ตอนที่ 14
เนตรสุดาออกปากนี่ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อน คงไม่เชื่อที่ดาญ่าพูด เธอขอให้เชื่อเพราะนี่เป็นเรื่องจริง เทวัตเป็นฝ่ายเล่าให้ฟังบ้างว่าตอนแรกที่เจอคุณหนูเรือนเล็ก คิดว่าตัวเองตาฝาดหรือไม่ก็คิดไปเองแต่พอไปเจอรุกขเทวดาอีกตนที่บ้านท่านเศรษฐีถึงได้แน่ใจว่าเจอของจริง เนตรสุดาฟังแล้วขนหัวลุกกวาดตามองไปรอบๆสีหน้าหวาดๆ
“แล้วตัวที่อยู่เรือนนี้ จะออกมาทักทายกันไหมเนี่ย”
“ดาญ่าก็อยากให้ออกมาทักทายเหมือนกันแต่คงไม่ คุณหนูกำลังเข้าฌานรักษาตัวจากน้ำมนต์อาคมของอาเหิมอยู่ หายเร็วๆนะคุณหนู เค้าแน่ใจว่าเจอตัวพี่สาวคุณหนูแล้ว พี่สาวที่คุณหนูตามหามานาน ตอนนี้อยู่ที่บ้านท่านเศรษฐี ถ้าคุณหนูได้ยินตอบรับเค้าด้วย” ดาญ่ามองไปรอบๆอย่างรอให้คุณหนูเรือนเล็กตอบกลับ แต่เงียบไม่มีเสียงใดๆ เนื่องจากคุณหนูนั่งเข้าฌานอยู่ในมุมมืดมุมหนึ่งของเรือนเล็กโดยไม่มีใครเห็น
ระหว่างที่ทุกคนรอเสียงขานตอบจากคุณหนูเรือนเล็ก มีเสียงมือถือของเนตรสุดาดังขึ้น อำนวยโทร.มาปรึกษาว่ารังสรรค์หายตัวไปไม่มาทำงาน โทร.ติดต่อก็ไม่ได้เหมือนปิดเครื่อง
“เอ...แปลก ปกติบอสจะยังไงก็แล้วแต่ไม่เคยไม่เข้าบริษัท มือถือก็เปิด 24 ชั่วโมง”
“ก็นั่นนะสิเจ๊ถึงได้โทร.มาปรึกษาว่าจะทำยังไงดีมีงานรอให้เซ็นเพียบเลย”
ทันใดนั้นมีเสียงเหิมดังขึ้นว่ามีเรื่องอะไร พนักงานแผนกการเงินแตกกระเจิง รีบหยุดกินเก็บของกินกันมือเป็นระวิง อำนวยรายงานเหิมว่ากำลังโทร.ปรึกษาเนตรสุดาไม่รู้บอสหายไปไหนติดต่อไม่ได้เลย เหิมตีหน้าซื่อ
“อ้าว สายป่านนี้แล้วนายสรรค์ยังไม่มาทำงานอีกเหรอ แย่จริงๆ ผมจะมาคุยงานด้วยหน่อย”
เนตรสุดาเอามือปิดตรงช่องไมโครโฟนของมือถือแล้วหันมาบอกทุกคนว่าเหิมไปหารังสรรค์ที่แผนกการเงินแต่เขาไม่มาทำงานหายตัวไปติดต่อไม่ได้ แล้วเงี่ยหูฟังเสียงจากในมือถือได้ยินเหิมสั่งอำนวยว่า
“ถ้านายรังสรรค์เข้าออฟฟิศมาโทร.บอกผมด้วยนะ...ผมจะเข้าไปเอาเอกสารหน่อย”
“เชิญครับ” อำนวยว่าแล้วพูดมือถือกับเนตรสุดาต่อ “ฮัลโหลๆแค่นี้ก่อนนะเจ๊ ทำงานก่อนเดี๋ยวหัวขาด”
ooooooo