ดวงใจขบถ
ตอนที่ 12
ป่อจาบอกพสุว่าตนต้องการมาเยี่ยมมหาเทวีและมีเรื่องสำคัญจะบอก แต่พสุอ้างว่าหมอไม่ให้ใครเข้าเยี่ยม ถ้ามีเรื่องอะไรฝากตนไปบอกก็ได้
“ไม่ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องความเป็นความตายเฮาต้องบอกกับมหาเทวีเท่านั้น”
พสุสังเกตเห็นความกระวนกระวายของป่อจาแล้วเริ่มสะกิดใจ “มีใครส่งคุณมารึเปล่า”
“เปล่า...เฮากลับก่อนดีกว่า” ป่อจารีบลุกขึ้นจะเดินหนี แต่พสุดักหน้าไว้
“ถ้าไม่มีใครส่งคุณมา คุณกลัวอะไร กลัวเจ้าอุ่นคำใช่ไหม”
“ไม่เกี่ยวกับเจ้าอุ่นคำ เฮาจะกลับแล้ว”
“งั้นคุณต้องรู้อะไรมาแน่ๆ คุณถึงได้พูดว่าเป็นเรื่องความเป็นความตาย คุณรู้อะไรมา บอกผมสิ”
ป่อจาถูกกดดันอย่างหนักจนต้องโพล่งออกมาทั้งน้ำตา “มหาเทวีถูกเจ้าอุ่นคำวางยาพิษ ถ้าไม่มียาถอนพิษ จะต้องตายภายใน 7 วัน”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“เฮาแอบได้ยินเจ้าอุ่นคำพูดในเรือน”
“คุณบอกว่ามียาถอนพิษ รู้รึเปล่าว่ามันอยู่ที่ไหน”
“เฮารู้ มันอยู่ในหีบใส่สมุนไพรของเจ้าอุ่นคำ เป็นขวดแก้วอยู่ในถุงผ้ากำมะหยี่อีกที”
“มีใครรู้เรื่องนี้อีกรึเปล่า”
ป่อจาส่ายหน้า “เฮากลัว หมวดอย่าบอกใครเด็ดขาดนะว่ารู้เรื่องนี้จากเฮา ถ้าเจ้าอุ่นคำรู้เข้า เฮาต้องตายแน่ๆ”
“ตกลง ผมจะไม่บอกใครเด็ดขาดว่าผมรู้มาจากคุณ คุณเองกลับไปที่คุ้มก็ทำตัวให้เป็นปกติ อย่ามีพิรุธเด็ดขาด เดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องนี้เอง”
ป่อจาทำตามที่พสุบอก แต่กลับมาถึงคุ้มได้ไม่นานเธอก็โดนเจ้าอุ่นคำถามคาดคั้นอย่างหนักจนแสดงพิรุธออกมา และในที่สุดก็ถูกต้อนจนต้องบอกความจริงว่าออกไปนอกคุ้มเพื่ออะไร
แน่นอนว่าเจ้าอุ่นคำไม่ปล่อยป่อจาลอยนวลแน่ เธอใช้ยาพิษกรอกปากป่อจาจนสิ้นใจแล้วซ่อนศพไว้ในห้องเพื่อรอให้มืดเสียก่อนถึงจะเอาออกไปฝังกลบ ระหว่างนี้เจ้าขุนแสงเรืองโทร.มาที่คุ้มบอกเจ้าอุ่นคำว่าตนอยู่โรงพยาบาลกำลังดำเนินการตามแผนล่อพสุไปให้ยุพราชฆ่า
“ดีมากลูก คราวนี้เราจะพลาดไม่ได้อีกแล้ว เพราะไอ้พสุมันรู้เรื่องที่แม่วางยาพิษมหาเทวีแล้ว”
“มันรู้ได้ยังไงเจ้าค่า”
“ก็อีนังป่อจาคนใช้ในครัวน่ะสิ มันสาระแนมาแอบฟังแม่พูดแล้วคาบข่าวไปบอกไอ้หมวดพสุ”
“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะท่านแม่”
“ดำเนินการตามแผนเดิมไปก่อน แต่คราวนี้ต้องเก็บไอ้พสุให้ได้ ไม่อย่างนั้นเราสองคนไม่รอดแน่”
“ได้เจ้าค่า เฮาจะดูให้แน่ใจด้วยตัวเองเลยว่ามันตายจริงๆ มันจะได้ไม่มาเป็นเสี้ยนหนามของเราอีก”
ooooooo
