มธุรสโลกันตร์

หลังจากนั้นรุ่งกลับมาที่งานเลี้ยง  ขอโทษเสือผัน ที่ตนทำปืนลั่นขัดจังหวะความสุข  เสือผันไม่ติดใจ และสั่งสมุนคนอื่นออกไปให้หมดเพื่อคุยส่วนตัวกับรุ่ง ตามที่ขอ

เมื่ออยู่กันตามลำพังสมใจ รุ่งหาทางตีเนียนเพื่อปลิดชีพเสือผันด้วยมีดแหลมคม แต่จู่ๆภูผาโผล่พรวดมายับยั้งหลังรู้เรื่องจากก้อง โดยที่เสือผันไม่ทันรู้ตัวเพราะมัวหันหลังอยู่

ภูผาแย่งมีดจากมือรุ่งมาเก็บซ่อนอย่างเร็ว เสือผันหันมาเห็นภูผาก็ถามว่าเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ขณะที่รุ่งหน้าจืดเจื่อนแต่เสือผันไม่ทันสังเกต

“เพิ่งมานี่แหละจ้ะพ่อ ฉันจะมาเอาตัวไอ้รุ่งกลับก่อนที่มันจะปากโป้งบอกเรื่องที่พ่อควรต้องรู้จากปากฉัน”

“เรื่องที่ต้องรู้จากปากเอ็ง”

“จ้ะ สันดานไอ้รุ่งมันชอบเอาหน้า หวังจะได้รางวัล ถ้าคาบข่าวดีมาบอกพ่อเป็นคนแรก ใช่มั้ยไอ้รุ่ง”

ภูผาเล่นละครตบกบาลลูกน้องจนหัวทิ่ม รุ่งเจ็บ แต่ต้องพยักพเยิดตามน้ำไป

“แล้วไอ้ข่าวดีของเอ็งมันคืออะไรวะไอ้ผา”

รุ่งจับตามองภูผา สงสัยว่าเขาจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ยังไง

ooooooo

ภูผาเอาตัวรอดด้วยการบอกข่าวดีเสือผันว่าเพชรน้ำผึ้งท้อง ก้องรู้ทีหลังก็ตกใจ ไม่คิดว่าภูผาจะกล้าโกหกไปอย่างนั้น

“ข้าต้องโกหกไปก่อน เพราะมันคือสิ่งที่พ่อข้าอยากได้ยินมากที่สุด ไม่งั้นคงเอาตัวไอ้รุ่งออกมาไม่ได้”

“ก็จริงอย่างพี่ผาว่า ไม่งั้นไอ้รุ่งคงก่อเรื่องให้บานปลาย หายนะมาเยือนเราแน่”

“พูดอย่างนี้ดูถูกข้าเกินไปโว้ยไอ้ก้อง ถ้าพี่ผาไม่มาห้ามข้า  ป่านนี้ชื่อไอ้รุ่งได้กระฉ่อนไปถึงบางกอก ว่าเป็นมือสังหารเสือผันแล้วโว้ย”

“ถุย!! คนอย่างเสือผันถ้าฆ่าได้ง่ายๆคงไม่เดือดร้อนให้พี่ผาต้องเสี่ยงชีวิต เสียเวลาวางแผนกับตำรวจตั้งหลายปีเพื่อหาทางลากคอเข้าตะรางหรอกโว้ย”

“ถึงจะเป็นไปได้ยาก แต่อย่างน้อยข้าก็พร้อมตายไปพร้อมเสือผัน ดีกว่าเอ็งที่ไม่ทำห่าเหวอะไรเพื่อพี่ผาเลย”

“ไอ้รุ่ง!! กูเนี่ยนะไม่ได้ทำเพื่อพี่ผา...ไม่ไหวแล้ว ขอกูเอาคืนหน่อยเถอะวะ ไอ้ปากกระโถน” ก้องจะเข้าไปมีเรื่องกับรุ่ง แต่ภูผาเข้าแยกทั้งคู่ ผลักออก ไปไม่ให้เข้าใกล้กัน

“พอได้แล้วโว้ย ถ้าพวกเอ็งยังกัดกันไม่เลิกอีก ข้าจะให้ตำรวจโยนพวกเอ็งเข้าคุก รอข้าเสร็จภารกิจนี้เมื่อไหร่ ค่อยปล่อยตัว จะเอาอย่างนั้นกันมั้ย”

“ก็ได้จ้ะ ฉันขอโทษพี่ผาที่ตัดสินใจทำอะไรแบบนี้ แต่เพราะชีวิตฉันเป็นหนี้บุญคุณพี่ที่ไม่รู้ว่าชาตินี้จะใช้หมดรึเปล่า ฉันไม่อยากให้พี่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อพวกฉันอีกแล้ว”

“ขอบใจไอ้รุ่ง...แต่ไอ้ก้องพูดถูก จะจัดการเสือผันต้องรอบคอบมากกว่านี้ ลำพังเอ็งคนเดียวไม่มีทางทำได้แน่ และที่สำคัญเอ็งไม่ได้เป็นหนี้ชีวิตข้า แต่ข้าต่างหากที่อยู่รอดท่ามกลางคนเลวๆพวกนี้มาได้ ก็เพราะมีเอ็งกับพวกคอยเกื้อหนุนข้าอยู่ ข้าดีใจที่เอ็งเข้าใจเจตนาของข้า และพร้อมร่วมมือจัดการเสือผันให้ได้รับโทษที่สาสม”

“พี่ผาไม่ต้องห่วง ชีวิตฉันพร้อมตายได้เพื่อพี่”