ม่านบังใจ
ตอนที่ 1
ขณะกำลังเคลิ้มกับเงินก้อนโตที่จะได้ สร้อยสนมาเคาะประตูถามว่าทำไมแม่ยังไม่นอนพรุ่งนี้ต้องไปติดต่อรับศพคุณลุงเรื่องเอกสารและเรื่องวัดอีก
สร้อยทองตัดบทว่ารู้แล้ว แต่ก่อนอื่นเราต้องไปหาซื้อเสื้อผ้าก่อน สร้อยสนถามว่าซื้อทำไมให้เปลืองเงินเพราะเสื้อดำเสื้อขาวเราก็มีอยู่แล้ว
“ไม่ได้หรอก แกต้องหัดแต่งตัวให้มันดูดีดูแพง ถึงเราจะไม่ใช่ไฮโซแต่เราก็ทำตัวให้ดูไฮโซได้” พอสร้อยสนท้วงติงก็ตัดบทว่า “ฉันสั่งยังไงก็ทำอย่างนั้น แกออกไปได้แล้วฉันจะนอน เหนื่อย...วุ่นวายทั้งวันเลย” ว่าแล้วก็ทำเป็นหาวล้มตัวนอนเลย พอสร้อยสนออกไปก็นอนยิ้มกริ่มอย่างมีความสุขมาก...
เวลาเดียวกัน เฟื่องลดาร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดคิดถึงพ่อที่จากไปอย่างกะทันหัน
ยิ่งคิดถึงพ่อมากเท่าไร ความแค้นใจก็ไปตกที่ทัฬห์มากเท่านั้น
ทัฬห์นอนหลับไปในห้องรับแขก รู้สึกตัวตื่นขึ้นก็จะขึ้นชั้นบน เขาตกใจเมื่อมองไปเห็นเฟื่องยืนอยู่ที่ประตูบ้านเสื้อผ้าเต็มไปด้วยเลือด เฟื่องเอ่ยด้วยน้ำเสียงวิงวอนว่า “ฝากลดาด้วย...” แล้วถอยหายไปอย่างเร็ว ทัฬห์มองตรงที่เฟื่องยืนเมื่อครู่นี้พึมพำสะเทือนใจ
“คุณเฟื่อง...คุณคงห่วงลูกสาวมาก ผมขอโทษ...ขอโทษจริงๆ”
ooooooo
ขณะสร้อยทองพาสร้อยสนกับเฟื่องลดาไปหาซื้อเสื้อผ้าชุดดำอย่างสบายอกสบายใจ ถูกวัยรุ่นกระชากกระเป๋าถือ พอดีไทว์ผ่านมาจึงช่วยจับวัยรุ่นไว้ได้
ทั้งสามวิ่งตามมาถึง สร้อยทองตรงเข้ากระชากกระเป๋าคืนจากวัยรุ่นบอกไทว์ให้เอาตัวไปให้ตำรวจเลย วัยรุ่นไหว้ขอโทษบอกว่าพ่อเพิ่งตาย และแม่ก็ไม่สบาย ตนเลยต้องหาเงินด้วยวิธีนี้ สัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว
เฟื่องลดากับสร้อยสนบอกสร้อยทองว่าอย่าเอาเรื่องเด็กเลย ของเราก็ได้คืนแล้ว ถือเสียว่าทำบุญให้คุณลุงก็แล้วกัน และถ้าส่งตัวให้ตำรวจเราก็ต้องไปโรงพักให้ปากคำอีก สร้อยทองไม่อยากยุ่งจึงยอมให้ปล่อยตัววัยรุ่นไปแล้วรีบพาสร้อยสนกับเฟื่องลดาไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน
เมื่อเจ้าทุกข์ไม่เอาเรื่อง ไทว์ในชุดธรรมดาเรียบๆจึงขี่มอเตอร์ไซค์เก่าๆออกไป สร้อยทองมองตามอย่างสนใจ แต่ไทว์ไม่ได้หันมองทั้งสามเลย
ที่แท้ ร.ต.ท.ไทว์ เป็นน้องแท้ๆของทัฬห์แต่ไม่ได้รับมรดกเพราะพ่อตายขณะเขายังอยู่ในท้องแม่...แต่ก็ได้รับการดูแลอย่างดีจากทัฬห์มาตลอด
ooooooo
คืนนี้ทัฬห์ไปงานศพเฟื่องที่วัด สร้อยทองดีใจมาก รีบเข้าไปต้อนรับและให้สร้อยสนพาไปเคารพศพเฟื่อง สร้อยทองมองสร้อยสนที่เดินไปกับทัฬห์พึมพำฝันเฟื่อง
“สมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยกเลยนะเนี่ย”
เฟื่องลดาเป็นคนคอยจุดธูปให้แขกไหว้ศพ พอเห็นทัฬห์เข้ามาก็ขึงตาถาม “มาทำไม”
สร้อยสนเรียกเฟื่องลดาเตือนสติ ทัฬห์ใจเย็นไม่ถือสา สร้อยสนจุดธูปให้ เขาไหว้บอกกล่าวเฟื่องว่า
“คุณเฟื่องครับ ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงเฟื่อง-ลดามาก แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณเฟื่องอย่างแน่นอน ไม่ว่าลูกสาวคุณจะคิดยังไงกับผมก็ตาม”
สร้อยทองพยายามชงให้สร้อยสนได้ใกล้ชิดทัฬห์ นอกจากให้พาทัฬห์ไปไหว้ศพเฟื่องแล้วยังสั่งให้เอากาแฟกับแซนด์วิชไปเสิร์ฟด้วย แต่พอสร้อยสนเข้าไปเอาที่ครัวข้างศาลา เฟื่องลดากับเพื่อนที่กำลังช่วยกันเสิร์ฟอยู่บอกให้สร้อยสนไปดูแลแขกข้างนอกเดี๋ยวตนไปเสิร์ฟเอง
