มธุรสโลกันตร์

เพชรน้ำผึ้งฉุนขาดแหวเสียงเขียว ผจงไม่กลัวแถมผลักร่างเธอไปดูใกล้ๆ

“แหกตาดู อีนั่นยังไม่ตาย แต่ถ้ามันตื่นขึ้นมาแล้วพวกฉันสอบสวนเสร็จ ไม่เอ็งก็อีนี่ต้องมีใครสักคนตายแน่!”

พูดจบก็หัวเราะลั่นแล้วผละไปพร้อมสมุนคู่ใจ ทิ้งเพชรน้ำผึ้งให้มองภูผาอ้อนวอนขอให้ช่วย ภูผาเข้าใจความต้องการของเมียกำมะลอดีแต่ต้องปั้นหน้านิ่งเพราะยังไม่อยากให้พวกผจงสงสัย

ผจงลำพองใจที่ก่อเรื่องเย้ยพวกตำรวจไพรวารีได้ ภูผาเจ็บใจแต่ทำอะไรไม่ได้มาก ได้แต่ครุ่นคิดเงียบๆ

หาทางช่วยเพชรน้ำผึ้งกับพลอยน้ำค้างให้หลุดจากสถานการณ์บ้าๆนี้...

เผ่าเทพบอบช้ำหนักทั้งร่างกายและจิตใจ กระนั้นก็รั้นจะไปช่วยพลอยน้ำค้างจนสมยศต้องมีคำสั่งให้เขาพักและรักษาตัวที่โรงพยาบาล

คำสั่งของสมยศทำให้เผ่าเทพอารมณ์เสียมาก จ่าเศกลูกน้องที่มาดูแลเขาแทนจ่าสมบัติที่ลาไปเฝ้าแม่ต้องเข้าไปปลอบให้ใจเย็นๆ

“ผมเข้าใจครับว่าหมวดเป็นห่วงพวกคุณๆเขา แต่หมวดก็ต้องห่วงชีวิตตัวเองด้วยนะครับ”

“แต่ผมรับปากคุณน้ำผึ้งกับคุณน้ำค้างไว้ว่าจะดูแลพวกเธออย่างดี แล้วดูสิ่งที่เกิดขึ้นสิจ่า ผมกลายเป็นตำรวจไร้น้ำยาที่ถูกพวกโจรห้าร้อยนั่นเยาะเย้ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

“ช่างหัวมันปะไรสิครับหมวด ทีใครทีมัน ตอนนี้ยังไม่ใช่ทีของเราก็แค่นั้น”

“ใช่จ่า...ทีใครทีมัน เจอกันอีกทีล่ะก็ผมจะไม่ปรานี”

สีหน้าจริงจังของผู้กองหนุ่มทำให้จ่าเศกเป็นกังวล อยากบอกว่าเสือผันเป็นพวกมีคาถาอาคมแต่รู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่เชื่อเรื่องทำนองนี้ ได้แต่บอกอ้อมๆ

“เอ่อ...ถ้าหมวดจะเอาคืน ขอให้สภาพร่างกายพร้อมกว่านี้แล้วก็มีของดีไว้รับมือกับอาคมพวกมันก่อนนะครับ”

“เรื่องนี้อีกแล้ว ผมบอกกี่ครั้งแล้วจ่า”

“แต่หมวดก็เคยเห็นกับตาแล้ว ตำรวจที่นี่รู้ดีว่า

ที่เราไม่เคยจับพวกมันได้เพราะอะไร”

จ่าเศกตัดสินใจยื่นกล่องใส่ตะกรุดให้ผู้กองหนุ่ม

“ตะกรุดคุ้มกันภัย  ผมได้มาจากหลวงพ่อที่วัดครับ ตั้งใจจะให้หมวดพกติดตัวไว้นานแล้ว”

“ขอบใจนะจ่า แต่ผมเชื่อในสัญชาตญาณและการฝึกฝนของผมแค่นั้น”

“หมวดครับ...ผมขอล่ะครับ พกติดตัวไว้ก็ไม่ได้เสียหาย ไม่ได้เกะกะอะไร ในเมื่อเรายังนำหน้ามันไม่ได้ อย่างน้อยก็ควรต้องเท่าทันบ้าง ไม่อย่างนั้นสู้ไปก็มีแต่แพ้นะครับ”

เผ่าเทพมองเห็นความหวังดีของอีกฝ่าย

จึงรับมาแบบเสียไม่ได้ จ่าเศกโล่งใจมากขึ้นโดยไม่รู้เลย ว่าผู้กองหนุ่มแค่รับมาเพื่อรักษาน้ำใจแต่ไม่ได้คิดจะหยิบตะกรุดมาใช้จริงๆ

ooooooo

 ภูผาแอบหลบพวกผจงไปเจอสมยศ ณ ตลาดเก่าแห่งหนึ่งในไพรวารี เพราะแน่ใจว่าอีกฝ่ายต้องสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นพวกเสือผันถึงก่อเหตุอุกอาจขนาดวางระเบิดในงานบุญของหมู่บ้าน