มธุรสโลกันตร์

ภูผาพยักหน้ารับรู้ก่อนเอ่ยเสียงเรียบ “งั้นเหตุผลเดียวที่เธอยังมีชีวิตทั้งๆที่ร่วมมือกับไอ้เผ่าเทพ ล่อพวกเราให้มาติดกับดักก็คือ...เมียฉันขอร้องให้ช่วยชีวิตเธอ”

พลอยน้ำค้างอึ้งอึดใจ เพิ่งเข้าใจความหมายคำพูดแปลกๆของญาติสาวตอนนี้ว่าทั้งหมดเป็นแผนลวง ของภูผาจะแยกเธอออกมาส่งกลับให้เผ่าเทพ

ช่วงเวลาเดียวกันนั่นเอง...ผจงพร้อมเหล่าสมุนถล่มพวกตำรวจจนราบคาบ ลามไปถึงเจ้าหน้าที่บนสถานีตำรวจไพรวารี เผ่าเทพที่หอบร่างบอบช้ำไปสถานีรู้เรื่องก็โกรธจัดผลุนผลันไปตามล่าพวกเสือผันด้วยตัวเอง

เผ่าเทพรอไม่นานก็เจอภูผาในสภาพโพกผ้าปิดหน้าตาโผล่มาขวางถนน พร้อมตัวประกันคือพลอยน้ำค้าง ผู้กองหนุ่มไม่รอช้ากระโจนจากรถจะไปช่วยคู่หมั้นกำมะลอแต่โดนโจรโพกผ้าตะโกนห้าม

“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละหมวด อย่าอวดเก่งหาเรื่องให้คนอื่นต้องเจ็บตัวอีกเลย”

“แก! ปล่อยคุณน้ำค้างแล้วมาเจอกับฉันตัวๆ ฉันรับปากว่าจะไม่ให้ตำรวจคนอื่นยุ่ง จะมีแค่แกกับฉัน เท่านั้น”

“หึๆ...กว่าจะคิดได้ก็ต้องเห็นคนของตัวเองบาดเจ็บกันระนาวแบบนี้ก่อนเนี่ยนะ น่าสงสารตำรวจพวกนั้นที่ต้องมาเจ็บตัวเพราะความหยิ่งผยอง จองหอง มั่นใจตัวเองเกินไปของหมวดเหลือเกิน”

“แล้วแกล่ะ ถ้ามั่นใจว่าตำรวจไม่มีน้ำยาเล่นงาน พวกแกได้ก็เลิกหลบหลังกระโปรงผู้หญิงแล้ว ปล่อยตัวทั้งคุณน้ำผึ้งแล้วก็คุณน้ำค้างมา...ไอ้โจรกระจอก!”

“ท่าทางเย่อหยิ่งโอหังของหมวดคงเตือนแค่คำพูดไม่ได้แล้ว งั้นเราคงต้องเจอกัน ผมจะบอกหมวดว่าจะรับตัวผู้หญิงคนนี้กลับได้ที่ไหน อย่าลืมทำตามที่พูดล่ะถ้ามั่นใจว่าหมวดคนเดียวจะจัดการผมได้ ไม่งั้นล่ะก็...”

พูดจบก็ลั่นกระสุนปืนขู่ พลอยน้ำค้างสะดุ้งเฮือก ตกใจหน้าซีดเพราะเสียงปืน เผ่าเทพแค้นใจมากอยากฆ่าโจรตรงหน้าให้ตายคามือแต่ก็ติดที่อีกฝ่ายมีพลอยน้ำค้างเป็นตัวประกัน

ooooooo

ภูผาแอบส่งสถานที่นัดพบเพื่อรับตัวพลอยน้ำค้างให้เด็กชาวบ้านนำไปบอกเผ่าเทพ ผู้กองหนุ่มหุนหันออกไปตามนัดทันที คลาดกับจ่าเศกที่ตั้งใจจะนำตะกรุดมาให้เขาสวมป้องกันตัว

จ่าเศกตัดสินใจตามไปช่วยเผ่าเทพโดยนำตะกรุดไปด้วย ไม่รู้เลยว่าเวลาเดียวกันนั้นเองพวกผจงได้ตามไปสมทบกับเข้มเรียบร้อย โมโหมากเมื่อรู้จากสมุนคู่ใจเรื่องภูผาพาตัวพลอยน้ำค้างไปฆ่าปิดปาก ก้องกับเพชรน้ำผึ้งได้แต่มองหน้ากันเงียบๆ พยายามไม่ทำพิรุธเพราะรู้ดีว่าหากผจงรู้เรื่องภูผาจะต้องเดือดร้อน