มธุรสโลกันตร์

กระเช้าเดินออกจากกระท่อมทันที หัวใจเต้นแรงเพราะความหวาดหวั่นกับภาพอดีตที่ผจงหมั่นขุดขึ้นมาให้เธอผวา...อดีตที่เธอเคยทรยศความรักของภูผาเพราะโดนผจงล่อลวง!

อดีตอันเลวร้ายเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน กระเช้าเข้าพิธีแต่งงานกับภูผาแล้วแต่ไม่ทันเข้าหอ ผจงก็กุเรื่องหลอกเธอว่าภูผาถูกน้ำป่าพัดตาย และเธอต้องเลือกผัวใหม่หากไม่อยากถูกเสือผันยกให้เป็นเมียสมุนคนอื่น

กระเช้าตามกลลวงผจงไม่ทัน ตกลงปลงใจเป็นเมียเขาเพื่อเลี่ยงคำสั่งเสือผัน รสสวาทเร่าร้อนของผจงทำให้สาวแรกแย้มเคลิบเคลิ้ม กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็พลาดท่าถูกเขาจับใส่กุญแจมือล็อกติดกับ

คานไม้ในกระท่อม

“พี่ผจงจะทำอะไร”

“ไม่ต้องตกใจ ไม่มีอะไรหรอก พี่รอจะมีครั้งแรกกับเอ็งอย่างนี้มานานแล้ว รับรองว่าพี่จะทำให้เอ็งมีความสุข จนเอ็งจะต้องลืมไอ้ผาไปตลอดชีวิต”

“พี่...ฉันว่า...พี่ถอดกุญแจมือให้ฉันเถอะ”

“เอ็งอยากให้พ่อข้าขายเอ็งให้คนอื่นรึ” กระเช้าส่ายหน้า แววตาหวาดหวั่น ผจงชอบใจมาก กระซิบเสียงกระเส่า “งั้นเอ็งก็ต้องตามใจข้า แล้วเอ็งจะมีความสุขไปกับข้า เชื่อข้านะ...ข้ารักเอ็งเหลือเกินกระเช้า”

ผจงจูบซุกไซ้เนื้อตัวสาวอย่างหลงใหล กระเช้าตัวสั่นเทิ้มด้วยความต้องการตามธรรมชาติ แต่ไม่นานเสียงร้องครางด้วยความพอใจก็เปลี่ยนเป็นกรีดร้อง เพราะผจงไม่ได้ร่วมรักแบบธรรมดาแต่ทำรุนแรงราวกับเธอเป็นสัตว์ไม่ใช่คน!

 เสียงกรีดร้องของตัวเองยังก้องในหัว กระเช้าน้ำตาไหลด้วยความคับแค้นใจ อดีตที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดจะต้องไม่กลับมาอีก และคนเดียวที่จะปกป้องเธอจากผจงได้ก็คือภูผา

“นังน้ำผึ้ง! ข้าจะไม่มีวันยอมเสียพี่ผาให้ใคร พี่ผาจะต้องเป็นของข้าคนเดียว!”

ooooooo

เผ่าเทพทำตามที่รับปากหลวงปู่ตั้งใจฝึกจิตให้มากกว่าเดิม ในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ เอาชนะจิตที่มุ่งมั่นแต่เอาชนะ ให้เป็นจิตที่เยือกเย็นและ

รักสงบได้

หลวงปู่ยินดีมาก ไม่รอช้าสักยันต์พุทธคุณให้หมวดหนุ่มที่กลางหลัง แม้ระหว่างการสักหลวงปู่จะไอจนกลายเป็นเลือดเพราะโรคประจำตัวแต่ก็

ไม่แสดงอาการใดๆให้เผ่าเทพระแคะระคาย

ในที่สุดรอยสักยันต์พุทธคุณบนแผ่นหลังของเผ่าเทพก็เสร็จสมบูรณ์ ทุกอักขระเปล่งประกายจนหมวดหนุ่มสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างไหลเวียนในตัว หลวงปู่ทอดสายตามองมาด้วยแววตานิ่งเฉย ก่อนเอ่ยคำลา

“หมดหน้าที่อาตมาแล้ว จากนี้ก็อยู่ที่สติปัญญาของเอ็ง ยันต์ของอาตมาจะช่วยให้เอ็งแคล้วคลาดจากอาคมพวกโจรได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเอ็งจะย่ามใจ เผชิญหน้ากับความตายอย่างไม่เสียดายชีวิต เพราะนั่นคือความประมาทที่จะทำให้เอ็งต้องเจอกับหายนะ”

“ครับหลวงปู่ ผมสัญญาจะปฏิบัติตามคำสอนของหลวงปู่อย่างเคร่งครัด”

หลวงปู่พยักหน้ารับรู้ ก่อนไอโขลกเป็นเลือด เผ่าเทพตกใจมาก

“หลวงปู่! ผมว่าหลวงปู่ควรจะไปพบหมอ ให้ผมพาไปนะครับ”