เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 13
ภูวดลเพิ่งเข้ามาเห็นวุฒิก็ทักทาย “อ้าววุฒิ ยังไม่ได้ขอบใจนายเลยที่ช่วยเหลือทางไร่อย่างเต็มที่”
“มันเป็นหน้าที่อยู่แล้วครับพี่ภู เดี๋ยวผมขอตัวเลยละกันนะครับพี่ ต้องรีบกลับไปสรุปสำนวนด้วย ไปก่อนนะดิน”
หลังจากวุฒิออกไป ดินแดนบอกภูวดลว่าคดีอาญายอมความไม่ได้ ตนเสียใจด้วยจริงๆเรื่องดนัย
“นายไม่ต้องบอกพี่ ทำตามกฎหมายนั่นแหละดีที่สุด เรื่องนี้พี่จะไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง...จริงสิ คุณพ่อเรียกบุษบาไปพบ แต่ไม่ต้องห่วง มีทั้งคุณแม่แล้วก็ริยา พี่เชื่อว่าคุณพ่อคงไม่โพล่งความลับของนายออกมาหรอก”
“โอ๊ย ผมปวดหัวมากกว่าปวดแผลซะอีก”
“นายเลือกเองนะ”
“เฮ้อ แทนที่พี่จะเห็นใจผม”
“เห็นใจสิ เลยส่งริยาไปประกบบุษบาไว้”
ดินแดนหน้ามุ่ย ยังไงก็ไม่วางใจอยู่ดีว่าพ่อจะซักไซ้บุษบาบรรณอย่างไรบ้าง...
ที่บ้านใหญ่ เอกภพนั่งกอดอกมองบุษบาบรรณที่มาพร้อมสริยา อักษรใจคอไม่ดีแต่จะคอยควบคุมสถานการณ์ให้ดีที่สุด
“บุษบานี่ชื่อจริงหรือเปล่า” เอกภพเปิดฉาก
“ชื่อจริงคือบุษบาบรรณค่ะ”
“หนูบุษรู้จักกับอักษรมาก่อนใช่ไหม”
“ค่ะ คุณน้าแวะไปหาบุษที่ไร่หลายครั้งแล้ว”
“อ้อ...หนูมีพี่น้องกี่คนล่ะ แล้วครอบครัวทำอะไร”
“บุษมีพี่น้องสองคน พ่อบุษเป็นกำนัน”
“คบกับเจ้าดินมานานเท่าไหร่แล้ว”
อักษรแกล้งไอออกมา เอกภพชำเลืองมองรู้ว่าภรรยาจงใจปราม
“ฉันหมายถึง...รู้จักกับเจ้าดินมานานหรือยัง”
“ก็ตั้งแต่มาทำงานที่นี่ค่ะ เขาเป็นคนฝึกบุษ”
“มิน่าล่ะ ไอ้ตัวแสบ...วางแผนซับซ้อนนะ”
“คุณคะ ฉันว่าปล่อยหนูบุษไปเยี่ยมนายดินเถอะค่ะ ไปโรงพยาบาลเถอะหนูบุษ ฉันฝากเยี่ยมดินแดนด้วยนะ ฝากบอกด้วยว่าให้รีบหายเร็วๆ”
“เราควรจะต้องบอกพ่อแม่ของดินแดนด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นเขาคงเป็นห่วงแย่เลย”
สองสามีภรรยามองหน้ากันอึ้งๆ แล้วเอกภพก็เมินไป อักษรตอบเสียเองว่า
“ไม่ต้องห่วงหรอก เรื่องนั้นฉันจัดการเอง”
“อ๋อค่ะ งั้นบุษขอตัวนะคะ”
“ริยาก็ขอตัวนะคะ”
สริยารีบดึงบุษบาบรรณออกจากห้อง ท่าทางโล่งใจด้วยกันทั้งคู่ แต่บุษบาบรรณไม่วายบ่นเบาๆว่า
“คุณท่านนี่ดูดุจังเลยนะคุณริยา”
“ไม่หรอก ท่านใจดีออก ปกติท่านเป็นคนน่ารักมากเลยนะ คุ้นๆไหมว่าเหมือนใคร”
บุษบานิ่งนึกแล้วส่ายหน้า “นึกไม่ออกแฮะ”
“ไม่คุ้นเลยหรือ”
“จะว่าเหมือนนายดินก็พูดไม่ได้ เพราะเขาไม่ใช่พ่อลูกกัน แต่ว่าคุณภูเหมือนคุณน้าอักษรมาก”
สริยาถอนหายใจเสียดาย บุษบาบรรณสงสัยว่าเป็นอะไร สริยาปฏิเสธพัลวันว่าไม่มีอะไร แค่เหนื่อยเฉยๆ
