ตอนที่ 12
“เพราะกลัวเจอเจ้าขุนหรือครับ” เจ้าจ้อยพยักหน้า พสุมองอย่างเห็นใจ “ขนาดเป็นแค่คู่หมั้นยังไม่อยากเข้าใกล้ แล้วถ้าต้องแต่งงานด้วย...”
“ขออย่าให้มีวันนั้นเลย”
“ผมเชื่อว่าเจ้าหลวงจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกสาวอยู่อย่างไม่มีความสุขไปตลอดชีวิตหรอกครับ”
“แต่เจ้าพ่อยืนยันกับเจ้าป้าว่าจะไม่มีการถอนหมั้น”
“ใจเย็นๆนะครับ ให้เวลาเจ้าพ่อคุณหน่อย ท่านอาจจะคิดทำอะไรอยู่ แต่ไม่พูดออกมาให้ใครล่วงรู้...รีบกลับเรือนเถอะครับ เดี๋ยวจะมีใครมาเห็นเข้า ส่วนเรื่องหีบปริศนาในห้องนั้น พรุ่งนี้ผมจะหาทางกลับเข้าไปไขกุญแจเปิดหีบดูให้ได้ว่าข้างในนั้นมีอะไร อาจจะเป็นสารพิษที่เรากำลังหาก็ได้”
แล้วพสุก็จูงมือเจ้าจ้อยเดินลัดเลาะออกไปเหมือนตอนเข้ามา
ooooooo
รุ่งเช้าพสุกับเจ้าจ้อยมาบอกเล่าให้เจ้าหลวงและอกานซิงห์ฟังว่าเมื่อคืนไปเจออะไรมาบ้างที่เรือนเจ้าอุ่นคำ เสร็จแล้วทุกคนก็พากันไปโรงพยาบาลเพื่อดูอาการมหาเทวี
ป่อจาซึ่งล่วงรู้ความลับว่าเจ้าอุ่นคำวางยามหาเทวีกำลังตกอยู่ในภาวะว้าวุ่นสับสนอย่างมากว่าจะพูดเรื่องนี้กับคนอื่นดีไหม ถ้าพูดก็กลัวความร้ายกาจของเจ้าอุ่นคำ แต่ถ้าไม่พูดก็ห่วงว่ามหาเทวีจะไม่รอดแน่
อาการมหาเทวีมีแต่แย่กับแย่ ทุกคนที่เห็นสภาพร่างกายท่านต่างรู้สึกสงสาร แต่ไม่อาจพูดออกมาได้ว่าท่านโดนวางยา ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจกันไปพลางๆ
พสุนำกล้องถ่ายรูปให้ตำรวจในทีมของเผ่าเทพไปล้างรูป บอกว่าได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ส่วนเจ้าขุนแสงเรืองเช้านี้ก็รีบมาพบยุพราชสอบถามเรื่องฆ่าพสุ พอรู้ว่าไม่สำเร็จเพราะเผ่าเทพมาช่วยก็ไม่สบอารมณ์
“ไอ้ตำรวจคนนั้นมันเข้ามาเกี่ยวด้วยเหรอ งั้นชีวิตเจ้าไม่ปลอดภัยแล้วล่ะ”
“ชีวิตข้าเฮาไม่ปลอดภัยตั้งแต่ออกมาจากคุ้มแล้ว”
“งั้นเจ้าต้องรีบจัดการกับไอ้พสุซะก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำอีก”
“เจ้าขุนจะให้เฮาจัดการมันที่ไหน”
“เจ้าไปรอที่น้ำตก แล้วเฮาจะหลอกล่อไอ้พสุให้ตามไปที่นั่น หลังจากนั้นเจ้าก็จัดการมันซะแล้วค่อยกลับมาหาเฮา”
“เข้าใจแล้วเจ้าค่า แต่เฮาอยากรู้อาการของมหาเทวีตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่า”
“เฮาไม่รู้หรอก เจ้าหลวงกับเจ้าจ้อยไม่ยอมพูดอะไรสักคำ แต่เฮาเดาว่าน่าจะอาการหนักน่าดู แต่ก็สมน้ำหน้าแล้ว อยากไปปกป้องไอ้พสุดีนัก กรรมก็เลยตามสนอง”
เจ้าขุนแสงเรืองเดินยิ้มผละไป ยุพราชมองตามด้วยความเกลียดชัง...
วันเดียวกันนี้ ป่อจาตัดสินใจโกหกคนในคุ้มว่าไปตลาด แต่ความจริงเธอมุ่งหน้ามาที่โรงพยาบาลเพื่อจะบอกให้มหาเทวีรู้ว่าโดนเจ้าอุ่นคำวางยา เมื่อมาถึงป่อจาเดินชนพสุเข้าอย่างจัง พสุไม่เคยเห็นป่อจามาก่อน แต่เธอเคยเห็นเขาและแนะนำตัวว่าเป็นแม่ครัวของเจ้าอุ่นคำ