เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 13
ทุกคนที่บ้านกระวนกระวายเป็นห่วงดินแดนกับบุษบาบรรณ ภูวดลปลอบป้าสร้อยที่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร สักครู่เขาก็บอกทุกคนว่าขอตัวเข้าออฟฟิศหลังจากพิมโทร.มาหา
ภูวดลเข้ามาเห็นพิม แตน และนกรุมล้อมโต๊ะทำงานของสราญฉัตรที่ว่างเปล่า
“นี่ดีนะคะที่คุณภูสั่งเอาไว้ พิมพยายามจับผิดแม่คนนี้มาตั้งนานแล้ว คนอะไรแปลกๆ มาทำงานก็เหมือนไม่ได้ทำงาน”
“เห็นด้วยค่ะ นี่กองงานทิ้งไว้เพียบเลย แล้วใครจะทำถ้าไม่ใช่แตน”
“ก็เธอเพื่อนสนิทกันไม่ใช่หรือ เธอเองก็น่าสงสัย”
“อย่าเอาเหามาใส่หัวแตนเลยค่ะคุณพิม คนเราก็มีเวลาเห็นกงจักรเป็นดอกบัวบ้างสิคะ”
“แล้วคุณภูคิดยังไงคะถึงได้สงสัยว่ายัยสราญฉัตรน่าจะเกี่ยวข้องด้วย”
“นายดินบอกเอาไว้น่ะครับ”
ภูวดลเล่าว่าดินแดนบอกให้จับตาดูสราญฉัตรเพราะมีหลายเรื่องที่น่าสงสัย เพียงแต่เขายังไม่แน่ใจ ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นให้เริ่มตามจากสราญฉัตรก่อน
“แหม...คุณดินนะคุณดิน สงสัยยัยสราญฉัตรมาตั้งแต่แรกก็ไม่บอก ไอ้เราก็คิดว่าทำไมถึงทนให้ยัยคนนี้ทำงานอยู่ได้” สิ้นเสียงบ่นของพิม หมวดวุฒิเดินเข้ามาร่วมวงอีกคน
“ดินมันชอบบอกว่าเวลามีศัตรูเราต้องเก็บเอาไว้ให้ใกล้ตัวที่สุด เพราะเราจะได้รู้ว่ามันจะทำอะไรเราบ้าง...เรียบร้อยแล้วครับพี่ภู ผมติดเครื่องดักฟังทางโทรศัพท์ไว้แล้ว ส่วนสัญญาณมือถือเดี๋ยวผมต้องทำเรื่องขอคำสั่งจากศาลอีกที”
“พี่กลัวว่าจะนานไปน่ะสิวุฒิ”
“เรื่องศาลเป็นเรื่องขั้นตอนการดำเนินงานตามระเบียบครับพี่ แต่ในทางปฏิบัติน่ะมันก็เป็นอีกเรื่องนึงครับ”
“หมายความว่า...”
“ผมให้คนเฝ้าประกบสราญฉัตรไว้ตลอดแล้วครับ”
“ขอบใจมากนะวุฒิ”
“ไม่เป็นไรครับพี่ ดินมันก็เพื่อนผม...ผมขอตัวก่อนนะครับ”
ภูวดลออกไปส่งวุฒิ แตนกับนกมองตามพลางชื่นชมผู้หมวดว่าทั้งเก่งทั้งหล่อได้ใจพวกตนไปเต็มๆ
ooooooo
