มธุรสโลกันตร์

“นอน...นอนคุยกันแบบไหน”

“อยากรู้จริงเหรอ” ภูผาไม่พูดต่อ ทำท่าจะจูบปากเพชรน้ำผึ้ง แต่มีมารขัดขวางคือต้นกล้วยที่ตัวเองเตะไว้ดันล้มลงมาโดนหัว เพชรน้ำผึ้งเลยฉวยโอกาสลุกหนีพร้อมกรีดเสียงใส่ว่าสมน้ำหน้า โรคจิตดีนัก

หญิงสาวเดินหน้าแดงหนีไป ภูผาคลำหัวป้อยๆ ก่อนจะลุกขึ้นกระทืบต้นกล้วยระบายอารมณ์แล้วก้าวตามเธอ

“เดี๋ยวสิน้ำผึ้ง ไม่อยากรู้แล้วเหรอว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น”

ภูผาคว้าเสื้อมาใส่ลวกๆ เพชรน้ำผึ้งยอมหยุดฟัง แต่ยื่นมือกันให้มีระยะห่าง ย้ำว่าไม่ต้องเข้ามาใกล้

“ข้อมูลที่ไอ้รุ่งไปรู้มาเกี่ยวกับเรื่องสายตำรวจที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มพวกเรา แต่พอฉันกับก้องตรวจสอบแล้ว เลยรู้ว่ารุ่งมันเข้าใจผิด ฉันก็เลยต้องรีบไปห้ามไม่ให้ไปบอกพ่อเสือผัน เพราะเดี๋ยวเรื่องจะบานปลาย แต่พอฉันไปลากมันออกมา ก็กลับกลายเป็นว่าฉันจำเป็นต้องโกหกพ่อเสือผันไปอีกเรื่องเพื่อปกป้องเธอแทน”

“ปกป้องฉันทำไม”

“ก็เพราะเผ่าเทพนั่นแหละที่อวดเก่งใช้วิชาที่ไปแอบฝึกมาท้าทายพ่อเสือผัน ทำให้เขาไม่พอใจ สถานะของเธอที่เป็นตัวประกันอยู่ที่นี่ก็เลยตกที่นั่งลำบาก ฉันก็เลยต้องบอกไปว่าเธอท้องแล้ว”

“อ๋อ...ที่แท้ก็อย่างนี้เอง หา!! ว่าไงนะพี่ผา พี่ผาไปบอกเสือผันว่าฉันท้องเหรอ”

“ใช่ ท้องก็แปลว่าเธอกำลังมีเลือดเนื้อเชื้อไขของฉันอยู่ในพุงน้อยๆนี้ไงล่ะ”

“บ้าเหรอพี่ผา ฉันยังไม่ได้ท้องกับพี่ซะหน่อย”

“เบาๆ บอกแล้วไงฉันทำเพื่อปกป้องชีวิตเธอ คนอย่างเสือผันไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย คู่หมั้นเธอเป็นฝ่ายหาเรื่อง แต่คนที่ต้องรับผลก็คือเธอ ซึ่งฉันยอมให้พ่อพรากเธอไปจากฉันไม่ได้ รับปากว่าเธอจะอยู่ในสภาพนี้อีกไม่นาน ขอเวลาให้ฉันแก้ปัญหาในชุมโจร ของฉันเสร็จ แล้วฉันจะคืนอิสรภาพให้เธอแน่นอน”

เพชรน้ำผึ้งนิ่งไป แม้จะดีใจที่ภูผารับปากเรื่องอิสรภาพ แต่สีหน้าเธอก็ยังเต็มไปด้วยคำถาม

“แต่ให้ฉันท้องเนี่ยนะ ฉันเคยท้องซะที่ไหนล่ะ”

ภูผาไม่รอช้าพาเพชรน้ำผึ้งไปหาพิกุลให้ช่วยอธิบายอาการของผู้หญิงท้องเพื่อเตี๊ยมกันให้เนียนไว้ตบตาเสือผันและคนอื่นๆ ซึ่งไม่ทันจะได้เรื่องเสือผันกับลำเจียกก็โผล่มาถึงหน้าเรือน

ทุกคนช่วยกันเล่นละครอย่างเต็มที่ แต่ท่าทีเพชรน้ำผึ้งเก้กังมากจนภูผากลัวจะโดนเสือผันกับลำเจียกจับได้ เสือผันไม่มีความรู้เรื่องคนท้อง แต่ให้ลำเจียกตรวจดูและทดสอบ ปรากฏว่าลำเจียกบอกว่าเพชรน้ำผึ้งท้องจริง สั่งภูผาให้ดูแลเมียดีๆ อย่าให้หาเรื่องใส่ตัวอีก เดี๋ยวลูกจะไม่ทันได้ออกมาลืมตาดูโลก

“จ้ะแม่ลำเจียก” ภูผารับคำแล้วหันมองเสือผันที่ยิ้มพอใจ

อีกครู่ต่อมา ภูผาออกมาส่งเสือผันกับลำเจียกหน้าบ้าน เสือผันบอกภูผาว่า

“โชคดีของเมียเอ็งนะไอ้ผา เพราะถ้ามันไม่ท้องขึ้นมาล่ะก็ มันได้ถูกข้าลากตัวไปสั่งสอนต่อหน้าไอ้เผ่าเทพให้รู้ว่าอย่าได้คิดกระตุกหนวดข้า”

“เรื่องไอ้เผ่าเทพเป็นหน้าที่ฉันดีกว่าพ่อ อย่าเอาเมียฉันไปเป็นเครื่องมือเล่นงานมันเลย”