ม่านบังใจ

ทัฬห์ขอโทษที่ไม่ได้ไปดูลูกแก้วซ้อมวันนี้ ลูกแก้วบอกว่าพ่อโกหก บอกว่าจะมาแล้วไม่มา ทัฬห์บอกว่าที่พ่อไม่ได้ไปเพราะเกิดอุบัติเหตุ

“พ่อแม่ของเพื่อนๆลูกแก้วเขามาดูกันทุกคน มีแต่ลูกแก้วคนเดียวที่ไม่มีใคร” ลูกแก้วผละออกจากทัฬห์ยกนิ้วโป้งให้ “ลูกแก้วโกรธคุณพ่อ ลูกแก้วไม่รักคุณพ่อ ลูกแก้วรักแต่คุณแม่...ถ้าคุณแม่ยังอยู่ คุณแม่ต้องมาดูลูกแก้วแน่ๆ ลูกแก้วไม่รักคุณพ่อ คุณพ่อ ทำให้คุณแม่ตาย คุณแม่เลยมาดูลูกแก้วไม่ได้”

ลูกแก้วร้องไห้วิ่งออกจากห้องอาหารไป ทัฬห์รีบวิ่งตามไป เจอมณฑิราเพื่อนรักของศราวัณ

แม่ของลูกแก้วมาเยี่ยมพอดี เธอถามว่าลูกแก้วเกเรอีกแล้วหรือ ทัฬห์บอกว่าลูกแก้วพูดจาแปลกๆว่าตนทำให้แม่ต้องตาย ตนต้องถามให้รู้เรื่อง

มณฑิราบอกว่าลูกแก้วกำลังโกรธก็พูดเรื่อยเปื่อย ถ้าเขาไปคาดคั้นก็จะยิ่งไปกันใหญ่ บอกให้เขาไปพัก เรื่องลูกแก้วเดี๋ยวตนจัดการเอง ทัฬห์ลังเลแต่มณฑิราเดินขึ้นไปหาลูกแก้วแล้ว

มณฑิราอาศัยความสนิทกับศราวัณแม่ของลูกแก้วและลูกแก้วเรียกเธอว่าน้ามณ เห็นลูกแก้วนั่งกอดรูปศราวัณร้องไห้อยู่ เธอเข้าไปกอดพูดจาหว่านล้อมจนลูกแก้วหยุดร้องไห้บอกว่าลูกแก้วรักแม่ ก็ถามว่าแล้วไม่รักน้ามณหรือ ลูกแก้วบอกว่า “รักค่ะ ลูกแก้วรักน้ามณอีกคน”

“น่ารักมาก ถ้าลูกแก้วรักน้ามณก็ต้องเชื่อน้ามณนะคะ ตกลงไหม”

ลูกแก้วพยักหน้า มณฑิราดึงกรอบรูปศราวัณจากมือลูกแก้ว ลูกแก้วปล่อยโดยดี มณฑิราจึงให้ไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน ลูกแก้วอ้อนให้เล่านิทานให้ฟังเหมือนคุณแม่ด้วยได้ไหม

“แน่นอนค่ะ น้ามณจะทำทุกอย่างแทนคุณแม่ของลูกแก้วเอง”

ลูกแก้วลุกไปห้องน้ำ มณฑิรามองกรอบรูปศราวัณในมือแล้วคว่ำลงบนโต๊ะเขียนหนังสือ

เมื่อพาลูกแก้วเข้านอนแล้ว มณฑิราลงมาที่ห้องรับแขก ทัฬห์ยังนั่งเครียดอยู่ เธอเข้าไปข้างหลังบีบนวดไหล่ให้ ทัฬห์สะดุ้งหันมองงงๆ

มณฑิราบีบนวดลูบไล้สัมผัสเขาอย่างใกล้ชิดอ้างว่าเพื่อให้เขาผ่อนคลาย ทัฬห์ติงว่าใครมาเห็นคงไม่เหมาะ ขอบคุณที่ช่วยดูแลลูกแก้วจนพาเข้านอนได้ มณฑิราขอเปลี่ยนคำขอบคุณเป็นหาอะไรมาดื่มกันดีไหม

ทัฬห์ตอบสุภาพว่าวันนี้ตนเหนื่อยจริงๆ เพราะมีเรื่องวุ่นวายหลายเรื่อง แต่ถ้าเธออยากดื่มก็จะให้สาจัดมาให้ มณฑิราตัดพ้อผิดหวังว่าพูดแบบนี้เหมือนกำลังไล่ตนทางอ้อมใช่ไหม ขอบคุณแต่ไม่ดีกว่า บอกให้เขาพักตนจะกลับแล้วและจะแวะมาหาลูกแก้วใหม่

ทัฬห์จะเดินไปส่ง เธอบอกไม่ต้องตนไม่หลงทางแน่ ทัฬห์ไม่มีแก่ใจจะพูดอะไรอีกมองมณฑิราเดินออกไปแล้วทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้หลับตาอย่างเหนื่อยล้า...

ooooooo

สร้อยทองได้รับเช็คเงินสดจากทัฬห์สามแสน กลับถึงห้องนอนก็เอาเช็คออกมาดู อิ่มเอมใจ ที่ตนทั้งคร่ำครวญบีบคั้นจนทัฬห์บอกว่าไม่ต้องห่วงเงินสามแสนนี้เป็นค่าทำศพคุณเฟื่องจากนั้นจะให้ทนายจัดการค่าชดเชยให้ตามเหมาะสม

สร้อยทองมองเช็คตาเป็นประกายพึมพำว่าเงินค่าทำศพยังได้สามแสน ค่าชดเชยคงเป็นล้านแน่ๆยิ่งกว่าถูกหวยอีก จูบเช็คพึมพำอย่างมีความสุขมาก “ขอบคุณนะคะคุณเฟื่องที่คุณมาตายถูกที่ถูกเวลา...”