ตอนที่ 7
“ก็ได้เจออีกแค่ครั้งสองครั้ง หลังจากนั้นน้าก็มาสนิทสนมกับคุณเกตุที่เป็นแม่ของถุงแป้งตอนนี้ แล้วจากนั้นน้าก็เริ่มห่างๆบ้านนี้ไป น้าลาออกจากการเป็นทอสอของท่านประพจน์แล้วย้ายไปประจำที่เพชรบูรณ์น่ะ”
“ถ้างั้น...เหตุการณ์หลังจากวันนี้คุณน้าก็จะไม่ค่อยรู้แล้วสิคะ”
“ใช่...คงจะช่วยตอบคำถามนัทไม่ค่อยได้แล้วล่ะ อ้อ! นัทถามน้ามาตลอด งั้นน้าจะขอถามกลับบ้างได้ไหม”
“คุณน้าจะถามว่าอะไรเหรอคะ”
“นัทจะอยากรู้เรื่องทั้งหมดนี่ไปทำไม นัทคิดอะไรอยู่กันแน่”
คำถามของปิติทำให้นัทธมนอึกอัก ไม่อยากสารภาพว่าเป็นเพราะความฝันประหลาดหรือเพราะพลังพิเศษของตนทำให้ต้องหาคำตอบเรื่องวรดา ได้แต่บอกเหตุผลแบบขอไปที
“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่ฟังแล้วสนุกดี
คุณน้าไม่ต้องห่วงนะคะ ยังไงนัทก็เป็นเพื่อนรักของถุงแป้ง นัทไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้คุณน้าหรอกค่ะ”
ปิติถอนใจยาว คิดถึงแววตาสงสัยของกฤตย์และท่าทางจับผิดของแกมแก้วแล้วอดกังวลไม่ได้
“แต่น้าสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้สิว่าจะต้องมีเรื่องเดือดร้อนตามมาแน่ๆ”
ooooooo