เล่ห์รักบุษบา

ดินแดนถูกทำร้ายจนหมดสติ ขณะที่บุษบาบรรณซึ่งตามมาเห็นเหตุการณ์ก็โดนลูกน้องดนัยจับมัดอยู่ด้วยกัน ฝ่ายภูวดลที่พยายามไปห้ามดนัยไม่ให้ก่อเรื่องร้ายๆแต่ไม่สำเร็จ แถมยังโดนเขาซ้อมปากคอแตกกลับมาบ้าน ก็กำลังโดนอักษรกับเอกภพซักถาม

ภูวดลจำเป็นต้องโกหกว่าตนโดนขี้ยาสองคนจี้ขณะออกจากร้านขายของซึ่งตรงนั้นมืดมากแต่มันไม่ได้อะไรไปเพราะตนต่อสู้ขัดขืน พ่อแม่และน้องสาวฟังแล้วไม่ค่อยเชื่อแต่ไม่มีใครทันได้ซักต่อเพราะภูวดลขอตัวไปพักผ่อน แต่ความจริงเขาแอบโทร.หาดินแดนเพราะสังหรณ์ใจไม่ดี เมื่อติดต่อน้องชายไม่ได้จึงเปลี่ยนไปโทร.หาบุษบาบรรณแต่ก็ไม่รับสายอีก

เวลานั้นดนัยมาถึงฝายกั้นน้ำแล้ว และกำลังซ้อมดินแดนที่เพิ่งฟื้น พอได้ยินเสียงโทรศัพท์บุษบาบรรณดังก็ให้ลูกน้องฉกฉวยมากระทืบจนแตก ก่อนที่พวกมันจะช่วยกันลากตัวสองเชลยไปจากตรงนั้น

ภูวดลร้อนใจจนอยู่เฉยไม่ได้ เขาผลุนผลันออกจากบ้านตรงมาที่รถแต่โดนอักษรตามมารั้งไว้หลังจากคุยกับเอกภพว่าภูวดลดูแปลกๆ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเห็นเขาชกต่อยกับใคร จึงไม่เชื่อว่าแค่ขี้ยาสองคนจะทำร้ายภูวดลได้ขนาดนี้

อักษรเอ่ยเสียงสั่นเครือขอให้ภูวดลบอกมาตามตรงว่าเกิดอะไรขึ้น แม่อยากเป็นคนที่ลูกสามารถพูดด้วยได้ทุกเรื่อง

“ภูรู้ใช่ไหมว่าแม่รักภูมากแค่ไหน...ภูไปหาพ่อมาใช่ไหม”

ภูวดลพยักหน้าและสวมกอดแม่ “ทำไมครับแม่... ทำไมพ่อเขาถึงไม่เคยคิดที่จะรักผมเหมือนลูกคนนึงเลย”

“เพราะความแค้นไงลูก ความอาฆาตแค้นที่มันบดบังและทำให้เขาลืมทุกสิ่งทุกอย่าง”

“แม่อย่าบอกคุณพ่อนะครับ ผมอยากจัดการเรื่องทุกอย่างด้วยตัวเอง ผมอยากจะทำให้พ่อเลิกยุ่งกับครอบครัวของเราสักที”

“ตกลง...แต่ภูต้องสัญญากับแม่นะว่าอย่าทำให้ตัวเองต้องเจ็บแบบนี้อีก เรื่องบางเรื่องเราก็แก้ไขไม่ได้ บางทีสิ่งที่เราต้องทำก็คือหลีกเลี่ยงออกมาซะ”

ภูวดลรับคำแล้วขึ้นรถขับออกไปที่บ้านพักของดินแดน ถามข่อยว่าลูกพี่เขากลับมาหรือยัง

“ยังเลยครับ...คุณบุษก็ด้วย...ปกติช่วงหลังๆนี่จะกลับมาพร้อมๆกันน่ะครับ”

“รู้ไหมว่าเขาไปไหน”

“เห็นจันมันบอกว่าไปส่งคุณบุษที่ฝาย รถคุณดินก็จอดอยู่ที่นั่น”

“ไปกับฉันหน่อยสิข่อย”

“อู้ย...จะไปขัดเขาทำไมล่ะครับคุณภู”

“ไม่ได้จะไปขัดเขา แต่ฉันแค่สังหรณ์ใจน่ะ”

ข่อยหยุดทะเล้นทันที ขึ้นรถไปกับภูวดลตรงไปที่ฝายแต่ไม่เจอใครนอกจากโทรศัพท์ที่ข่อยจำได้ว่าเป็นของบุษบาบรรณ สองคนใจคอไม่ดี ข่อยถามภูวดลว่าจะให้ตนโทร.แจ้งตำรวจเลยไหม ภูวดลบอกว่า

“นายกลับไปบอกพวกเราให้มาช่วยกันตามหา... เดี๋ยวฉันจะโทร.หาตำรวจเอง”

ooooooo