มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 7
“ฝีมือพี่ผจง! คนที่ทำระยำ ปล้นฆ่า ข่มขืนอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้มีแต่พี่ผจงเท่านั้นที่กล้าทำ”
รุ่งพยักหน้าเห็นด้วย “ฉันก็ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นฝีมือมัน ตั้งแต่มันอวดว่าฆ่าหมวดเผ่าเทพได้มันก็ชักเหิมเกริม กร่างว่าตัวเองจะได้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าชุมโจรต่อจากพ่อเสือผัน”
“พี่ผจงจะอวดศักดากับใครก็อวดไป แต่ไม่ใช่กับคนที่ฉันสั่งห้ามยุ่ง!”
ภูผาแค้นมาก จะกลับไปเอาเรื่องพี่ชาย แต่ไม่ทันขยับรถตำรวจก็แล่นมาจอดหน้าบ้านหมอยาเสียก่อน เผ่าเทพเป็นหัวหน้าชุด ร้องสั่งลูกน้องให้สำรวจพื้นที่เกิดเหตุ สร้างความตกตะลึงให้รุ่งซึ่งไม่รู้เรื่องในจดหมายของสมยศจนต้องอ้าปากถาม แต่ก็ถูกภูผาตัดบท
“มันรอดมาได้ไงไม่ใช่เรื่องที่ต้องรู้ แต่ถ้าเราไม่รีบหนี เราจะถูกเข้าใจว่าเป็นคนลงมือปล้นฆ่าที่นี่ซะเอง”
ภูผาแยกกันหนีกับสองสมุนคู่ใจ เกือบหนีรอดแล้วหากเผ่าเทพจะไม่โผล่มาดักหน้า
“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละเสือผา แกหลอกลูกน้องฉันได้ แต่หลอกฉันไม่ได้หรอก!”
เผ่าเทพโพล่งเสียงเข้ม ภูผาขยับมือแตะปืนแต่ถูกอีกฝ่ายยิงสกัด
“อย่าแม้แต่จะคิด ค่อยๆหันหน้ามา ไอ้ฆาตกรเลือดเย็น...สิ่งที่แกทำกับคนในบ้านนี้แกต้องชดใช้!”
“เข้าใจผิดแล้วหมวด ผมไม่ได้เป็นคนปล้นฆ่าคนในบ้านนี้”
“สันดานโจร...เห็นอยู่ทนโท่...หันหน้ามา!”
ภูผาถอนใจยาว รู้ดีว่าอีกฝ่ายคงปักใจว่าเขาคือคนร้าย หนักใจมากแต่ยังปั้นหน้านิ่งทักตอบกวนๆ
“เจอกันอีกจนได้นะครับหมวดเผ่าเทพ ยินดีด้วยที่รอดตายได้อย่างปาฏิหาริย์ ไปพูดจาหมาไม่รับประทานใส่ใครในนรกเข้าล่ะ เขาถึงรำคาญไม่อยากให้หมวดอยู่เกะกะส่งกลับมาไพรวารีอีก”
“หุบปากซะไอ้เสือผา! ฉันกลับมาได้เพราะนรกอยากให้ฉันลงทัณฑ์ ลากคอพวกแกลงนรกให้หมดต่างหาก”
“หึ...รอดตายมาได้แค่นี้ กล้าเหลือเกินนะครับ ระวังจะไม่มีโชคดีเป็นครั้งที่สอง”
เผ่าเทพโมโหจะเหนี่ยวไก ภูผาเลยต้องร่ายคาถาป้องกันตัวเอง
“ผมเตือนด้วยความหวังดี จะได้ไม่เหนื่อยเปล่า ถ้าผมเป็นคนฆ่าคนในครอบครัวนี้ ผมจะมายืนลอยชายรอให้หมวดมาปะทะคารมกับผมทำไม...ตรวจดูศพก็รู้ว่าพวกนั้นตายมาแล้วกี่ชั่วโมง”
“แกไม่ต้องหัวหมอกับฉัน!”
“ผมไม่จำเป็นต้องหัวหมอกับหมวดหรอก ตอนนี้หมวดอาจจะย่ามใจที่รอดตายกลับมาได้ แต่ยังไงซะ...หมวดทำได้ดีที่สุดก็แค่...เดินตามหลังผมทุกก้าวเท่านั้น!”
ขาดคำก็ร่ายคาถาบังตาแล้วหายตัวไป ทิ้งเผ่าเทพให้เต้นผางที่ปล่อยให้เสือหนุ่มหลุดมืออีกแล้ว
ooooooo
เพชรน้ำผึ้งออกสำรวจพื้นที่ชุมโจรของเสือผันจนเจอที่ซ่อนสมบัติ ซึ่งพวกเด็กๆชาวบ้านเล่าว่า นอกจากจะไว้เก็บสมบัติที่ปล้นมาแล้ว ยังเอาไว้เก็บศพพวกคนทรยศและทำผิดกฎของหมู่บ้านด้วย
เพราะความอยากรู้แท้ๆทำให้เพชรน้ำผึ้งปลีกตัวไปสำรวจที่ซ่อนสมบัติของเสือผัน แต่โชคไม่ดีโดนพวกผจงซึ่งเพิ่งกลับจากปล้นฆ่าบ้านหมอยาจับได้เสียก่อน
ผจงเจ็บแผลมากแต่บอกใครไม่ได้เรื่องที่ตนก่อ โดยเฉพาะเรื่องไปปล้นฆ่าบ้านหมอยาและโดนเผ่าเทพยิงจนบาดเจ็บ เลยจับเพชรน้ำผึ้งมาขู่บังคับให้ไปหยิบยาจากบ้านภูผา หาไม่จะฆ่าหมู่พวกเด็กชาวบ้าน
