ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 7
“อยากได้สิ...แต่คุณทำงานดีกว่า เรื่องตามหนังสือควรเป็นหน้าที่ของผมเอง”
“ได้ครับ...เดี๋ยวผมช่วยมองๆอีกทาง แต่ของแบบนี้ ...ถ้ามันเป็นของเราจริงวันนึงมันก็ต้องมาอยู่กับเราจนได้ครับ”
ooooooo
ปิติแวะรับนัทธมนที่ออฟฟิศของกฤตย์เย็นวันต่อมา แกมแก้วผ่านมาเห็นพอดีลอบมองอย่างจับผิด ปิติไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่พยายามเดินหนีแต่เธอก็เดินตาม
“คุณไม่ไปทำงานเหรอแก้ว จะมาเดินตามผมแบบนี้ทำไม”
“ฉันก็อยากรอดูว่ามันจะเป็นอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า”
แกมแก้วฝังใจเรื่องวรดา...รักแรกของปิติมาก การปรากฏตัวของเขาที่นี่ไม่ใช่เรื่องปกติและเธอก็สงสัยว่านัทธมน เลขาฯสาวของพี่ชายที่หน้าเหมือนวรดา
อาจเป็นต้นเหตุ
ปิติมีท่าทางพิรุธแต่พยายามกลบเกลื่อนเต็มที่
“คุณจะมารู้ได้ไงว่าผมคิดอะไรอยู่”
“รู้สิ...รู้ดีเลยด้วย ฉันน่ะรู้จักคุณมานานตั้งแต่ยังเป็นนายร้อยจนตอนนี้เป็นพันเอกพิเศษ แต่สิ่งหนึ่งที่คุณไม่เคยเปลี่ยนก็คือสเปกผู้หญิงที่คุณชอบไง”
“คุณเอาอะไรมาพูดน่ะแก้ว สเปกอะไรกัน”
“คุณเคยชอบแม่วรดา ผ่านมายี่สิบปีถึงวันนี้คุณก็ยังแอบมาหานัทธมนที่หน้าตาเหมือนวรดาแทบไม่ผิดเพี้ยน”
“นัทธมนเป็นเพื่อนของถุงแป้งลูกสาวผม ผมจะไปคิดแบบนั้นได้ยังไง”
น้ำเสียงเข้มของปิติไม่ได้ทำให้แกมแก้วหวาดหวั่น กลับยิ่งอยากเอาชนะ “คนเจ้าชู้อย่างคุณแคร์เรื่องนี้ด้วยเหรอ พอพลาดจากคนในอดีตก็เลยอยากจะแก้มือกับคนในปัจจุบันที่หน้าตาเหมือนกันแบบนั้นใช่ไหม”
“คุณหยุดพูดเหลวไหลใส่ร้ายผมซะทีได้ไหมแก้ว”
แกมแก้วจะย้อนแต่เปลี่ยนเป็นแสยะยิ้มแทนเมื่อเห็นนัทธมนเดินมา
“ตกลงฉันคงไม่ได้พูดเหลวไหลสินะ”
ปิติหน้าเจื่อนแก้ตัวแกนๆ “แค่มีธุระคุยกันนิดหน่อยน่ะ”
“ธุระนิดหน่อยอย่างนั้นหรือคะ...งั้นก็ตามสบาย...คนเราโตๆกันแล้วก็ควรจะรู้จักผิดชอบชั่วดีนะ”
ooooooo
คำพูดทิ้งท้ายของแกมแก้วทำให้ปิติเสียวสันหลังวาบ แม้ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับนัทธมนแต่ก็อดกังวลไม่ได้เพราะรู้ฤทธิ์เดชของอีกฝ่ายดีว่าชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่แค่ไหน
นัทธมนก็มีท่าทีหนักใจเพราะไม่ทันคิดว่าการมาเจอปิติอาจสร้างความร้าวฉานในบ้านเพื่อนรักอย่างถุงแป้ง แต่ก่อนจะได้รู้ผลว่าจริงหรือไม่เธอคงต้องรับมือกฤตย์ที่เดินตรงมาทางเธอกับปิติเสียก่อน
“นี่คุณปิติจะพาเลขาของผมไปไหนเหรอครับ”
แววตาจับผิดของกฤตย์ทำให้ปิติสะบัดร้อนสะบัดหนาวแต่ทำใจดีสู้เสือ
“ก็แค่ทานข้าว...คุยธุระกันน่ะ คุณกฤตย์สนใจไปด้วยกันไหมครับ”
“ถ้าคนที่นั่งในรถอยากให้ผมไปด้วย เขาก็คงเอ่ยปากชวนไปแล้ว”
กฤตย์ปรายตามองนัทธมนดุๆก่อนถามถึงถุงแป้งหลานรัก
