ชาติเสือพันธุ์มังกร

ขาดคำทรงวาด ทิเหล็งก็ยิงพันเดชจากมุมลับตาแต่พลาดเป้าหมายหวุดหวิด ทรงวาดฉวยจังหวะนั้นจัดการเหล่าลูกน้องของพันเดชบ้าง ส่วนเฮ้งเตี๋ยงแยกไปจัดการเรื่องเผาโกดังอีกฝั่งเจอกับฤทธิ์ที่มาดักรออย่างใจเย็น

“นึกว่าใคร...ที่แท้ก็ไอ้ลูกแหง่ที่ฉันฆ่าพ่อมันตายนี่เอง”

เฮ้งเตี๋ยงโกรธจัดจะล้างแค้นให้พ่อกับน้องสาวแต่ก็สู้ฤทธิ์ไม่ได้ถูกซ้อมจนน่วม!

ooooooo

ทรงวาดกับทิเหล็งปะทะพวกพันเดชอย่างดุเดือด โดยไม่มีใครคาดฝันรณชิตยกกำลังมาพร้อมชาญยุทธที่จงใจส่งข่าวบอกพวกตำรวจมาล้อมจับพันเดช

ทรงวาดกับทิเหล็งตกใจมากแต่มีสติพอจะสู้พวกพันเดช เช่นเดียวกับไต้เกียวที่หนีกระสุนไปหาปิ่นมุกหวังใช้เป็นตัวประกันเพื่อหลบหนีแต่ปิ่นมุกไม่ยอมง่ายๆ แอบปลดเชือกจากข้อมือด้วยตัวเองจนเลือดซิบ

“คืนนี้แกไม่รอดหรอก!”

ไต้เกียวโมโหตบปิ่นมุกหน้าหัน “ถ้าไม่อยากตายก่อนมีผัวก็หุบปากไปเลย!”

“อั๊วจะพูด ลื้อจะกล้าทำอะไรอั๊ว ลื้อเข้ามานี่ก็คิดจะใช้อั๊วเป็นตัวประกันไม่ใช่เหรอ”

“รอให้อั๊วหนีได้ก่อนเถอะ ลื้อไม่รอดแน่!”

ปิ่นมุกไม่รอให้ถึงเวลานั้นตัดสินใจสลัดเชือกที่ผูกข้อมือไว้หลวมๆ พุ่งใส่ไต้เกียวจนล้มแล้วหนี ทิ้งไต้เกียวให้มองตามด้วยความแค้นใจก่อนจะค่อยๆคลานเอาตัวรอดจากโกดัง

พันเดชไม่ได้คิดถึงไต้เกียวอีก มัววิ่งตามลูกน้องที่ดันเป็นหนอนหรือสายข่าวของชาญยุทธไปมุมลับตาและถูกชาญยุทธยิงกลางหลัง ทรงวาดที่แอบได้ยินลูกน้องพันเดชพูดกับชาญยุทธอย่างนอบน้อมก็อดคิดถึงคำพูดของรณชิตเมื่อวันก่อนไม่ได้ว่าในกลุ่มของพันเดชอาจมีหนอนบ่อนไส้

เฮ้งเตี๋ยงยังสู้กับฤทธิ์แม้ตัวเองจะเสียเปรียบถูกซ้อมปางตาย กระทั่งสบช่องพ่นเลือดใส่ตาอีกฝ่าย ชักมีดพกซึ่งซ่อนในข้อเท้าแล้วแทงจนมิดด้าม!

ฤทธิ์ขาดใจตายเวลาต่อมา เฮ้งเตี๋ยงบาดเจ็บสาหัส แต่ยังประคองตัวเองไปสมทบพวกทิเหล็งได้ ส่วนทรงวาดคาใจเรื่องตำรวจบุกล้อมจับพันเดช พยายามปะติดปะต่อเรื่องราวจนมั่นใจว่าทั้งหมดเป็นแผนของชาญยุทธ

“นี่เป็นแผนพี่อ้ายใช่ไหมครับ”