ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 7
“ก็แค่อยากรู้ว่าเขาเป็นอะไรตายน่ะค่ะ”
“ฉันไม่รู้ เธอสองคนกลับไปได้แล้ว จะถามอะไรนักหนา”
สายสร้อยมีท่าทางแตกตื่น หวาดกลัว จนเต้ยต้องมาช่วยไกล่เกลี่ย
“ฉันรู้แค่นี้...ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องวรดานี่อีกแล้ว”
“งั้นขอถามอีกคำถามเดียวได้ไหมคะ คุณน้าสายสร้อยช่วยตอบตามความเป็นจริงด้วยนะคะ”
“เอาสิ...จะถามอะไรก็ว่ามา คำถามสุดท้ายแล้วนะ”
“คุณน้าสายสร้อยคิดว่าใครฆ่าวรดาคะ...”
ooooooo
คำถามของนัทธมนทำให้สายสร้อยช็อกมาก
กว่าจะตั้งสติได้และยอมเล่าถึงอดีตที่ไม่อยากเอ่ยถึง...
สายสร้อยเป็นสาวใช้บ้านประพจน์มานานและรู้เรื่องความสัมพันธ์ของคนในบ้านดี การตายของวรดาก่อให้เกิดเรื่องราวหลายอย่างและแน่นอนว่าคนในบ้านต่างก็เป็นผู้ต้องสงสัยเพราะมีแรงจูงใจ และคนแรกที่เธอนึกถึงคือผาณิตที่จ้องจับผิดเรื่องวรดากับกฤตย์มาตลอด
ผาณิตเป็นน้องสาวคนละแม่ของวรดา เธอแอบรักกฤตย์แต่เขาไม่เคยแลแถมแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามีใจให้พี่สาวคนละแม่อย่างวรดา ความเจ็บแค้นทำให้จ้องจับผิดและแอบเก็บไปฟ้องประพจน์ผู้เป็นพ่อเสมอ
ประพจน์เหนื่อยใจกับอคติของลูกสาวคนเล็ก พยายามบ่ายเบี่ยงจึงดูเหมือนเข้าข้างวรดา
“ก็ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรเสียหายเราก็ปล่อยผ่านๆไปบ้างเถอะ”
“แต่ถ้าคุณพ่อปล่อยไปแบบนี้ อีกหน่อยเขาจะมองคุณพ่อเป็นหัวหลักหัวตอ คำพูดคำสั่งอะไรก็ไม่ต้องเชื่อฟัง”
“ไม่เป็นแบบนั้นหรอก แม่รดาเขารู้ดีว่าพ่อเป็นคนยังไง เขาไม่กล้าขัดคำสั่งพ่อเด็ดขาด”
“คุณพ่อยังรู้จักรดาน้อยไป แล้วที่ณิตกับน้าสายสร้อยเห็นเกาะรั้วคุยกันอยู่นี่ล่ะคะ”
“เขาแค่พูดคุยทักทายกัน เรื่องเล็กแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เอาเวลาไปสนใจเรื่องร่ำเรียนเรื่องอนาคตของเราเองจะดีกว่าไหม” ผาณิตโมโหหลุดปากแหวเลยถูกพ่อตวาด “อย่ามาขึ้นเสียงกับพ่อ แล้วทีหน้าทีหลังถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไร
ก็อย่ามาทำให้พ่อเสียเวลาอีก!”
ประพจน์ลุกหนีไปแล้ว ทิ้งผาณิตให้คร่ำครวญกับสายสร้อยด้วยความน้อยใจพ่อ
“เห็นไหมน้าสายสร้อย คุณพ่อไม่ฟังณิตเลย คุณพ่อเอาแต่ปกป้องมัน”
“ก็ต้องเข้าใจน่ะค่ะ แม่รดาก็เป็นสายเลือดท่านคนนึงนี่คะ”
“คุณพ่อให้ท้ายมัน พี่กฤตย์ก็หลงมัน ทำไมโลกนี้ต้องมีคนอย่างมันมาคอยแย่งความรักไปจากฉัน”
“ใจเย็นๆค่ะคุณณิต”
“ฉันเกลียดมัน นังวรดา...ฉันอยากให้แกหายไปจากโลกนี้ซะ!”
สายสร้อยดึงตัวเองจากอดีต นัทธมนไม่รอช้า
ขอให้เธอเล่าเรื่องวันตายของวรดา สายสร้อยจะไม่ยอม
แต่เต้ยก็ให้เงินค่าเปิดปากพร้อมคำสัญญาว่าจะไม่มารบกวนอีก
“ฉันไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้นกันแน่ ฉันรู้แค่ว่าวรดาตายเพราะติดอยู่ในห้องที่เป็นหลุมหลบภัยเก่า”
“แล้วคุณน้าคิดว่า...น่าจะเป็นใครคะที่ขังวรดาไว้ในห้องนั้น...จนตาย”
“มันก็เป็นไปได้ทุกคนนั่นแหละ”
เรื่องราวในอดีตผุดในหัวสายสร้อยอีกครั้ง เพราะทุกคนในครอบครัวประพจน์ต่างก็มีแรงจูงใจจะฆ่าวรดา
