มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 8
ภูผาไม่อยากเชื่อหูว่าเมียกำมะลอจะกล้าต่อรอง แต่ก็ยกโทษให้เพราะเห็นว่าเธอคิดได้และกลับมาหาเขา กระนั้นก็อยากเอาคืนเลยแกล้งขู่
“ไม่ลงโทษไม่ได้ กฎของเสือผา...ลั่นวาจาแล้วต้องทำ เตรียมรับการลงโทษจากเสือผาให้ดี”
เพชรน้ำผึ้งเห็นแววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา ของเขาก็หน้าแดงก่ำ นึกกระดากไม่น้อย
“ตรงนี้เลยเหรอพี่ผา นี่มันกลางป่ากลางเขานะ แล้วคราวนี้ฉันก็ไม่ได้เมาจนหมดสติด้วย...ฉันยังไม่พร้อม”
ภูผาเห็นเมียกำมะลอทำตัวไม่ถูกก็นึกเอ็นดู จูบหน้าผากเธอด้วยความมันเขี้ยว
“ติดโทษครั้งนี้เอาไว้ก่อนแล้วกัน กลับบ้านไปเมื่อไหร่...”
พูดพลางส่งยิ้มกรุ้มกริ่ม เพชรน้ำผึ้งอดขนลุกไม่ได้ พลันก็คิดได้ จะหาทางเอาคืนเขาที่คิดให้เธอเป็นเมียทาส เปลี่ยนให้เขากลายเป็นทาสเมียอย่างเธอแทน
ooooooo
ข่าวเพชรน้ำผึ้งทำร้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจแล้วหนีกลับไปหาโจรอย่างเสือผาทำให้เผ่าเทพเครียดหนัก ไม่ใช่แค่ความห่วงใยที่มี แต่ชื่อเสียงของหม่อมหลวงสาวก็พลอยมัวหมอง เพราะใครๆ ต่างก็คิดว่าเธอติดใจการเป็นเมียโจร
เพชรน้ำผึ้งไม่ยี่หระหรือใส่ใจชื่อเสียงตัวเอง มุ่งมั่นจะเปลี่ยนภูผาให้เป็นทาสเมียตามที่คิดไว้ ภูผาชอบใจมากที่เธอเอาตัวมานัวเนียใกล้ๆ แต่ยังทำนิ่งไม่สะทกสะท้านกับเสน่ห์เย้ายวนที่เธอปรนเปรอ
แต่ไม่นานหลังถูกปั่นหัวด้วยรอยยิ้มหวานๆ กลิ่นกายหอมๆของเมียกำมะลอ ภูผาก็ทนไม่ไหวดึงมือเธอที่ยุ่งวุ่นวายกับเนื้อตัวเขาให้มาซบอก “ที่ลงทุนยั่วปั่นหัวฉันแบบนี้ อยากให้หลงเธอหัวปักหัวปำใช่ไหม”
เพชรน้ำผึ้งทำไขสือ “อะไรกันจ๊ะพี่ผา”
“ไม่อยากเป็นเมียทาสฉัน เลยคิดจะปั่นหัวยั่วให้ฉันหลงเธอ จะได้ตกเป็นทาสเมียแทนใช่ไหม”
“นี่พี่มีวิชาอ่านใจคนด้วยเหรอ ฉันไม่ได้คิดนะ”
ภูผาส่ายหน้า ยิ้มกวนประสาท “วิชาแบบนั้นมันไม่มีหรอก เพราะคนอย่างเธออ่านไม่ยาก จริตจะก้านก็ปลอม คงเคยอ่านจากนิยายประโลมโลกล่ะสิเลยคิดว่าจะได้ผลกับฉัน เสียใจด้วยนะ...คนอย่างเสือผาไม่มีทางเป็นทาสเมีย!”
พูดจบก็เดินหนี เพชรน้ำผึ้งนึกฉุนที่เขาไม่หลงกลแถมตอกให้เธออาย ปรี่ไปเอาเรื่องแต่เสือหนุ่มเตรียมตั้งรับไว้แล้ว ใช้สันมือทุบท้ายทอยเธอสลบเหมือนเคย ไม่อยากให้เธอส่งเสียงจนพวกกำนันชัชตามมาเจออีกรอบ
กำนันชัชไม่คิดถึงเรื่องภูผาอีก สนุกสนานกับงานฉลองที่กำจัดกำลังสำคัญของเสือผันได้
“กูฆ่าลูกชายฝีมือดีที่สุดของมันไปแล้ว งานนี้ไอ้เสือผันมันต้องแค้นกูเอาเป็นเอาตายแน่ แต่มันก็สมควรแล้วที่ต้องเจอกูเอาคืนบ้าง ไม่อย่างนั้นกูก็คงไม่ต่างจากไอ้ดวง ไอ้เดช”
เหล่าสมุนพยักพเยิด เห็นด้วยกับกำนันชัชที่เชื่อว่าหลังจากนี้หนทางการค้าเฮโรอีนคงราบรื่นขึ้น แต่พลันกำนันเฒ่าก็ต้องใจหายวาบ เมื่อลูกน้องมาบอกว่าผจงขอเข้าพบ!
ooooooo
