มธุรสโลกันตร์

“ไอ้ผา...พูดแบบนี้อย่าบอกนะว่าเอ็งรักนังนั่นขึ้นมาแล้วจริงๆ อย่าให้ข้าต้องย้ำ นังนั่นมันมีประโยชน์ก็แค่ไว้หยามหน้าพวกตำรวจกับเป็นตัวประกันไม่ให้ พวกมันผยองกับข้าแค่นั้น”

“แต่ถ้าไอ้ผามันจะเกิดชอบพอนังหม่อมนั่นขึ้นมาจริงๆ ฉันว่าก็ไม่แปลกหรอกจ้ะพี่ผัน ทั้งสวยทั้งฉลาดขนาดนั้น ก็ยังดีกว่าได้พวกไม่ได้เรื่องแถวนี้มาเป็นลูกสะใภ้”

“แต่เอ็งจะรักจะชอบนังนั่นจริงๆจังๆไม่ได้ เพราะเมื่อถึงวันที่มันคลอดลูกที่มีเลือดเนื้อเชื้อไขโจรออกมาให้ข้าเอาไปหยามน้ำหน้าพ่อมันแล้วมันก็หมดประโยชน์ แล้วเอ็งก็รู้ว่าคนที่มันไม่ได้มีประโยชน์สำหรับข้า ข้าจะจัดการยังไง จำไว้ให้ดีไอ้ผา อย่าให้ต้องย้ำอีก”

ภูผาหน้าเสีย มองตามเสือผันที่เดินออกไปอย่างหนักใจ สองมือกำแน่นด้วยความไม่พอใจ ลำเจียกมองสีหน้าท่าทางของภูผาแล้วพอจะเข้าใจ จับหมับที่แขนลูกชายบอกให้ตามมาเดี๋ยวนี้

ลำเจียกหามุมสงบคุยกับภูผาเป็นการส่วนตัว “เอ็งคิดว่าข้าจะดูไม่ออกเหรอไอ้ผาว่าเมียเอ็งไม่ได้ท้อง”

“อ้าว...ทั้งๆที่แม่รู้ แต่แม่ก็ยัง...”

“ถึงมันจะเก่งแต่เถียงข้าฉอดๆ แต่ก็อดสงสารมันไม่ได้ อย่างน้อยมันก็ยอมเสียอิสรภาพช่วยให้เอ็งรอดกลับมาได้ แต่ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าเอ็งรักใครชอบใครข้าก็ควรรักมันด้วย”

“เดี๋ยวแม่ลำเจียก ฉันไม่ได้รักน้ำผึ้ง”

“ไอ้ผา!! ถึงข้าจะไม่ได้เบ่งเอ็งออกมา แต่ข้าก็เลี้ยงเอ็งมาตั้งแต่เกิด อย่ามาเถียง แล้วข้าก็หวังว่าที่เอ็งเสี่ยงโกหกเสือผันแบบนี้เพราะเอ็งมีแผนช่วยเมียให้หนีไปให้พ้นจากเสือผันด้วยแล้วใช่มั้ย”

ภูผาถึงกับพูดไม่ออก เขาไม่สามารถบอกแผนการทำลายเสือผันได้ในตอนนี้

“ว่าไงล่ะไอ้ผา”

“ฉันยังไม่ได้คิดหรอกจ้ะแม่ลำเจียก แค่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไม่ให้พ่อเล่นงานเมียฉัน”

“โธ่โว้ยไอ้ผา ปกติเอ็งเป็นคนรอบคอบไม่ใช่เหรอ”

“แต่กับพ่อมันไม่ได้คิดแผนการได้ง่ายๆเหมือนออกไปทำงานปล้น ถ้าฉันวางแผนพลาดนิดเดียว...ฉันไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเหมือนที่เกิดขึ้นกับ...”

“พี่ลอย...พี่ชายของข้าและก็ครูของเอ็ง”

“จ้ะแม่”

“ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องกับพี่ลอย ข้าก็แอบหวังอยู่บ้างเหมือนกันนะไอ้ผา ว่าสักวันนึงเอ็งจะต้องมีหนทางไปที่ดีกว่าอยู่เป็นโจรให้เสือผันกดขี่ชีวิตเอ็ง แต่เอ็งก็รู้ว่าเสือผันโหดเหี้ยมแค่ไหน พี่ชายข้ายังถูกฆ่าได้ แล้วข้าจะทำอะไรได้มากไปกว่าหวังลมๆแล้งๆ”

ลำเจียกพูดแล้วน้ำตาไหลสงสารภูผา ภูผาตื้นตันใจดึงลำเจียกมากอด...ไม่คิดว่าเธอจะรักและห่วงใยเขาถึงขนาดต้องการให้รอดพ้นจากเงื้อมมือเสือผัน

นอกจากลำเจียกจะปกป้องเพชรน้ำผึ้งเพื่อภูผาแล้ว เธอยังเตือนภูผาต้องคอยจับตาดูผจงไว้ให้ดี เพราะพฤติกรรมของเขากับกระเช้าน่าสงสัย คาดว่าน่าจะมีเงื่อนงำอะไรบางอย่าง ไม่เช่นนั้นกระเช้าคงไม่ตอบรับเป็นเมียเสือเทพทั้งที่ตอนแรกดึงดันไม่ยินยอม

“ฉันเองก็มีเรื่องสงสัยพี่ผจงอยู่เหมือนกันจ้ะ เรื่องที่ฆ่ากำนันชัชได้”