมว่าจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย”
“แต่ฉันอยากช่วยพี่นี่”
“ช่วย...อย่างเธอจะช่วยอะไรฉันได้”
“ได้สิ...ฉันช่วยพี่ได้แน่นอน คนดีๆอย่างพี่ไม่สมควรต้องมาอยู่ในที่แบบนี้”
คำพูดแปลกๆของเมียกำมะลอทำให้ภูผานิ่วหน้า ก่อนตัดสินใจใช้สันมือทุบท้ายทอยเธอจนล้มพับ แล้วถือวิสาสะค้นของในย่ามเธอจนเจอสมุดบันทึกเจ้าปัญหา
ภาพแผนผังชุมโจรเสือผันในสมุดบันทึกของเพชรน้ำผึ้งทำให้ภูผาคิดหนัก แต่ต้องข่มใจยังไม่คิดบัญชีกับเมียกำมะลอเพราะมีเรื่องสำคัญต้องจัดการ เสือหนุ่มประคองเมียกำมะลอไปนั่งพักแล้วสั่งลูกสมุน
“เฝ้าเมียฉันไว้ให้ดี รอจนกว่าฉันจะกลับมา”
ก้องกับรุ่งรอรับคำสั่งอยู่แล้ว ทันทีที่ภูผาผละจากเพชรน้ำผึ้งก็พุ่งมาหาพร้อมข้อสันนิษฐาน
“ฉันว่างานนี้ไม่ใช่ฝีมือใครหรอก เป็นพี่ผจงแน่นอน พี่ไม่ต้องเสี่ยงไปสืบให้เสียเวลาหรอก”
“แต่ลางสังหรณ์ข้าไม่คิดว่าเป็นพี่ผจง”
ภูผาเชื่อว่าต้องเป็นฝีมือมือที่สาม แค่ยังไม่รู้ว่าใคร ก้องกับรุ่งไม่เห็นด้วยเลยที่เขาจะบุกเดี่ยวฝ่าดงตำรวจปลอม แต่มีหรือสองสมุนคู่ใจจะห้ามได้ จำต้องยอมปล่อยภูผาไปตามลำพัง
ooooooo
เมื่อหวังพึ่งเสือผันกับลำเจียกไม่ได้ กระเช้ากับสมทรงจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปฟ้องผจง และสถานที่ที่กระเช้าคิดว่าผจงจะสิงสถิตตอนนี้ก็คือกระท่อมกลางป่าช้าไม่ไกลจากหมู่บ้าน