ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 9
“คุณจะคุยกับผมแบบผู้ชายผู้หญิงทั่วไปเขาคุยกันได้หรือยัง”
“แต่นอกจากเรื่องงานดิฉันก็ไม่ได้มีเรื่องอื่นอยากคุยกับคุณนี่คะ”
“งั้นเรื่องที่ผมได้ยินมาคงไม่ใช่เรื่องจริงสินะ...มีคนบอกว่าคุณอยากรู้เรื่องผมกับวรดาเหลือเกิน คุณจะอยากรู้เรื่องวรดาไปทำไม บอกผมหน่อยได้ไหม”
นัทธมนแทบสำลักก่อนพยายามตั้งสติ “ก็ไม่แปลกนี่คะ แม้แต่คุณกฤตย์เองก็เถอะ ถ้ารู้ว่ามีใครคนนึงรูปร่างหน้าตาเหมือนเราซะขนาดนั้นเราก็ต้องอยากรู้เรื่องของเขาเป็นธรรมดา”
“ก็คงใช่...หรือหนักไปกว่านั้นเราอาจคิดว่าเขาคือตัวเราเมื่อชาติก่อนก็ได้”
“คงงั้นมังคะ ถ้าเป็นคนเชื่อเรื่องชาติภพ เรื่องเวียนว่ายตายเกิดก็อาจจะเชื่อแบบนั้น”
“แล้วคุณเชื่อไหมนัทธมน”
“ก็ไม่รู้สิคะ แต่ที่แน่ๆดิฉันเชื่อเรื่องเวรกรรม ใครทำกรรมชั่วไว้วันนึงเขาก็จะต้องชดใช้กรรมโดยไม่มีข้อแม้”
“ผมก็เชื่อเหมือนคุณนะว่ากฎแห่งกรรมมีจริง ใครทำกรรมอะไรไว้ก็ต้องได้รับในสิ่งนั้นตอบแทน”
แววตาจริงใจของเขาทำให้นัทธมนประหม่าแต่ทำเหมือนไม่รู้สึกรู้สา “แต่บางครั้งก็ไม่รู้ว่าผู้ดูแลกฎแห่งกรรมหายไปไหนถึงปล่อยให้คนทำกรรมมีชีวิตสุขสบายแต่คนรับกรรมกลับต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน”
“คุณพูดถึงใคร”
“ก็พูดถึงทั่วๆไปน่ะค่ะ มีออกเยอะแยะที่คนถูกกระทำต้องตายในขณะที่คนทำกรรมยังอยู่”
“แต่เขาอาจมีชีวิตอยู่ด้วยความรู้สึกผิด รู้สึกทุกข์ทรมานลึกๆในใจ”
“แค่นั้นไม่พอหรอกค่ะ มันยังไม่ยุติธรรม”
“แล้วถ้ายุติธรรมสำหรับคุณมันต้องแค่ไหน”
“ก็ต้องให้คนก่อกรรมตายตกไปตามกันด้วยวิธีเดียวกับที่เขาเคยทำไว้ยังไงล่ะคะ”
นัทธมนพูดตรงๆโดยไม่หลบตา ก่อนทิ้งท้ายเสียงเข้มเมื่อเห็นเขาหน้าเจื่อน
“แต่ถ้ากฎแห่งกรรมมันไม่ทำงานก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องจัดการด้วยตัวเอง!”
ooooooo
กฤตย์สังหรณ์ว่านัทธมนอาจรู้อะไรเกี่ยวกับวรดามากกว่าที่คิด กระนั้นเขาก็ยังรู้สึกดีกับเธอถึงขนาดซื้อดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้เป็นของขวัญ มนทิราเห็นดอกไม้ก็มั่นใจว่าเขาคงรู้สึกดีๆเลยตัดสินใจเปิดอกกับลูกสาว
นัทธมนบ่ายเบี่ยง ทั้งเรื่องที่อยากล้างแค้นกฤตย์แทนวรดาและเรื่องกฤตย์รู้สึกดีกับตน
“ไม่ต้องเถียงแม่...ไม่เห็นหรือไงว่าเขาเป็นคนดีมีบุญคุณกับเรา แม่เข้าโรงพยาบาลนี่ก็ได้เขาช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย แล้วไหนเขาจะรับลูกเข้าทำงานให้ลูกมีกิน
มีใช้อยู่นี่ จิตใจลูกทำด้วยอะไรถึงยังจะคิดร้ายกับคนที่ดีกับเราขนาดนี้”
“ค่ะ...นัทรู้ว่าเขาดีกับนัท”
“ไม่ใช่แค่ดีกับนัทแต่คุณกฤตย์เขาชอบนัทเลยต่างหาก”
“แม่...เอาอะไรมาพูดน่ะ”
“แม่ดูออกตั้งแต่วันแรกที่เห็นเขากับนัท จนมาแน่ใจในวันนี้หลักฐานก็ตำตาอยู่ข้างล่างนั่นไง”
