ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 9
มนทิราหมายถึงดอกไม้ช่อใหญ่แต่นัทธมน ทำไขสือ
“ถ้าคุณกฤตย์เขาไม่คิดอะไรเขาจะให้ดอกกุหลาบลูกเหรอ คิดสิ...คิด! โตขนาดนี้แล้วทำไมเรื่องแค่นี้กลับไม่รู้”
นัทธมนสะเทือนใจจนน้ำตาไหล ทั้งสับสนและรู้สึกผิดปนเปไปหมด
“ก็เพราะรู้ว่าคุณกฤตย์เขาดีกับนัท นัทถึงต้องทุกข์ทรมานแบบนี้”
“ทำไมถึงต้องทรมานล่ะลูก”
“นัทไม่อยากรู้สึกดีๆกับเขาแล้วต้องพบจุดจบเหมือนวรดาน่ะสิคะแม่”
“มันก็ไม่เกี่ยวกันนี่ลูก วรดาเป็นแค่อดีตแต่ลูกคือปัจจุบัน คือความจริง และที่สำคัญลูกคือนัทธมนไม่ใช่วรดา”
“แต่คุณกฤตย์คนนี้เป็นคนเดียวกับในอดีตนะแม่”
มนทิราส่ายหน้าอ่อนใจกับความเจ้าคิดเจ้าแค้นของลูกสาว พยายามพูดเตือนสติอีกครั้ง
“ลูกคิดแบบนี้ไม่ได้ คนเขาให้ความรู้สึกดีๆมาทำไมลูกต้องตอบแทนด้วยความแค้น เราควรตอบแทนสิ่งดีๆที่เข้ามาด้วยสิ่งที่ดีๆตอบกลับ การแก้แค้นที่ดีที่สุดก็คือการให้อภัยนะลูก เพราะความสุขสงบจะเกิดตอนที่เรารู้จักอภัย ไม่ใช่การแก้แค้นที่ได้แค่ความสะใจแต่บาปกรรมกลับยิ่งพอกพูนให้ใจเราทุกข์ร้อนทรมานยิ่งขึ้นไปอีก”
นัทธมนเก็บคำพูดแม่ไปใคร่ครวญก่อนตัดสินใจถามกฤตย์ตรงๆว่ารู้สึกอย่างไรกับตน
“แล้วคุณคิดว่าผมหวังอะไรจากคุณ”
“จะไปรู้หรือคะ ดิฉันถึงได้ถามคุณนี่ไง ตอบดิฉันมาตามตรงเถอะค่ะ”
“คุณเป็นเลขาประสาอะไรถึงมาถามคาดคั้นเจ้านายแบบนี้”
“แต่ที่นี่ไม่ใช่ออฟฟิศและตอนนี้ก็นอกเวลางานแล้ว”
“คุ้นๆว่าเป็นคำพูดของผมนะ”
“ค่ะ...ใช่...ในฐานะผู้หญิงดิฉันก็มีสิทธิ์ถามใช่ไหมคะว่าผู้ชายที่มาทำดี ให้ดอกกุหลาบเขาคิดยังไงกับเรากันแน่”
“คุณต้องการคำตอบจากผมจริงๆเหรอ”
“จริงสิคะ...หรือถ้าคุณทำดีกับเลขาคนก่อนๆของคุณเป็นปกติแบบนี้ ดิฉันก็จะได้รับรู้ไว้ว่าคุณไม่ได้คิดอะไรมากเกินกว่าเจ้านายกับเลขาทั่วไป”
“ผมว่า...ในคำถามคุณมันก็บอกใบ้คำตอบอยู่แล้วนี่ คุณคิดว่าการที่ผู้ชายคนนึงเข้ามาทำดี มาให้ดอกกุหลาบผู้หญิงเนี่ยเขาทำลงไปเพราะอะไรล่ะ”
“ก็เพราะอะไรล่ะคะ”
“เพราะเฉยเมยไม่สนใจไยดีผู้หญิงคนนี้ หรือเพราะว่าเขา...รู้สึกดีๆกับผู้หญิงคนนี้ล่ะ”
ooooooo
